| 
		აიაშა,  სად ხარ,  ჩემო,  ვეღარ გწვდები გადაღმა...
 ამ სიშორემ,  რაც დრო გადის,  დამღალა და დამდაღა...
 ერთი მამის ორი შვილი,  კოლხურ მიწით ნაშობი, 
 ლეონ დიდის მემკვიდრენი,  ერთურთს როგორ დავშორდით?!
  
 ერთად რამდენს გავუძელით: რომაელებს,  არაბებს, 
 ოსმალებს,  ბიზანტიელებს... ვერაფერი დაგვაკლეს!
 ვინც ერთურთთან დატაკებით ძმობა გაგვიტიალა, 
 ისტორიის წაღმ... |  |