4 წლის ბავშვმა შეჭამა ნახევარი საწოლი იშვიათი დაავადების გამო

სიახლეები

2021, 12 ნოემბერი, 14:14

აღმოსავლეთ იორკშირში, დიდ ბრიტანეთში, კვებითი აშლილობის მქონე 4 წლის ბიჭს არ შეუძლია შეწყვიტოს საფენების, ავეჯის, ქაღალდის, სათამაშოებისა და წიგნების ჭამა. უცნარი ბავშვის ამბავი გამოცემა Daily Mirror-მა გაავრცელა.

უილიამ ბაკლი იტანჯება პარორექსიით - დაუძლეველი სურვილი, ჭამოს საკვებად უვარგისი მასალები და საგნები. დედამისის, 32 წლის მარი ბაკლის თქმით, იშვიათი დაავადების იდენტიფიცირება ადვილი არ იყო, რადგან მცირეწლოვანი ბავშვები ხშირად პირში იდებენ ყველაფერს, რაც მათ თვალში მოხვდებათ.

მან დასძინა, რომ ბავშვის კვებითი აშლილობა განსაკუთრებით გამძაფრდა დაახლოებით ექვსი თვის წინ.

მთელი დღის განმავლობაში დედა ცდილობს შვილის ყურადღება სხვა რამეზე გადატანოს, მაგრამ ბავშვი როგორც კი მარტო რჩება, მაშინვე თავისას შვრება. ბიჭმა ცოტა ხნის წინ ნახევარი წიგნი და ახალი საწოლის ნაწილი შეჭამა. მის დიეტაში ასევე შედის რბილი სათამაშოები, რომლებიც მის ოთახში უხვად მოიძებნება. ღამით, როცა ბავშვს ვერავინ ხედავს, საფენებს ჭამს. უფრო მეტიც, მას შეუძლია შეჭამოს თმა და ნებისმიერი სახის ფუმფულა ნივთი.

"მისი ოთახიდან ყველაფერი მოვაშორე, მათ შორის წიგნები და რბილი სათამაშოები, მასზე მუშაობას ვაგრძელებ, დღისით კონტროლი შედარებით ადვილია, მაგრამ ღამე საქმე უფრო რთულდება" -ამბობს უილიამის დედა.

პაროექსია ან პარარექსია (ძველი ბერძნული παρά- „გარედან“ + ძველი ბერძნული ὄρεξις „ჭამის სურვილი“, „მადა“), ალოტრიოფაგია (ალოტრიოფაგია; ძველი ბერძნული ἀλλοτρίος „უცხო“, შეუსაბამო „+ φαγεῖν“ ჭამა ") -არის გემოვნების გაუკუღმართება ან მადის გაუკუღმართება - დაუძლეველი სურვილი ჭამო რაღაც უჩვეულო და საკვებად უვარგისი (ცარცი, კბილის ფხვნილი, ქვანახშირი, თიხა, მიწა, ქვიშა, ყინული და ა.შ), ასევე უმი ცომი, უმი ხორცი, მარცვლეული... ეს მოვლენა აღწერილი იყო ჯერ კიდევ ჰიპოკრატეს მიერ.

თანამედროვე მედიცინა ჩვეულებრივ განიხილავს, როგორც რკინადეფიციტური ანემიის სიმპტომს. განსაკუთრებით ხშირია ორსულობის დროს (ლათ. Pica gravidarum „ფეხმძიმე ქალების პიკი“) და ქლოროზის დროს გოგონებში (ლათ. Pica chlorotica „პიკი ქლოროტიკა“).

ეს აშლილობა უფრო ხშირია ბავშვებში და ყველა ასაკის ქალებში, ასევე დაბალი სოციალურ-ეკონომიკური სტატუსის მქონე ადამიანებში.

ეს დაავადება ძალიან ხშირია ორსულ ქალებში, მცირეწლოვან ბავშვებში და ზოგადი განვითარების დარღვევების მქონე ადამიანებში, როგორიცაა აუტიზმი. ზოგჯერ ეს ხდება შიზოფრენიის და კლეინ-ლევინის სინდრომის დროს.