საინტერესო ფაქტი სტალინის და ეკლესიის ურთიერთობიდან

1943 წლის 4 სექტემბერს, კრემლში, სტალინმა მიიღო რუსული მართმადიდებლური ეკლესიის წარმომადგენლები: მიტროპოლიტები ალექსეი, სერგიი (მომავალი პატრიარქი) და ნიკოლაი.

შეხვედრაზე მიღებული იქნა გადაწყვეტილება მომხდარიყო პატრიარქის არჩევა და სახალხო კომისართა საბჭოსთან შექმნილიყო სპეციალური „საბჭო“, რომელიც იმუშავებდა ეკლესიის საკითხებზე.

კერძოდ საბჭოს დახმარებით, ეკლესიას განსაკუთრებული როლი უნდა შეესრულებინა საგარეო საკითხებში, რის გამოც შეხვედრას ესწრებოდა საგარეო საქმეთა კომისარი მოლოტოვი (გაზეთი „Известия Советов депутатов трудящихся СССР“ - 5 სექტემბერი. 1943. № 210. გვ. 1).

სხდომაზე მისულმა სასულიერო პირებმა სტალინს ასევე სთხოვეს გულაგებიდან გამოეშვათ 26 უმაღლესი იერარქი, რომელთა შორის: 24 ეპისკოპოსი, ერთი არქიმანდრიდი და ერთიც პროტოირეი (დეკანოზი) იყო.

მოლოტოვს სტალინმა დაავალა შეესწავლა ეს საკითხი.

როგორც არქივში ნაპოვნი მოლოტოვის საპასუხო სამსახურეობრივი წერილიდან ირკვევა, 1943 წლის სექტემბრის მდგომარეობით 26 იერარქიდან დახვრეტილი იყო 25.

დარჩენილი, მოგილოვის ეპისკოპოსი - ნიკოლაი ამ ამბის შემდეგაც კიდევ ორი წელი ხეხავდა ნარებს გულაგში (Шкаровский М. В. Русская Православная Церковь и советское государство в 1943—1964 годах. 1995. გვ. 116).

პ.ს საგარეო საკითხები გამოიხატებოდა იმაში, რომ რუსეთის ეკლესიას აგიტაცია უნდა გაეწია ბულგარეთის, რუმინეთის, სლოვაკეთის, იუგოსლავის და სხვა მართმადიდებელ ქვეყნების ეკლესიებისთვის, რათა მათ მრევლს უარი ეთქვა გერმანელებთან თანმშრომლობაზე და გადასულიყვნენ სულიერი "ძმების" საბჭოთა რუსების მხარეს.

კახა არწივაძის ფეისბუქპოსტი