სიტყვა «სამურაი» - ის გაგონებისთანავე თვალწინ გვიდგება კატანით ( იაპონური ხმალი) შეიარაღებული იაპონელი მეომარი, ტრადიციულ სამოსელში, მკაცრი და უდრეკი. რათქმაუნდა ეს მხოლოდ დიდი ხნის ჩამოყალობებული რომანტიული სახეა, სტერეოტიპადაც შეიძლება ჩაითვალოს. ერთ დროს სამურაები მართლაც წარმოადგენდნენ ელიტას ევროპელი დიდგვაროვნების მსგავსად. მათ შესახებ ბევრი საინტერესო ფაქტი არსებობს.

1. ყველა თანამედროვე მდიდარი და ძლებამოსილი კორპორაცია დაარსებულ იქნა იპონიის დიდებულთა მიერ, ეს იმას ნიშნავს, რომ ამ დინასტიების წარმომადგენლები სამურაების პირდაპირი შთამომავლები არიან.

2. რონინი ეწოდებოდა სამურაის, რომელმაც დაკარგა თავისი სუზერენი. ითვლებოდა, რომ თუ მეომარმა ბატონის მკლელობა დაუშვა სწორედ ის არის დამნაშავე. რონინებს პატივს არ სცემდნენ, მაგრამ მათი ეშინოდათ.

3. სხვა სამურაებთან შეხვედრისას იარაღის მიწაზე დადება და არა ხელთ დატოვება, აღიქმებოდა მათ მიერ, როგორც უპატივცემლობა. ითლებოდა, რომ მას ვინც თავისი ნებით დებს იარაღს ძირს არ ეშინია შემხვედრის, არ აღიქვამს მას ძლიერ მოწინააღმდეგედ.

4. მძიმე ხმლების გამოჭედვა გაცილებით სქელი მეტალით დაიწყეს მონღოლებთან პირველი შეტაკების შემდეგ, როდესაც დაინახეს, რომ იაპონური ხმლები უბრალოდ ტყდემოდნენ უფრო მძიმე მონღოლურ მახვილებთან შეტაკებისას.

5. სამურაები ერიდებოდნენ პუბლიკის წინაშე ქალისადმი გრძნობების გამომჟღავნებას, რადგან ითვლებოდა, რომ ქალი ასუსტებს მეომარს და ცუდ ზეგავლენას ახდენს მასზე. ამიტომაც ძველი იაპონელი მეომრები მხოლოდ თაობის გასაგრძელებლად ქორწინდებოდნენ. მეუღლეს დიდ მნიშვნელობას არ ანიჭებდნეს. შეიძლება გაგიკვირდეთ, მაგრამ ერთსქესიანთა კავშირი საერთოდ არ განიკითხებოდა საზოგადოების მიერ.

6. თუ დაბალი ფენის წარმომადგენელი შეურაცხყოფას მიაყენებდა სამურაის, ის უფლებამოსილი გახლდათ ადგილზევე მოეკლა დამნაშავე, მაგრამ შეურაცხყოფის პაქტს უნდა ჰყოლოდა თვითმხილველები, მოწმეები. დანდობა ამ შემთხვევაში ფასდებოდა როგორც სისუსტე სამურაის მხრიდან.

7. სამურაების სახლებში აბაზანა ისეთნაირად იყო კონსტრუირებული, რომ დელიკატურ მომენტებში თავდასმა შეუძლებელი ხდებოდა.

8. როგორც წესი სამურაებს ტროფეის სახით მიჰქონდათ გამოჩენილ მეომართა თავები, მათი ორთაბრძოლაში დამარცხების შემდგომ. გლეხთა და უბრალო ადამიანთა თავი არ ითვლებოდა ფასეულ ნადავლად.

9. ხშირად სამურები ინიღბემოდნენ ბუდისტ ბერებად, იარაღად იყენებდნენ ( Shakuhachi) - ტრადიციულ ფლეიტას, ბასრი ეკლებით დაფარულს.

10. სამურაის ღირსების კოდექსი მხოლოდ XVII-ე საუკუნეში გაფორმდა, მანამდე სუზერენის ღალატი სრულიად ჩველულებრივი ამბავი იყო.