სულ რამდენიმე დღის წინ გამოქვეყნებულმა ფილმმა "ისლამის უცოდველობა" (Innocence of Muslims) დიდი გამოხმაურება ჰპოვა მთელს მსოფლიოში. ფილმში მსახიობად მონაწილეობდა ერთერთი ქართველი მსახიობი ანა გურჯი. მასაც, ისევე, როგორც ყველა ამ ფილმში მონაწილე მსახიობს, მოკვლით ემუქრება უამრავი მუსლიმი ფანატიკოსი. ისინი ამჟამად სახელმწიფო დაცვის ქვეშ იმყოფებიან. რამდენიმე მათგანმა სოციალური ქქსელის საშუალებით ბოდიში მოუხადა მთელს მსოფლიოს, რადგან მათ არ იცოდნენ როდის შეიცვალა სცენარი და რისთვის გამოიყენეს გადაღებული კადრები. ფილმი უკვე აიკრძალა რამდენიმე ქვეყანაში. მიუხედავად ფილმის ხანგრძლივობისა, რომელიც სულ რაღაც 13:51-ია, საკმაოდ დიდი შთაბეჭდილება მოახდინა. საქართველოში ჯერჯერობით არაა აკრძალული ეს ფილმი, მაგრამ სავარაუდოდ აქაც აიკრძალება, რადგან ეს მუსლიმთა რელიგიის შეურცხჰყოფად ითვლება. ძალიან მიკვირს, როდესაც ფილმი გადაიღეს "იესო ქრისტე სუპერვარსკვლავი" (Jesus Christ Superstar) 1973 წელს მაშინ მთელი მსოფლიო ჩუმად იყო. რითი გვჯობიან მუსლიმები? იმით რომ ისინი თავიანთ სარწმუნოებას პატივს სცემენ, ჩვენ კი ვერ ვაფასებთ რა გვაქვს. მთელი მსოფლიო ჩუმადაა ამ ფაქტზე, ხოლო მუსლიმების ტერაქტების ეშინიათ და ატეხეს ერთი ამბავი. ჩვენი როდის უნდა შეეშინდეს ვინმეს? როდის უნდა გაითვალისწინოს ვინმემ ჩვენი აზრი? როდის უნდა დააფასონ ჩვენი სიწმინდეები? არამგონია ვინმეს სიამოვნებდეს რომ ოჯახს, სიწმინდეს უგინებდნენ და მეეჭვება ვინმე ნორმალური და სრული ჭკუის ადამიანი წყნარად ისმენდეს. არ ვამტყუნებ მუსლიმებს ხმა რომ ამოიღეს და არ აპატიეს შეურაცხჰყოფა, მაგრამ ჩვენ? და არა მარტო ჩვენ, ზოგადად ქრისტიანები რას ვაკეთებთ იმისთვის, რომ დავიცვათ ჩვენი სიწმინდეები?