ისევ თავიდან დაიწყო ჯოჯოხეთი, წამება, მიწაში გამოკეტილი სულისა, ასეც ვიცოდი, თავიდანვე ვგრძნობდი რომ მე ეს მომელის, რომ ჯოჯოხეთში უნდა ვიწამო ოღონ აქ, , აქ ამ დაწყევლილ მიწაზე. ვატყობ მთავრდება ის პატარა იმედებიც რომლებიც ცხოვრების ძალას მაძლევდნენ და ისევ მელოდება მარტოობის ასი წელი, ღამურასავით გარიყულმა უნდა დავიდო ბინა, სადღაც ბნელ გამოქვაბულში და იქიდან უყურო სამყაროს ხიზანმა, ,...
|
|