თქვი, ჭიამარია!
ვარდთ შემოუნახავთ წვეთები წვიმის,
გზაც ნაწვიმარია...
მე ვთბები მზეზე, ვით უდაბნოს მწირი,
და ჭიამარიას
ვუმზერ ჩემს მუხლებზე
დაჩოქილს მუხლებით,
ყვავილის სადარს...
რატომ არ დასველდი, თუ წვიმდა წუხელი,
გეძინა სადა?
თქვი, ჭიამარია, სით მიგიხარია?
თქვი, ჭიამარია!
ვარდთ შემოუნახავ...
=====
თვითონ მოხვედი ჩემამდე, გახსოვს?!
ამიტომ, ვფიქრობ, რომ ეს ბედია,
მე არ მიყვარხარ, რადგან რასაც ვგრძნობ,
ის სიყვარულზე ბევრად მეტია.
მზემ
გაგიტაცა თავისთან,
დაგმალა სხვენში,
მე ვიცი, რომ გიყვარვარ,
მაგრამ არ ვიცი, რა მოგწონს ჩემში.
ნუ ხარ პატარა ბავშვი,
გამიცივდები, ნუ დგახარ ქარში,
...
2020, 26 ოქტომბერი, 21:12
მანძილი შენამდე დიდია
მანძილი შენამდე დიდია,
ჩემიდან შენამდე - არც ისე,
ამინდი საგრძნობლად მშვიდია,
მანცვიფრებ...
ჯერ კიდევ ყვავიან ატმები,
ქარია - მომიტანს რამე ჭორს,
მე ვამბობ, არ მომენატრები,
შენ სდუმხარ, იღიმი საეჭვოდ,
ვარსკვლავნი აენთნენ,
რომ ვხედავ, შორი-შორს საკმაოდ,
მე ახლა გი...
"ვერ გიხსნის გენიალობა.."
ვერ გიხსნის გენიალობა,
ვერც ნერვიული თითები.
შენ, როგორც დროის მწყრალობა,
ბრძოლას ნუ მოერიდები.
ძლიერი, უანკარესი
რომ გქონდა მგრძნობიერება,
მხოლოდ ამიტომ პარნასი
არავის მოეფერება.
"არა ზეცა, არა ლანდი, არა ფერია"
არა ზეცა, არა ლანდი, არა ფერია,
შენ მიყვარდი, მაგრამ კარგი - არაფერია.
ძველისძველი მეგობა...
========
როს წაიკითხავს ლექსებს, შენი დიდებით სავსეს,
შთამომავალი მატყუარა პოეტს მიწოდებს,
თუმც ეს სტრიქონი წარწერას ჰგავს საფლავის ქვაზე
და ღირსეულად ვერ გიმღერის, ღმერთმა იცოდეს.
მართლაც რომ ლექსი, შენი ღირსი, დამაწერინა,
შენს სადიდებლად რომ მივუშვა რითმის სადავე,
შთამომავლობის მზერა, ვიცი, ალმაცერია,
იტყვიან: "ტყუის, ასე მხოლ...
2020, 20 ოქტომბერი, 14:52
ჯონათან, წამო...
ჯონათან, წამო,
გადავფრინდეთ სხვა ცისქვეშეთში,
გავცდეთ
ჭამისთვის გადადებულ მოძმე თოლიებს...
გავფრინდეთ, სადაც ვერ შეგაკრთობს
სიტყვა-ხეშეში,
სადაც ფრთების წილ,
ოცნებები გაგიყოლიებს
ზეცის კიდეზე!
ჯონათან წამო,
ნუ გაღელვებს სიბნელის შიში,
ცაში საზღვრები არ არსებობს,
მყიფე ბორკილებ...
2020, 12 ოქტომბერი, 14:53
მე ვხედავ,
მე მესმის - მოდიან,
ხშირ სუნთქვას ასდევენ თელები...
სიცოცხლე სიკვდილი როდია,
რომ ოდენ შეიცნო ცრემლებით.
ღრუბლები მთებს გარეთ უვლიან,
ქარმა ვერ შეჰბედა აჰყაროს;
რას იზამ, სამყარო რთულია,
იმდენად რთულია სამყარო...
და ღელავ, რაც უფრო მშვიდი ხარ,
ისვენებ, რაც უფრო იღლები,
რომ დგახარ, ...
2019, 20 ოქტომბერი, 21:55
=====
ო, მე კი არა, გული ხარხარებს
როცა ნამიან ველზე გავივლი,
ნამი ბალღივით მართობს, მახარებს...
ქარო, მოიტა ატმის ყვავილი,
ქარო, ფოთლებიც შემომაყარე...
და როგორც გიჟი, ო, როგორც გიჟი
თმააწეწილი მოლი ხარხარებს...
ხეთ სამკაული მოიხსნეს შიშით
და ხელუკუღმა შემომაყარეს...
და მეც გავგიჟდი.. ო, მე კი არა,
...
2020, 14 ოქტომბერი, 21:18
წამოუბერა ზღვაურმა,
ღრუბელი სევდას ცრის,
მემუდარები - გამიშვი!
მე თავს ვიმართლებ - წვიმს!
ხელით გისწორებ სათუთად
ყელს მარგალიტის მძივს,
ისევ ჩურჩულებ, წავალ, რა!
გარეთ გახედებ - წვიმს!
ცალ თვალს ზეცისკენ ვაპარებ,
ღრუბელს ვუღერებ მჯიღს,
- არ გადაიღო, იცოდე,
მეფე ვარ, სანამ წვიმს!
===
... სიყვარული იტყვიან-
უყვარდაო, ბატ... |
|
