საქართველოს მოქმედი ხელისუფლების მიერ ოპოზიციის და პირადად ყოფილი პრეზიდენტის სააკაშვილის მთავარი ბრალდება იყო ის, რომ ამ უკანასკნელის მკაცრმა ანტირუსულმა პოლიტიკამ გამოიწვია ტერიტორიების დაკარგვა.

მაშინ, როცა ამჟამინდელი ხელისუფლების უფრო დაბალანსებული პოლიტიკა, მმართველი პარტია „ქართული ოცნების“ აზრით, სტატუს კვოს შენარჩუნების საშუალებას იძლევა.

თუმცა, ამ ფორმულამ შეიძლება შეწყვიტოს მოქმედება უახლოეს მომავალში.

თვითგამოცხადებული სამხრეთ ოსეთის ხელისუფლებამ გამოაცხადა რუსეთთან შეერთების შესახებ რეფერენდუმის ჩატარება უახლოეს მომავალში (აპრილის ბოლოს).

აქვე უნდა განვმარტოთ, რომ რეფერენდუმის ჩატარება (და მით უმეტეს – გამოცხადება) და გაწევრიანება – ეს ცოტა სხვა რამეა.

შესაძლოა, მსგავსი განცხადება ადგილობრივი „პრეზიდენტის“ ანატოლი ბიბილოვის წმინდა პოლიტიკური ნაბიჯიც იყო. ფაქტია, რომ ფსევდორესპუბლიკებისგან განსხვავებით, ქართველ სეპარატისტებს რეალური პოლიტიკური კონკურენცია აქვთ (რა თქმა უნდა, საგარეო პოლიტიკური სფეროს მორგების შესაძლებლობის გარეშე).

10 აპრილს სამხრეთ ოსეთში საპრეზიდენტო "არჩევნები" გაიმართა - ბიბილოვი ხელახლა "აირჩიეს". რიგმა ქვეყნებმა არ სცნეს არცევნების ლეგიტიმურობა, მაგრამ ამას ხელი არაფრისთვის შეუშლია.

უკრაინის წინააღმდეგ ომის პრობლემების ფონზე, რუსეთს სწრაფი გეოპოლიტიკური გამარჯვებები სჭირდება. ეს მნიშვნელოვნად ზრდის რისკს, რომ ამჯერად კრემლი დათანხმდება ახალ გაფართოებას და საქართველოს ტერიტორიის ანექსიას.

ასეთი სცენარი კატასტროფა იქნება არა მხოლოდ რუსეთის ფედერაციის მეხუთე კოლონისთვის საქართველოში (რომელიც ბოლო დროს გაძლიერდა და თვალსაჩინო გახდა), არამედ საქართველოს ხელისუფლებისთვისაც.

ასეთი სცენარის მიხედვით, მათი მხარდამჭერებისთვისაც კი ცხადი გახდება, რომ რუსეთთან არანაირი კომპრომისი არ დაიცავს შემდგომი ანექსიისგან. და ეს შეიძლება იყოს ყველაზე დიდი გამოწვევა ქართული ოცნებისთვის მისი მმართველობის თითქმის 10 წლის განმავლობაში.

მხოლოდ დასავლეთისკენ მიმავალ წარმატებას შეუძლია შეამსუბუქოს ეს დარტყმა. თუმცა აქაც არ არის ყველაფერი კარგად.

ევროპარლამენტმა დაამტკიცა კრიტიკული ანგარიში საქართველოს მიერ ევროკავშირთან ასოცირების შეთანხმების შესრულების შესახებ. მასში ნათქვამია, რომ ბოლო ორი წლის განმავლობაში „საქართველომ სერიოზულად გადაუხვია ძირითად დემოკრატიულ პრინციპებს და ძირითად პოლიტიკურ ვალდებულებებს, რომელიც მან აიღო“.

ასეთი შეფასებით, ძალიან რთულია ევროკავშირის წევრობის კანდიდატის სტატუსის მოპოვებაზე სერიოზული გათვლა - საქართველომ კი, უკრაინისა და მოლდოვას შემდეგ, ასეთი განაცხადი უკვე წარადგინა.

ბრიუსელის ოფიციალურად მიტოვებამ შეიძლება კიდევ უფრო გაზარდოს დაძაბულობა ქვეყანაში.

ასე რომ, როგორც ჩანს, საქართველოს ხელისუფლება უახლოვდება „იდეალური ქარიშხლის“ ვითარებას, რომლის შედეგები შესაძლოა სრულიად არაპროგნოზირებადი იყოს.