თურქეთი კი,დანარჩენი ორს არ განვიხილავ ოკუპანტად,რადგან ყომარში მოიგეს ის მიწები :) სხვათა შორის,ქართველები მონაწილეობდნენ მაგ მიწების გადაცემაში. ხოდა სომეხს და აზერს რა მოვთხოვო,როცა ქართველი ყიდის ქვეყანას. თუ იმას ამბობთ,რომ დაგვიბრუნონ,მაშინ გეტყვი,რომ ეხლაც მიდის საუბრები,თურმე გარეჯის ნაწილი ჩვენი არ არის და ამას ქართველები აკეთებენ.

აღმაშენებელი ხარკს უხდიდა ჯვაროსნულ ლაშქორბამდე და მერე ნიადაგი იყო უკვე ეს არ ექნა. ეგრე ერეკლე და თეიმურაზიც უხდიდნენ ირანს ხარკს,სანამ არეულობა არ დაიწყო ირანში,მაგრამ გაერთიანებით და გამარჯვებით არ დამთავრდა ეგ ამბავი. დავითის დროს სიტუაცია იყო ისეთი,რომ ეს შესაძლებელი გახდა და ამან მოგვაპოვებინა გმარჯვება.დავითი ვახსენეთ და თავისუფალი სავალუტო რეჟიმი მის დროს მოქმედებდა. არაბი ვაჭრებისათვის კი შეღავათები დააწესა. გადაიკითხეთ ისტორიის სახელმძღვანელოები,ამაზე არაფერი წერია,რადგან სოციალიზმს ქადაგებს ერი. მარტო იმას წერენ,დავითმა მოიქნია ხმალი და 300000 სელჩუკი ილ ღაზიანად გაწყვიტაო. მივიდნენ დიდგორში და 355 600 კაცი დატიონ ან ტექნიკის გამოყენების გარეშე გამოთვალონ :) ისტორიებში უმეტეს წილად ზღაპრებია მოთხრობილი. ხოლო მე რას ვამბობს,ფაქტები არსებობს იმის,რომ სხვადასხვა მონეტა და ფული იყო მიმოქცევაში.

რუსეთი არის ოკუპანტი და მათი ინტერესი ჩვენი ინტერესების საპირისპიროა. ადამიანები ამას მტრულად განწყობილ ქვეყანას ეძახიან. დიპლომატი არ ვარ და ზუსტად არ ვიცი,როგორ მოიხსენიებენ ამას,მაგრამ მარტივ ენაზე ეგრე ითქმის.რაც შეეხება მეზობელ სახელმწიფოებს და იმას,რომ ისინი უარს არ იტყვიან მიწა წაგვგლიჯონ,ჩვენც არ ვიტყვით უარს ამაზე,თუ საშუალება მოგვეცემა. საზღვრებს არ შეეხება,მარა ბენდუს ერთი ინტერვიუ გამახსენდა ეხლა და მგონი ზურნალისტი დიანა ტრაპაიძე იყო. ფასების ხელოვნურად გაზრდაზე აწვებდნენ ბენდუს და კითხვას ამაზე უსვავდნენ. ხოდა კახამ კითხვა დაუბრუნა დიანას,თქვენ რო შეგეძლოთ რაიმეს გაყიდვა ერთ ლარად გაყიდით თუ არა 20 თეთრადო. დიანამ უპუსახა,რომ ის ბიზნესმენი არ იყო. დიანას ვერ წარმოუდგენია რო ბიზნესმენიც ადამიანია,როგორც თვითონ და ისევე ფიქრობს,როგორც ადამიანები ფიქრობენ. ასევეა თქვენი ამბავიც,სხვებზე საუბრობთ და ამბიბთ,რომ მათ ჩვენი ტერიტორიები აინტერესებთ,მაგრამ გავიწყდებათ რო ჩვენც არ ვიტყვით იმათ მიწებზე უარს.

პირველ კითხვაზე პასუხი ძალიან მარტივია, გამდიდრებისთვის არ არის აუცილებელი განათლება,ამის ბევრი მაგალითი არსებობს. რაც შეეხება კონკრეტულად გამდიდრებას,ვახსენე ბიუროკრატიული ხარჯების შემცირება,რაც ნაკლებ გადასახადებში გამოიხატება და ეს ავტომატურად მეტ დანაზოგს,მეტ საბრუნავ ფულს ნიშნავს ეკონომიკაში. ინვესტიციების მოზიდვა გამოიწვევს ახალი სამუშაო ადგილების შექმნას და ქვეყანაში ნაკლები უმუშევარი იქნება,რაც მოსახლეობის მსყიდველობით უნარს გაზრდის,რაც უფრო გაზრდი ბაზრით დაინტერესებას. ისე არ გაიგოთ,რომ ერთ დღესაც გაიღვიძებთ და მილიონი გექნებათ ანგარიშზე :) როგორც ვახსენე,სახელმწიფომ უნდა შეწყვიტოს უნივერსიტეტების,სკოლების დაფინანსება და უნდა მოხდეს მათი პრივატიზაცია. როცა კერძო პირი თავის ფულს ჩადებს და მოსწავლე/სტუდენტი თავისი ჯიბიდან გადაიხდის გადასახადს,მაშინ მეტი მოთხოვნა იქნება კარგ განათლებაზე.

რამდენი ვწერე და მოჭრა :) დასკვნის სახით, თუ გვინდა,განვითარება და წინსვლა,მაშინ თავისუფალი სავალუტო რეჟიმი შემოსაღებია,შესამცირებელია ბიუროკრატიული ხარჯები და ბევრი დაფინანსება მოსახსნელია ისეთ ინსტიტუტებზე,როგორების სახელმწიფო უნივერსიტეტებია,სკოლები,ბაღები,საზოგადოებრივი მაუწყებელი და გასაუქლებელია კონკორდატი. ასეთ შემთხვევაში,ჩვენ გვექნება განაცხადი საფინანსო ბაზარზე და სტაბილურობისკენ გადავიხრებით. ნებისმიერი საფინანსო კომპანია შემოვა ბაზარზე,თუ მას ეცოდინება რო ქვეყანა ხარჯების დაჭერას ცდილობს სახელმწიფო,ეყოლება პარტნიორი,რომელსაც დიდი გავლენა აქვს ამ საფინანსო ინსტიტუტებზე და რაც მტავარია,გვექნება სხვადასხვა სახის ფული,რომლითაც შესაძლებელი იქნება გაცვლა. ამით კონვერტაციის რისკი დაეცემა და ჩვენი კოეფიციენტი მოიმატებს. როცა გავხდებით მდიდრები,მერე შევძლებთ კარგი ჯანდაცვის,კარგი განათლების და ტექნოლოგიურ განვითარებას. ასევე,აუცილებელია თავდაცვის ხარჯები მიბმული იყოს მშპ ზრდაზე,იზრდება ეკონომიკა იზრდება ეს ხარჯებიც. როცა ის 50 წელი გავა,შესათავაზებელი გვექნება რაღაც და თუ ისინი უარს იტყვიან,ჩვენ შეგვეძლება თავის დაცვა. თუ ასე გაგრძლედა ყველაფერი,მაშინ არც 50 და არც 100 წელში გვეშველება რამე. პოლიტიკური ლავირება კი არა,მამა ღმერთიც ვერ გვიშველის.

უკვე დავწერე,ერთ და ორ დღეში რო არ გაკეთდება ეს საქმე. როგორც უკვე ავღნიშნე,მონათა ქვეყანა არის საქართველო და გამორიცხულია ეხლა ამის გაკეთება. რაღა შორს წავიდეთ,როცა ისევ მიდის კამათი,რუსეთი მტერია თუ არა. დრო სჭირდება ამ ყველაფერს და როცა ეს დრო მოვა,მზად უნდა ვიყოთ ამისათვის. პოლიტიკური ლავირება და ეკონომიკური განვითარება ერთად არ გამოვა. თუ დავემსგავსებით იმ პირობნებას,რომელიც სიტუაციის მიხედვით იკუზება,მაშინ ეკონომიკური განვითარება უნდა დავივიწყოთ. ისედაც,საქართველო შედის იმ ქვეყნების რიცხვში,რომელსაც ფინანსური ინსტიტუტები მოიხსენიებენ "ღორებად" და ფინანსური სტაბილურობის დაბალ კოეფიციენტს ანიჭებენ. ანუ ეს რას ნიშნავს,იმაზე მეტს მოვიხმართ,ვიდრე ამის თავი გვაქვს. დღევანდელი მთავრობა სწორედ ამ ლავირებას აწვება და შედეგიც სახეზე გვაქვს. როგორც პიროვნებებს,ასევე ქვეყნებსაც საფინანსო ინსტიტუტები ანიჭებენ ქულა და კატეგორიას,რომლის მიხედვით ხდება სესხების გაცემა,ინვესტიციების მოზიდვა და ახალი ბიზნესების შემოსვლა ქვეყანაში. დღეს სახელმწიფო უცხოური ვალი მშპ 60% შეადგენს და ეს არის ზღვარი. აქედან გამომდინარე,ჩვენი გამოშვებული ობლიგაციები არცისე სტაბილური და მყარია. მაგალითისთვის,ყველაზე მყარი ობლიგაციები ამერიკას აქვს,რომელიც გამყარებულია დოლარის და მონეტსაკრედიტო სტაბილურობით. როგორც იცით,ჩვენი ვალუტა მყარი არ არის და თუ გავითვალისწინებთ,რა სიტუაცია ქვეყანაში,მაშინ კიდევ უფრო რისკის შემცველია ინვესტიციების შემოსვლა.იმდენად გადავრდით ე.წ. სოციალური სამართლიანობის და სოციალური უზრუნველყოფის მითებში რო ყველაფერი გავანდაგურეთ. არანაირი ლავირება არ გვჭირდება,რადგან ამ სიტუაციაში გამოსავალი ნათელია. უნდა ავირჩიოთ ნაკლები ბოროტება და თან ისე რო საკუთარი მენტალტეტი არ დაიკარგოს. კურსი ამერიკისკენ და თავისუფალი სავალუტო რეჟიმის შემოღება. ნატოში გაწევრიანების გარეშეც არის შესაძლებელი ამის გაკეთება და ამის მაგალითი ისრაელია. ამ უკანასკნელმა ამერიკა გამოიყენა და შექმნა სახელმწიფო,რომელიც ანგარიშგასაწევი ძალაა. ახლო აღმოსავლეთში,ისრაელის გარეშე ამერიკელი კუდს ვერ გააქიცინებს. რუსეთთან მოლაპარაკება არ გამოდის,რადგან შემხვედრ ნაბიჯებს არ დგამს და საქართველოს სტაბილურობისთვი კურსი დასავლ