რამდენჯერ უნდა შევწიროთ პაატა?
რამდენჯერ უნდა მოვკლათ ილია?
ეს მერამდენეთ, ეს მერამდენეთ,
ეს გზა რამდენჯერ გამოგვივლია.
მაინც გვეშლება, მაინც ვერ ვაგნებთ,
სწორი სავალი მაინც გვერევა,
ნუთუ იგივე, ნუთუ იგივე,
იგივე ჭირი აღარ გველევა?!
უკვე რამდენჯერ, უკვე რამდენჯერ,
შურით, ღალატით დაგვიტირია,
უკვე რამდენჯერ, უკვე რამდენჯერ,
სამშობლო ჩვენი გაგვიყი...
არ გეშინია? არ გეშინია!
მაგრამ ხან და ხან კი გეშინია,
მაგრამ ხან და ხან ენატრი სიკვდილს,
ხან და ხან, როცა ცხოვრება გიმძიმს.
გაწვება გულზე ფიქრი და დარდი,
ღამის კოშმარი, სიზმარი, ცხადი,
ეს საქაოს კანონი არის!
ეს ხომ ეს არის ცხოვრება ნაღდი.
ხან უეცარი, ხანაც მარადი,
სიხარული და სევდა სანამდი,
სანამ სიცოცხლე არის წასვლამდი,
ეს ყველაფერი არის მანამდი.
...
ბედის მორჩილად თვით ღმერთმა შეგქვმნა,
მასთან ჭიდილის არ მოგვცა ნება,
ბედი ბედია, თავად გვეწვევა,
იმას აგვიხდენს რაც დაგვეწერა.
არც გამოგიკლებს, არც ჩაგიმატებს,
სიზუსტის დაცვა მისი წესია,
ბედი ბედია, არ შეებრძოლო,
რომ შეეგუო უკეთესია!
მხოლოდ ეცადე, არ დაგაჩოქოს,
ძალა აჩვენე გასაკვირველი,
იმით აჯობებ, თუ არ გაგტეხავს,
მის მწარე ხვედრსაც თუ გაუძელი.
ბედი ბ...
ჩემი დღეები მუდამ ავდრობენ,
მზიანი დარი სულ ცოტა მქონდა,
მაგრამ ქუხილშიც, ჭექა-ქუხილში,
მე ჩემი სითბო სულ თან დამქონდა.
მზე ღრუბლებიდან თავს ვერ იძვრენდა,
მაშინ მე როცა ძლიერ მციოდა,
ჩემი გარემოს სუსხი და ყინვა,
თურმე სიცივის ნაცვლად მტკიოდა.
ცივმა ტკივილმა წლებთან იარა,
ვერა და ვერა, ვერ გადიარა,
სულ ჩემთან ერთად მოდის და მოდის,
მაგრამ ცხოვრება მაინც...
იაგუნდად დამხვევია ფიქრები,
სად ვეძებო სიყვარული პირველი?
დამეკარგა, გამიფრინდა, წავიდა,
რით დავიწყო, რით დავიწყო თავიდან?
მოლოდინში ეს ცხოვრებაც გავიდა,
წლები ჩუმად, შეუმჩნევლად გაფრინდა,
წარსულს დარჩა ყველა მოსაგონარი,
მომავალი უტყვია და მსტოვარი.
გზა აბნეულს სადღაც შემომაღამდა,
უაზრობა არა და არ დამთავრდა!
ამ ღამეში მრჩევნია დარჩენა,
ხვალ თუ ისევ ეს ცხოვრება...
ხანდახან გაბავს ცხოვრება,
ვეღარსად ვეღარ მიდიხარ,
წასული უკან ბრუნდები,
ერთი და იგივე გმირი ხარ.
კვლავ ეწირები შეწირულს,
ასეთი ვის რათ უნდიხარ?
ცხოვრების შეცვლა გაშინებს,
და ამიტომაც ფლიდი ხარ.
აქ ყოფის გემოს ვერ იგებ,
რადგან მონობა არჩიე,
სიცოცხლით ტკბობის მაგივრად,
მონობა ამოარჩიე!
ჰოდა ემონე ყურმოჭრით,
აქ არჩევანი შენია,
მონა მეფისთვის ფასობდეს?
მხო...
ისევ ჩუმი ოცნებები,
ისევ ჩუმი ფიქრები,
გადაღლილი სხეული და
მოგალობე რითმები.
ისევ ისევ მონატრება,
ისრვ ისევ ლოდინი,
ნეტავ როდის დამთავრდება
ამდენი მოლოდინი?
ჩაძირვები ოცნებებში,
იმედები ფიქრებში,
უკვეთესის მოლოდინში,
უკვეთესის იმედში.
გარდასული დრო და ჟამი,
გაცრეცილი წარსული,
აწმყო ფუჭი, მოიმედე,
მომავალი არ თქმული.
ყველაფერი არეული, ...
მესმის წვიმის თქარა თქური,
ამ უძილო ღამეში,
მესმის გულის ბაგაბუგი,
ჩემი მკერდის არეში.
მესმის მესმის ყველაფერი,
რაც კი ხთება ღამეში,
მესმის ჩემი სხეულიდან,
ჩემი სულის თარეში.
ყველაფერი მოვისმინე,
ამ უძილო ღამეში,
ფიქრითა და უძილობით,
სევდა მაწევს თვალებში.
მაგრამ, მალე გათენდება,
წყდება ღამის ფარეში,
რა ძნელია მარტოობა!
ამ უძილო ღამეში.
...
მირტყავს და მირტყავს ცხოვრება,
თითქოსდა არ ვილახები.
სულში მიმიზნებს პირდაპირ,
სხეულს არ მაჩანს დაღები.
ამ უსასრულო ბრძოლაში,
ჭკუით ვარ გამონარჩევი,
ტკივილს ვიყუჩებ იმედით,
ტირილს ვარ გადანაჩვევი.
ყველას ვგონივარ უდარდო,
ცხოვრებით განალაღები,
გულში კი კვნესის ტკივილით,
შემონაჩვევი დარდები.
და მაინც, არ დავცემულვარ!
ხვთის სიყვარულით ვმაღლდები,...
ოცდაორმა გაიარა გაზაფხულმა,
ოცდაორმა გაიხურა მარტმა კარი,
მაგრამ დღეს რომ გაზაფხული მიხარია,
არ ყოფილა ჯერ ასეთი გასახარი.
შემომხედე, შემომცინე,
და მითხარი სიხარულით,
"რა მიჭირავს კარგო ხელში,
თუ მიხვდები წრფელი გულით?"
მე ავწიე თავი მაშინ,
და რას ვხედავ-სახეს მზიანს,
ქორჩიოტა მომართვი და
გაზაფხულის ლურჯი ია.
სიხარუმლა ამიტანა,
სიყვარულმა ჟინი ...
ყველა დრო სასურველია ,
ყველა დრო მეფობს მეფურათ,
ფიქრით, მიზნით და ოცნებით,
გრძნობებით თავისებურათ.
ყრმობის სილაღე წარმტაცი,
დაუდეგარი ბავშვობა,
ფეხშიშველ ფეხით სირბილი,
ცელქობა ლაღი ანცობა.
სიყმაწვილე და სიწმინდე,
ბავშვური სულისკვეთება,
სილამაზის და მშვენების ,
სინორჩით გამოკვეთება.
ის სიყვარული პირველი,
და ის საამო შეგრძნება,
მშვენე...
არვინ იცის ამ ქვეყანას,
თუ რა ბედი ერგება.
ჩვენ არ ვიცით სიცოცხლეში,
რა ცხოვრება გვერგება.
ღმერთო! ყველას აგრძნობინე,
დიდ სიამის შეგრძნება,
და არგუნე ამ ცხოვრების,
სიყვარულით შერგება.
ღმერთო!ყველას მიეც ძალა,
და ცხოვრების შეძლება,
ყველას, ყველას ალოცვინე,
ამ სამყაროს შესწრება.
ღმერთო!უნდა შეისმინო,
ჩემი ლოცვა-ვედრება,
ნიჭი მოგვეც სიყვარუ...
თუ გიყვარს მაშინ დაფიქრდი,
ღრმად გაერკვიე გრძნობაში,
თორემ შენ თვითონ იქნები,
დასჯილი მაგ შეცდომაში.
თუნდ არვინ გყავდეს მსაჯული,
და არც არავინ გებრძოდეს,
შენ თავს ვერსაით წაუხვალ,
რაც უნდა ძალა გერჩოდეს.
ყოველ დღე დაიტანჯები,
წარსულზე ფიქრით, ოცნებით,
მოგენატრება წარსული,
მშვენებით და საოცრებით.
შენ ვეღარ შეძლებ დათრობას,
ვნებიან ტრფობის ...
ოცნებებს იწყებ, როდესაც შენში,
რაღაც ან ვიღაც აღვიძებს გრძნობას,
ფიქრით შედიხარ დინების ცეცხლში,
როდესაც გული შეიგრძნობს ტრფობას.
მუზა გეწვევა და შენ ცხოვრებას,
გრძნობით გამთბარი ლექსათ ასახავს,
ასე იწყება ის ყველაფერი,
შემოქმედების წალკოტს რომ ხატავს.
ასე იქმნება ის სილამაზე,
და ის წარმტაცი შემოქმედება,
და ასე იწყებს ლამაზ ოცნებებს,
შენი ფიქრი და შენი...
ქალის ბაგე როცა ჰყვავის,
სურნელოვან ვარდის მსგავსად,
მის ტკბილ სურნელს თვით პოეტი,
ხოტბას ასხავს ფიანდაზად,
რათ მიქვია მე ის ბაგე,
მყრალ თუთუნით რომ ამყრალდეს,
და სურნელის ნაცვლად მისგან,
სიმყრალე რომ გამოქარდეს.
ასეთ ბაგეს ვინღა ეტრფის,
იმ ლამაზი სიყვარულით?
იმ ლამაზი წრფელი გრძნობით,
ოცნებით და სიხარულით.
დღეს დაუშრა პოეტს მუზა,
და ოცნებო... |
|
