მე ვხედავ,

მე მესმის - მოდიან,

ხშირ სუნთქვას ასდევენ თელები...

სიცოცხლე სიკვდილი როდია,

რომ ოდენ შეიცნო ცრემლებით.

ღრუბლები მთებს გარეთ უვლიან,

ქარმა ვერ შეჰბედა აჰყაროს;

რას იზამ, სამყარო რთულია,

იმდენად რთულია სამყარო...

და ღელავ, რაც უფრო მშვიდი ხარ,

ისვენებ, რაც უფრო იღლები,

რომ დგახარ, მაშინაც მიდიხარ,

ზურგზე შემოყრილი ნიღბებით.

და ვხედავ,

და მესმის - მოდიან,

ხშირ სუნთქვას ასდევენ თელები...

სიცოცხლე - სიკვდილი როდია,

რომ მხოლოდ შეიცნო ცრემლებით.