სადღაც დაიქცა ღვინო და ჯამში ელავს წვეთები მარადისობის, გეძახდი გუშინ ღრუბლებით მთვრალი, სევდიანი და უსუსური, ახლა არ ვიცი სად დათრევდა ქარები ამ ხმას, ჯერ არ ამოსულს და უკვე გამხმარს, გაცრეცილს ზამთრის დღესავით. ნეტავ რომელი ქუჩა მიხმობდა ასე რომ ძგერდა გული საბრალო, ან რომელ ცაზე მიცურავდნენ ფანტაზიები, ხელში იებით და იმედებით.
მიყვარდიიიი ...
სიგიჟემდე , როგორ ფაქიზად და აღტ...
2013, 24 თებერვალი, 19:36
|
|
