2კვირა გავიდა თუმცა თემოს შესახებ არაფერი ისმოდა, აი გათენდა ორშაბათი დილაც და გაისმა კარზე კაკუნი, ნინი კარისკენ გავარდა კარებიდან შემოვიდა თემოს უმცროსი და და ნინის თხოვა სავადმყოფოში წასულიყო, მისი ძმა უგონოდ იყო. ნინიმ როგორც კი სავადმყოფოში შეაბიჯა ფეხი, თემოს გულის ცემა აჩქარებია. ნინი პალატას მიუახლოვდა შეჩერდა, თითქოსდა თავი ხელში აიყვანა შემდეგ კი ნაბიჯ ნაბიჯ მიუახლოვდა და ისე მიეხუტა თითქოსდა რაღაცამ მიიკრაო. –თემო, გაახილე თვალი მე უშენოდ არავინ ვარ, არც ეს სამყაროა ჩემთვის რამე, ღირებული ამ სამყაროში მხოლოდ შენ მყავხარ, მე შენს მეტი ვინ გამიგებს? გვერდში ვინ დამიდგება, ჩვენ ხომ ამაზე არ გვიოცნებია, მხოლოდ ერთად ყოფნა გვინდოდა, ნუთუ ჩვენი სიყვარული ასე უნდა დაასრულო, შენ ჩემზე ძლიერი ხარ დამიბრუნდი თუ არადა მეც თან წამიყვანე. ნინი მოთქვამდა, არ ჩერდებოდა. მისმა მშობლებმა ძალით გაიყვანეს პალატიდან. სახლში მისული ნინი დედას მიუბრუნდა ცრემლიანი თვალებით, აკანკალებული ხმით –ეს გინდოდა არა?შენი ფულით დამიბრუნებ თემოს?შენი ამბიცია სადამდე მივიდა, ის ჩემს გამოა ეხლა აპარატზე შეერთებული, მხოლოდ იმიტომ რომ მე არაფერი მომკლებოდა.ეხლა გაიხარე.მის გარეშე მე არავინ ვარ, აღარაფერი გამაჩნია რადგან ის იყო ჩემთვის ყველაფერი. ნინი ეკლესიაში ათენებდა და აღამებდა.ღმერთს თემოს გადარჩენას თხოვდა. დადგა ნანატრი დღეებიც თემო აზრზე მოვიდა. წელს ქვემოთ ვერ ინძრეოდა.მხოლოდ ოპერაცია თუ უშველიდა რომელსაც სახელმწიფო არ აფინანსებდა.ნინი იძულებული გახდა დედამისისთვის ეთხოვა დახმარება, სანაცვლოდ კი ნინის დედამ სასწავლებლად ამერიკაში წასვლა თხოვა.ისე რომ თემოს არაფერი ეცოდინებოდა.ნინის სხვა გზა არ ქონდა მხოლოდ ის ითხოვა სანამ ფეხზე არ დადგება გვერდიდან არ მოცილდებოდა, ამის გაკეთების საშვალება მაინც მიეცა.ნინი ოპერაციის დღეს წავიდა თემოსთან.მათი შეხვედრისას თვალები უფრო მეტს ამბობდნენ ვიდრე სიტყვები...თემო დაიმედებულად შევიდა საოპერაციოში რადგან ნინის ხელი ეჭირა და მის თვალებს უყურებდა. ერთი თვის შემდეგ ყველაფერი ნორმაში ჩადგა ნინი ამ დროის მანძილზე გვერდიდან არ მოშორებია, არავის აკარებდა უვლიდა, აჭმევდა თითქოსდა ისიყვარულებდა. თემომ როგორც კი ფეხზე გაიარა ნინი წავიდა უთქმელად.... თემო კითხულობდა, ურეკავდა ტელეფონხე მაგრამ გათიშული ქონდა...მხოლოდ ნინის წერილი დარჩა სადაც ეწერა.

–თემო, სხვა გზა არ მქონდა.მიყვარხარ ღმერთი თუ ინებებს ჩვენ ერთად ვიქნებით.მე არასდროს დამავიწყდები...შენთვის სიცოცხლესაც გავწირავ.მოიქეცი ისე როგორც საჭიროდ ჩათვლი.ჩემთვის მთვარია შენ იყო ბედნიერი...