ჩაუტაჯის ტაძარი ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანი პაგოდაა, რომელიც ბუდას ეძღვნება. ის მდებარეობს მიანმარში, ქალაქ იანგონში. ეს ადგილი შთაბეჭდილებას ახდენს მათზეც, ვისაც სხვა ბუდისტური ტაძრები უკვე ნანახი აქვს. ის ხომ წარმოუდგენელი არქიტექტურული სტრუქტურაა, უნიკალური თავისი ბუნებით, ასევე ბუდისტური რელიგიის მნიშვნელოვანი ასპექტი.

მიანმარი არის სახელმწიფო ძალიან მდიდარი ისტორიით. ცოტამ თუ იცის მის შესახებ, მაგრამ მას თქვენი გაოცება შეუძლია. ქვეყანას აქვს ძალიან მრავალფეროვანი კულტურა და ასევე არის ბუდისტური სამყაროს მნიშვნელოვანი დედაქალაქი. თერავადა, ქვეყნის მთავარი რელიგია, ბუდიზმის ერთ-ერთი ყველაზე კონსერვატიული განშტოებაა. მასში ყველაზე მნიშვნელოვანია ბუდას სწავლებები, ასევე მედიტაცია და პრაქტიკები. რელიგია ცენტრალურ ადგილს იკავებს ქვეყნის მკვიდრთა ცხოვრებაში და ყველგან არის წარმოდგენილი, ყოველდღიურ ცხოვრებაში, დღესასწაულებსა და ტრადიციებში.

ქვეყნის ყველა ტაძარს დიდი კულტურული მნიშვნელობა აქვს. ეს არ არის მხოლოდ ადგილები, სადაც შესაძლებელია თაყვანისცემა, ასევე მთავარი კულტურული ცენტრი. შენობების გარე არქიტექტურა გვაოცებს თავისი ბრწყინვალებით და მასშტაბით, თუმცა შიგნით არანაკლებ საინტერესო, ლამაზი და თვალწარმტაცია. ერთ-ერთი ასეთი ადგილია ჩაუტაჯის ტაძარი იანგონში. ადგილობრივები ამ პაგოდას მიიჩნევენ ყველაზე წმინდად. ძალიან ცნობილი ბუდისტური სალოცავია მთელ მსოფლიოში. ყოველდღე ამ ადგილს თაყვანსაცემად ბუდიზმის ათასობით მიმდევარი სტუმრობს.

როგორც ნებისმიერ ბუდისტურ ქვეყანაში, ტაძრებში ბუდას ბევრი ქანდაკებაა. როგორც წესი, ისინი ყოველთვის ძალიან დიდი ზომისაა. ეს ეხება ბუდას ერთ-ერთ ყველაზე ცნობილ ქანდაკებასაც მსოფლიოში. ის ნამდვილად უნიკალურია თავისი მდებარეობით და მნიშვნელობით.

ჩვეულებრივ, ბუდისტურ ტაძრებში დგამენ ბუდას ქანდაკებებს, მოდუნებულ და მედიტაციურ მდგომარეობაში, რომელსაც ლოტოსის პოზა ეწოდება. ასეთი მდგომარეობა არის ძალის და გონების სიმშვიდის სიმბოლო, რადგან სწორედ ეს სჭირდება ნებისმიერ ადამიანს ცნობიერების გასაზრდელად. გაცილებით იშვიათად გვხვდება გვერდზე წამოწოლილი ბუდას ქანდაკება, თუმცა ასეთებიც არის და მათ უკვე სხვა გზავნილი აქვთ. ასეთ მდგომარეობაში არის თავისი ფიზიკური სიკვდილის განსახიერება, იმ მდგომარეობაში, როდესაც გადადის სრულ ნირვანაში. ასევე არის ტანჯვისგან სრული გათავისუფლების სიმბოლო, სულისა და სხეულის აღდგომის მომენტში.

მიანმარის ყოფილ დედაქალაქში არის ერთ-ერთი ყველაზე განსაცვიფრებელი, ლამაზი და ელეგანტური ქანდაკება, რომელიც მცირე დეტალებამდე გააზრებულია და წამოწოლილ ბუდას ასახავს. რელიგიის, ხელოვნების და სულიერი პრაქტიკის მნიშვნელოვან ნაწილს წარმოადგენს, რის გამოც რეგიონის ასეთ უდიდეს ღირსშესანიშნაობად იქცა. წამოწოლილი ქანდაკების გარშემო სხვა ტაძრები და სამლოცველოები აშენებულია. აქ მრევლს საშუალება აქვთ დატოვონ შესაწირავი, ასევე შეასრულონ რიტუალები.

ქანდაკება მართლაც უზარმაზარია, თითქმის 60 მეტრი სიგრძის, ხოლო ბუდას ტერფები 6 მეტრი სიგრძისაა. ხელზე დაყრდნობილი წევს, მეორე ხელი ტანის გასწვრივ მდებარეობს. სიმაღლე 15 მეტრია, რაც წარმოუდგენლად გრანდიოზულად გამოიყურება. შეიქმნა 1907 წელს და მაშინვე იქცა მნიშვნელოვან თაყვანსაცემ ადგილად მიანმარში. თუმცა, სამწუხაროდ, ნალექის და მიანმარის სველი და ნოტიო კლიმატის გამო სხვადასხვა გავლენებს ექვემდებარებოდა, რამაც მის მდგომარეობაზე გავლენა მოახდინა.

1966 წელს მიიღეს გადაწყვეტილება, რომ შეეგროვებინათ შესაწირი ბუდას ქანდაკების და მთელი პაგოდას აღსადგენად. ბერების თხოვნა მოსახლეობას და ტურისტებს შეუმჩნეველი არ დარჩათ. ფული შეაგროვეს და რესტავრაცია ჩატარდა.

ყველა სარესტავრაციო სამუშაოების დასრულების შემდეგ წამოწოლილი ბუდას ქანდაკების სიგრძე 5 მეტრით გაიზარდა. ამან მთელი ქმნილების სიდიადე უფრო გამოკვეთა. განხორციელდა სხვა ცვლილებებიც, რაც ყველას არ მოეწონა. მაგალითად, ბუდას თავი ოდნავ გადააადგილეს, რამაც ქანდაკებას შესძინა ახალი ხასიათი და სახის გამომეტყველება.

ტერფებიც განსაკუთრებულ ყურადღებას იმსახურებს და ტურისტებისთვის ძალიან მიმზიდველად გამოიყურება. თითოეული მათგანი დაყოფილია 108 სეგმენტად, როგორც ბუდისტური სწავლების მნიშვნელოვანი სიმბოლო. ასევე ტერფებზე არის ოქროს სიმბოლოები, რომლებიც ბუდას კეთილშობილურ თვისებებს წარმოადგენს. იქ დაწერილია ყველა სულიერი ღირებულება, მათ შორის თანაგრძნობა, სიბრძნე, მოთმინება. წამოწოლილი ქანდაკების ნებისმიერი დეტალი არა მხოლოდ ლამაზია, არამედ ფილოსოფიურ მნიშვნელობას ატარებს. ასე შეგიძლიათ ისიამოვნოთ არა მხოლოდ ბუდისტური რელიგიის ნაწილით, არამედ აღმოაჩინოთ რაიმე ახალი.

ძალიან დიდი ხნის განმავლობაში, სამწუხაროდ, ქანდაკებაზე წვდომა უბრალო ხალხისთვის მიუწვდომელი იყო, ხოლო რაიმე ინფორმაციის მოძიება შეუძლებელი იყო. ახლაც გაუვალი ჯუნგლებით გარემოცულია და ასე უბრალოდ ვერ დაინახავთ. ეს გაგრძელდა მანამ, სანამ ქვეყანაში ჩასულმა ბრიტანელებმა არ დაიწყეს სარკინიგზო კვანძის გაყვანა ამ ჯუნგლებში. გზას იანგონზე უნდა გაევლო. როცა გზამ მთამდე მიაღწია და გვირაბის გაჭრა საჭირო გახდა, მშენებლები მიხვდნენ, რომ ეს არ იყო მთა, არამედ წამოწოლილი ბუდას უზარმაზარი ქანდაკება. ნაპრალი, სადაც გვირაბის გაკეთება იგეგმებოდა, უზარმაზარი ქანდაკების პირი აღმოჩნდა.

დღესაც ეს ტაძრის კომპლექსი ძალიან იზოლირებულია. ჯერ კიდევ ჯუნგლებში მდებარეობს, იქამდე მისვლას დიდი დრო სჭირდება და აქ ტურისტების ჯგუფებს იშვიათად ნახავთ. პაგოდას მონახულება გაძლევთ უნიკალურ შესაძლებლობას დატკბეთ სიმშვიდის და მარტოობის ატმოსფეროში, რაც ახასიათებს ბუდისტურ პრაქტიკას.

თუ ყურადღებით დააკვირდებით, შეამჩნევთ, რომ ბუდას ოქროს სამოსს აქვს ძალიან თხელი, მაგრამ მაინც შესამჩნევი ნაკეცები. ისინი ქანდაკების სამოსს უფრო ცოცხალს, რეალურს ხდის და საშუალებას გაძლევთ წარმოიდგინოთ, როგორ შეიძლება აფრიალდეს ქარში. ცალკე ყურადღებას იმსახურებს ინკრუსტაცია ძვირფასი ქვებით და ოქროთი. მათგან შექმნილია ბევრი რთული ნიმუში და სიმბოლო.

ასევე დაგაინტერესებთ:

ამ ინდური ტაძრის კედლები ათასობით სკულპტურისგან შედგება

იცუკუსიმა – წმინდა კუნძული, სადაც აკრძალულია დაბადება და სიკვდილი

ჰავა მაჰალი: უნიკალური „ქარების სასახლე“, სადაც ერთი კიბეც არაა

მსოფლიოს 22 უნიკალური ტაძარი სუნთქვისშემკვრელი არქიტექტურით

11 რელიგია, რომლებიც ზედმეტად უცნაურია, რომ მათი არსებობა მაშინვე დავიჯეროთ