მე კვლავ მიტაცებს გაზაფხულის ნაზი სურნელი,
მინდვრის სიმწვანე და კვირტებში დანთქმული სუნთქვა,
შენი მკლავები, ყვავილივით თეთრი და ქორფა კვლავ ტრფობით მავსებს
და მეჩვენება რომ შენს თვალებში იძირება მთელი ცხოვრება.

***

ცა უფრო მუქი მეჩვენა უწინ
მთვარეც ფერმკრთალი უსინათლო,
ძირს გადახრილი,
მერე მათ შორის ვარსკვლავივით გამოანათე
და ამაყენე საფლავიდან ღონემიხდილი.