=====
თვითონ მოხვედი ჩემამდე, გახსოვს?!
ამიტომ, ვფიქრობ, რომ ეს ბედია,
მე არ მიყვარხარ, რადგან რასაც ვგრძნობ,
ის სიყვარულზე ბევრად მეტია.
მზემ
გაგიტაცა თავისთან,
დაგმალა სხვენში,
მე ვიცი, რომ გიყვარვარ,
მაგრამ არ ვიცი, რა მოგწონს ჩემში.
ნუ ხარ პატარა ბავშვი,
გამიცივდები, ნუ დგახარ ქარში,
...
2020, 26 ოქტომბერი, 21:12
რომელი საათია?
ახლა, რა თქმა უნდა, ძლიერ გვიანაა,
გულში მწუხარებამ ღამე გაათია...
მაინც არ მასვენებს მწარე სინანული -
რომელი საათია? რომელი საათია?
ვდგევარ ფანჯარასთან, ღამე არ იცვლება,
მთელი შემოდგომა თავზე დამათია.
ახლა მხოლოდ სამი იყოს, შეიძლება?
რომელი საათია? რომელი საათია?
სამის, შეიძლება, არის მესამედი,...
2020, 26 ოქტომბერი, 13:52
====
ჩამოვფრინდები, იასამანო..
შეხედე, ცაა ძალიან ლურჯი,
ძალიან ლურჯი, დაუსაბამო...
ცას შერევია თეთრი ღრუბელი,
ცამ ხვაშიადი რატომ დამალოს?
ჩამოვფრინდები შენს ლურჯ რტოებზე,
ჩამოვფრინდები, იასამანო!
მივესალმები შენს ცინცხალ ყვავილს,
ცას სამადლობელს შევწირავ მხოლოდ,
გულს ეუფლება უსაზღვროება,
როგორც ამ ლურჯ ცა...
2020, 23 ოქტომბერი, 18:30
მარტის თვეა შენი
მარტის თვეა შენი, შენს ხასიათს შვენის,
აპრილი სულ აგაჭრელებს ფერებით,
შენ ნუკრი ხარ შვლისა, ეგ ნუკრობა გშვენის,
გაწყენინე და მაინც მეფერები.
შემოდგომა შენთვის, შორეულ წლებს ერთვის,
ჩამოგშორდნენ ავდრიანი მდევრები,
ვინაიდან ჩემთვის შენ ხარ ერთადერთი,
თავს გიხრიან იასამნის მტევნები.
საყვედურებს ვიტან, გააჩნია ვისგა...
2020, 22 ოქტომბერი, 14:10
========
როს წაიკითხავს ლექსებს, შენი დიდებით სავსეს,
შთამომავალი მატყუარა პოეტს მიწოდებს,
თუმც ეს სტრიქონი წარწერას ჰგავს საფლავის ქვაზე
და ღირსეულად ვერ გიმღერის, ღმერთმა იცოდეს.
მართლაც რომ ლექსი, შენი ღირსი, დამაწერინა,
შენს სადიდებლად რომ მივუშვა რითმის სადავე,
შთამომავლობის მზერა, ვიცი, ალმაცერია,
იტყვიან: "ტყუის, ასე მხოლ...
2020, 20 ოქტომბერი, 14:52
=====
ო, მე კი არა, გული ხარხარებს
როცა ნამიან ველზე გავივლი,
ნამი ბალღივით მართობს, მახარებს...
ქარო, მოიტა ატმის ყვავილი,
ქარო, ფოთლებიც შემომაყარე...
და როგორც გიჟი, ო, როგორც გიჟი
თმააწეწილი მოლი ხარხარებს...
ხეთ სამკაული მოიხსნეს შიშით
და ხელუკუღმა შემომაყარეს...
და მეც გავგიჟდი.. ო, მე კი არა,
...
2020, 14 ოქტომბერი, 21:18
გარდაცვალება
ირგვლივ, გარშემო სევდიანი ისმის ქვითინი...
პიტალო მთებმა გლოვის ნიშნად შეიმკეს თავი;
ო, რა დროს გაწყდა და გარინდდა გრძნობათა ჟინი,
შავი ძაძებით შეიმოსა ჩვენი გვირგვინი.
ო, რა დროს გატყდა, რა დროს გატყდა სიცოცხლის ნავი,
და დღეს გავიგეთ ეს ამბავი გულმოსაკლავი,
ხვალ კი, როდესაც ძვირფას ცხედარს ერთგულთ...
2020, 14 ოქტომბერი, 20:50
ჯონათან, წამო...
ჯონათან, წამო,
გადავფრინდეთ სხვა ცისქვეშეთში,
გავცდეთ
ჭამისთვის გადადებულ მოძმე თოლიებს...
გავფრინდეთ, სადაც ვერ შეგაკრთობს
სიტყვა-ხეშეში,
სადაც ფრთების წილ,
ოცნებები გაგიყოლიებს
ზეცის კიდეზე!
ჯონათან წამო,
ნუ გაღელვებს სიბნელის შიში,
ცაში საზღვრები არ არსებობს,
მყიფე ბორკილებ...
2020, 12 ოქტომბერი, 14:53
"ვერ გიხსნის გენიალობა.."
ვერ გიხსნის გენიალობა,
ვერც ნერვიული თითები.
შენ, როგორც დროის მწყრალობა,
ბრძოლას ნუ მოერიდები.
ძლიერი, უანკარესი
რომ გქონდა მგრძნობიერება,
მხოლოდ ამიტომ პარნასი
არავის მოეფერება.
"არა ზეცა, არა ლანდი, არა ფერია"
არა ზეცა, არა ლანდი, არა ფერია,
შენ მიყვარდი, მაგრამ კარგი - არაფერია.
ძველისძველი მეგობა...
მანძილი შენამდე დიდია
მანძილი შენამდე დიდია,
ჩემიდან შენამდე - არც ისე,
ამინდი საგრძნობლად მშვიდია,
მანცვიფრებ...
ჯერ კიდევ ყვავიან ატმები,
ქარია - მომიტანს რამე ჭორს,
მე ვამბობ, არ მომენატრები,
შენ სდუმხარ, იღიმი საეჭვოდ,
ვარსკვლავნი აენთნენ,
რომ ვხედავ, შორი-შორს საკმაოდ,
მე ახლა გი... |
|
