რამდენჯერ უნდა შევწიროთ პაატა?
რამდენჯერ უნდა მოვკლათ ილია?
ეს მერამდენეთ, ეს მერამდენეთ,
ეს გზა რამდენჯერ გამოგვივლია.
მაინც გვეშლება, მაინც ვერ ვაგნებთ,
სწორი სავალი მაინც გვერევა,
ნუთუ იგივე, ნუთუ იგივე,
იგივე ჭირი აღარ გველევა?!
უკვე რამდენჯერ, უკვე რამდენჯერ,
შურით, ღალატით დაგვიტირია,
უკვე რამდენჯერ, უკვე რამდენჯერ,
სამშობლო ჩვენი გაგვიყი...
ყველა დრო სასურველია ,
ყველა დრო მეფობს მეფურათ,
ფიქრით, მიზნით და ოცნებით,
გრძნობებით თავისებურათ.
ყრმობის სილაღე წარმტაცი,
დაუდეგარი ბავშვობა,
ფეხშიშველ ფეხით სირბილი,
ცელქობა ლაღი ანცობა.
სიყმაწვილე და სიწმინდე,
ბავშვური სულისკვეთება,
სილამაზის და მშვენების ,
სინორჩით გამოკვეთება.
ის სიყვარული პირველი,
და ის საამო შეგრძნება,
მშვენე...
ამბობდნენ და არ მეჯერა,
გულს ბრძანება არ ეხება,
ნაბრძანები სიყვარული,
არადა არ შეიძლება.
გული როცა გულად გულობს,
მბრძანებელი თვითონ არი,
გრძნობის ტახტზე დაბრძანებულს,
თავად ძალუძს გახსნას კარი.
თუ ჩარაზა მაშინ მტრისას,
ყველა ხერხი არის მცდარი,
ხერხი ჯობნის ღონეს მაგრამ,
გულთან ისიც სუსტი არის.
და როს გული სიყვარულით,
სულ პირამდე აივსება,
...
მინდა, დავწერო ლექსი,
ჩვეულად მოდის მუზა,
ბოღმა მაწვება ყელში,
დარდმაც აუშვა ღუზა.
აფრა აქაჩა ფიქრმა,
გარეკა გემი ზღვაში,
ტალღა მოდენა ქარმა,
მიუძღვის მოუსავალში.
დროა, დაბრუნდე უკან,
სანამ ნაპირი მოჩანს,
იმედი მიზის ყურთან,
და დარდისაგან მმორჩავს.
იმედი გულად იმედობს,
ქარს ტალღა მიაქვს უკან,
გემიც მოადგა ნაპირს,
დარდმაც დააბა ღუზა.
2005წელი.
ეს ...
ოცნებებს იწყებ, როდესაც შენში,
რაღაც ან ვიღაც აღვიძებს გრძნობას,
ფიქრით შედიხარ დინების ცეცხლში,
როდესაც გული შეიგრძნობს ტრფობას.
მუზა გეწვევა და შენ ცხოვრებას,
გრძნობით გამთბარი ლექსათ ასახავს,
ასე იწყება ის ყველაფერი,
შემოქმედების წალკოტს რომ ხატავს.
ასე იქმნება ის სილამაზე,
და ის წარმტაცი შემოქმედება,
და ასე იწყებს ლამაზ ოცნებებს,
შენი ფიქრი და შენი...
თუ რამე დავაშავე, რაიმე ცუდი,
ღმერთო!მაპატიე თუ მიღო წუნი,
ცოდვილთა შორის შემინდე ცოდვილი,
ღმერთო!შემიწყალე ამ ქვეყნად შობილი.
ღმერთო!დაიფარე ჩემი სამყოფელი,
ღმერთო!დამილოცე ჩემი სალოცველი,
ჩემი სამშობლო და მთელი ჩემი ერი,
ჩემი ოჯახი და ჩემი ფუძე ჭერი.
გამძლედ მომივლინე ყველა განსაცდელი,
მომეც ჯამრთელობა ძალა გასაწევი,
არ მინდა ტყუილა ქონება საძრახელი,
ოფლით მა...
დაცარიელდა ჩემთვის გარემო,
მომნატრებია შენი ხმაური,
შენ ჩემი სულის წმინდა საყდარო,
შენ ჩემი ყოფის ხარ სასწაული.
მომნატრებია შენი თვალები,
შენი ღიმილი, შენთან გართობა,
შენ თავს ვერავინ ვერ შევადარე,
სულ წვიმს ვერაფრით გამოვადარე.
თურმე განშორება მართლა რა ყოფილა,
სიყვარულს გული ვეღარ ამყოფინა,
თურმე მონატრებულ სიყვარულით,
გული ნაწილ ნაწილ დაყოფილა.
თ...
ქალის ბაგე როცა ჰყვავის,
სურნელოვან ვარდის მსგავსად,
მის ტკბილ სურნელს თვით პოეტი,
ხოტბას ასხავს ფიანდაზად,
რათ მიქვია მე ის ბაგე,
მყრალ თუთუნით რომ ამყრალდეს,
და სურნელის ნაცვლად მისგან,
სიმყრალე რომ გამოქარდეს.
ასეთ ბაგეს ვინღა ეტრფის,
იმ ლამაზი სიყვარულით?
იმ ლამაზი წრფელი გრძნობით,
ოცნებით და სიხარულით.
დღეს დაუშრა პოეტს მუზა,
და ოცნებო...
მირტყავს და მირტყავს ცხოვრება,
თითქოსდა არ ვილახები.
სულში მიმიზნებს პირდაპირ,
სხეულს არ მაჩანს დაღები.
ამ უსასრულო ბრძოლაში,
ჭკუით ვარ გამონარჩევი,
ტკივილს ვიყუჩებ იმედით,
ტირილს ვარ გადანაჩვევი.
ყველას ვგონივარ უდარდო,
ცხოვრებით განალაღები,
გულში კი კვნესის ტკივილით,
შემონაჩვევი დარდები.
და მაინც, არ დავცემულვარ!
ხვთის სიყვარულით ვმაღლდები,...
ბედის მორჩილად თვით ღმერთმა შეგქვმნა,
მასთან ჭიდილის არ მოგვცა ნება,
ბედი ბედია, თავად გვეწვევა,
იმას აგვიხდენს რაც დაგვეწერა.
არც გამოგიკლებს, არც ჩაგიმატებს,
სიზუსტის დაცვა მისი წესია,
ბედი ბედია, არ შეებრძოლო,
რომ შეეგუო უკეთესია!
მხოლოდ ეცადე, არ დაგაჩოქოს,
ძალა აჩვენე გასაკვირველი,
იმით აჯობებ, თუ არ გაგტეხავს,
მის მწარე ხვედრსაც თუ გაუძელი.
ბედი ბ...
ხან სინათლეა, ხან სიბნელეა,
ხან გონებაში ეჭვები ავდრობს,
როცა ცხოვრება თითქმის გაწვალებს,
და როცა გული ფიქრობს და დარდობს.
ხან სიძნელეა, ხან სიადვილე,
ხან გამტყუნება, ხან გამართლება,
და თუ ცხოვრების ფერხულს ჩამორჩი,
ძნელია მერე მისი გასწრება.
ზოგს იმდენი აქვს თავზე გადადის,
ზოგს სულ არაფრის არ აქვს შეძლება,
ზოგის ბეღელში აღარ ეტევა,
ზოგის ...
ჩემი დღეები მუდამ ავდრობენ,
მზიანი დარი სულ ცოტა მქონდა,
მაგრამ ქუხილშიც, ჭექა-ქუხილში,
მე ჩემი სითბო სულ თან დამქონდა.
მზე ღრუბლებიდან თავს ვერ იძვრენდა,
მაშინ მე როცა ძლიერ მციოდა,
ჩემი გარემოს სუსხი და ყინვა,
თურმე სიცივის ნაცვლად მტკიოდა.
ცივმა ტკივილმა წლებთან იარა,
ვერა და ვერა, ვერ გადიარა,
სულ ჩემთან ერთად მოდის და მოდის,
მაგრამ ცხოვრება მაინც... |
|
