შვილო, მყავდი მზის სადარი,
მწვერვალებზე მაღლაც მყავდი,
ღრუბლებს საბნად გაფარებდი
მიწაზეც რომ არ გიშვებდი.
სიმართლისთვის გამოგზარდე,
სიმართლეს ხარ შეწირულიც
ღირსეული შვილი მყავდი,
საფიცარი მყავდი ერთი.
მოღალატე რომ მყოლოდი,
ფიქრად ვერც კი მოვიდოდი,
ტანით გმირებს გადარებდი,
ასაკით კი დარდი მყავდი.
შვილო, როდის მოგისწრია,
ხალხის დი...
2018, 1 სექტემბერი, 14:24
სანამ კანს შენი სურნელი ასდის,
სანამ შენს სუნთქვას ცხადად ვგრძნობ ყელთან,
მრავალგზის ნათმენ სურვილებს, ახდილს
აუჩქარებლად ვამშვიდებთ ერთად.
სანამდე შენი ხელები ეძებს
მონატრებული ნაკვთების სითბოს,
სანამ თითები მითვლიან ნეკნებს,
დამახსოვრებას ცდილობენ თითქოს.
გეტყვი, რომ მხოლოდ ერთი რამ მსურდა,
და ვგავდი თვალებს, ლოდინად ქცეულს,
შენი ...
2018, 2 სექტემბერი, 15:55
დილის სიმყუდროვეს, მხოლოდ , , ცოცხის ხმა არღვევს, რომელიც, თითქოს უკვე, დამოუკიდებლად აკეთებს თავის საქმეს, რადგან უკვე წელზე მეტია, რაც ამ საქმეშია. მისი პატრონი კი, ჩვეულ ფიქრებში გართულა, მაგრამ ნიკოს დღეს სულ სხვა ფიქრები აწუხებს. ის ფიქრობს რა ჩაიცვას ხვალ, ძმის ქორწილში. ახალსაც ვერაფერს იყიდის, რადგან თვის ბოლომდე საარსებოდ აღარ ეყოფა გასამრჯელო...არა, ...
2018, 5 სექტემბერი, 15:11
|
|