სხვა ოთხმოციანელებო, აქეთ! 2014, 7 დეკემბერი, 23:07 ამასწინათ სურათი გადავუღე ჩემ პატარა ბიჭებს: დამტვრეულ, ჩემი და ჩემი ძმის ბავშვობისდროინდელ სათამაშო მანქანაში იჯდნენ... არც არაფერი, უბრალოდ გადავუღე... მერე კი, სურათი თავიდან ვნახე და დაიწყო... გამახსენდა ყველაფერი, რითიც ვერთობოდით ჩვენ, 80-90-იანელები... გამახსენდა თოჯინები, ცოტა ბუთხუზები, ქუჩქუჩა თმებით... ექიმის და სამზარეულოს ნაკრებები, ბზრიალები... ათამაშო ხოკეი და კალათბურთი (რომელიც, რუდუნებით შენახული, სულ ახლახანს დაამტვრიეს ჩემმა გადარეულებმა). კალეიდოსკოპი და სტერეოსკოპი, რომლებიც განსაკუთრებით მიყვარდა... გველი-მოზაიკა და ლაბირინთი... საღეჭი რეზინებიც გამახსენდა, თავისი "ნაკლეიკებით", კოლექციებად რომ ვაგროვებდით და ჩვენს პატარა, მაგრამ უსაზღვრო სამყაროში ფულის მაგივრობასაც კი გვიწევდა ხშირად : "დონალდოები" "ტიპტიპები" "ტურბოები" "ფინალები" ლეგენდარული "ლოვიზები"... კიდევ ნაყინი გამახსენდა, სულ სხვანაირი, მსუყე, უგემრიელესი "სტაკანჩიკები" ან პლომბირი, სატარებელი მაცივრით რომ ჩამოატარებდა ეზოში გამყიდველი "მაროჟიააა"-ს ძახილით და სასწრაფოდ რომ ჩავირბენდით კიბეებს ხურდა ფულით ხელში... მაცივრის ახდილი კარიდან ამოსული უგემრიელესი სიგრილეც გამახსენდა ერთმანეთს მიკრულ ვაფლის, ზოგჯერ კი ქაღალდის ჭიქებს რომ ასდიოდა და სასიამოვნოდ გვიღიტინებდა ჩვენი ულუფა ნაყინის მოლოდინში რიგში მდგარ ბავშვებს... ახლა სულ სხვანაირია ნაყინი... უბრალოდ ნაყინია, ის კი... მოგონებები უფრო გემრილეს ხიდის ალბათ... ხო, კიდე სერიალები გამახსენდა... ეს უკვე 90-იანების დასაწყისში, ჩაბნელებულ სახლში ციცქნა, აკუმულატორზე მომუშავე შავ-თეთრ ტელევიზორში საყურებლად ყოველ საღამოს რომ გადმოდიოდნენ მეზობლები მარიას, ხოსე-ანტონიოს, ხუანის, მონიკას, კასანდრას და უამრავი ასეთის ამბის გასაგებად... გაიგებდნენ, უხაროდათ, წყინდათ, ტიროდნენ, იცინოდნენ... ზოგჯერ ვერ ვხვდებოდით რა ატირებდათ, მაგრამ მათ დანახვაზე ჩვენც ცრემლები გვადგებოდა... დრო გადიოდა... კიდევ ბევრი რამ გამახსენდა... ის გამახსენდა, აი, უკანმოუხედავად რომ გაგვექცა და მაინც რომ სულ ჩვენთანაა... თქვენც გაგახსენდათ ალბათ... 178 10-ს მოსწონს
|