ეგვიპტური პირამიდები მრავალი საუკუნეა მსოფლიოს საოცრებად ითვლება, რაც ყოველი ახალი თაობის ფანტაზიას აოცებს. მაგრამ ყველამ არ იცის, რომ ეგვიპტის მმართველების სიხარბის გამო, კაცობრიობა არაერთხელ მდგარა მათი დაკარგვის რისკის წინაშე.

XII საუკუნე - ჩვენი სტანდარტებით ღრმა წარსული. მაგრამ მაშინ გიზას პირამიდები ისეთივე უძველესი იყო, როგორც დღეს. თუმცა, ეგვიპტის ახალგაზრდა სულთანი ალ-აზიზ უსმანი არ აფასებდა სიძველეებს და ამიტომ გადაწყვიტა მათი დანგრევა. ისტორიკოსებმა ზუსტად არ იციან რის საფუძველზე მოქმედებდა ის. ზოგი ამბობს, რომ მას სჯეროდა განძის არსებობის შესახებ მენკაურის პირამიდის ქვეშ - არა მხოლოდ მისი პალატების შიგნით, არამედ სტრუქტურის საძირკვლის ქვეშ. სხვები ამბობენ, რომ მას სურდა პირამიდების განადგურება, რათა ქვები გამოეყენებინა ქალაქის ახალი კედლის ასაგებად. როგორც ჩანს, ეს დამაჯერებელი ახსნაა, რადგან სხვა ეგვიპტელმა მმართველებმა დაანგრიეს პატარა პირამიდები, რათა მოეპოვებინათ სამშენებლო მასალა.
როგორც ჩანს, ალ-აზიზს დიდად არ აინტერესებდა პირამიდების ისტორიული მნიშვნელობა. უფრო მეტიც, მან არც კი იცოდა ამის შესახებ. მან იცოდა, რომ ისინი ძალიან ძველნი იყვნენ, მაგრამ მაშინ ხალხს წარმოდგენაც არ ჰქონდა ვინ ააშენა პირამიდები და რატომ. ზოგიერთ ისტორიულ პერიოდში ადამიანებმა საერთოდ არ იცოდნენ, რომ ეს იყო მეფეების სამარხები, თვლიდნენ, რომ ისინი შეიძლება ყოფილიყო უძველესი მარცვლეულის სათავსოები.
სულთანმა თავის ხალხს უბრძანა მენკაურის პირამიდის დანგრევა. თუმცა, ეს ვერ განხორციელდა. ისტორიკოსებმა არაერთხელ აღწერეს, რამდენად წარმოუდგენლად რთული იყო ასეთი დიდი შენობების აგება თანამედროვე აღჭურვილობის გარეშე. როგორც გაირკვა, არც მათი დანგრევაა ადვილი. მუშებმა მოახერხეს რამდენიმე უზარმაზარი ბლოკის შერყევა, რომელიც უდაბნოს ქვიშაში ჩავარდა და, სავარაუდოდ, რამდენიმე შეკრებილი მეთვალყურე გააბრტყელა. ეს იმდენად ნელი პროცესი იყო, რომ ალ-აზიზმა საბოლოოდ ხელი აიღო ჩანაფიქრზე. ხვრელი, რომლის გაკეთებაც მათ მოახერხეს, დღემდე არსებობს.

ეს არ იყო ბოლო შემთხვევა, როდესაც ვინმემ პირამიდების დანგრევა სცადა. თანამედროვე ეგვიპტე მე-XIX საუკუნეში ჩამოყალიბდა, მმართველ მუჰამედ ალი ფაშას დროს, რომელსაც სურდა პირამიდების დანგრევა და ნანგრევების გამოყენება კაშხლის ასაგებად, რათა ნილოსი გადაეკეტა. ის ფიქრობდა, რომ სიძველეების მოშორება ქვეყანას ახალ სიცოცხლეს მისცემდა, თანამედროვე ტექნოლოგიების სამსახურში ჩააყენებდა. ერთ-ერთი ვერსიის მიხედვით, პირამიდების გადარჩენა მთავარ ფრანგ ინჟინერს, ლინანტ ფაშას ხვდა წილად. ლინანტი ნებაყოფლობით ხელმძღვანელობდა კომისიას, რომელიც განიხილავდა პროექტის ხარჯებს და რამდენიმე ეშმაკური გამოთვლით დაარწმუნა სულთანი, რომ მას შეეძლო ბევრი ფულის დაზოგვა, მშენებლობისთვის საჭირო ქვის კარიერიდან ამოღებით. თავად ლინანტმა არაერთხელ მოყვა ეს ისტორია, თუმცა მუდმივად ცვლიდა რამდენიმე მნიშვნელოვან ფაქტს, მაგალითად, ეშლებოდა იმ სულთნის სახელი, რომლის კარზეც მსახურობდა. შესაძლებელია, რომ ლინანტის მონაწილეობა ამ საქმეში მისი ფანტაზია იყო და თავად ეგვიპტელი ინჟინრები მივიდნენ დასკვნამდე, რომ ჩვეულებრივ კარიერში ქვის მოპოვება უფრო ადვილია: ბოლოს და ბოლოს, დატეხილი ქვა იაფია, პირამიდის დანგრევა კი დიდ ხარჯებს უკავშირდება.

სად მდებარეობს ტუტანჰამონის სამარხი

ძველი ეგვიპტის სასამართლო: როგორ სჯიდნენ სხვადასხვა დანაშაულისთვის ფარაონების დროს