ერთხელ ადამიანმა იყიდა თავისთვის დიდი და ლამაზი სახლი, ხეხილით სავსე ბაღით.

გვერდით ძველ სახლში შურიანი მეზობელი ცხოვრობდა, რომელიც გამუდმებით ცდილობდა რომ მისთვის ხასიათი გაეფუჭებინა და მისი სახლის წინ ყოველთვის ხან ნაგავს ყრიდა და ხან ყოველგვარ საზიზღრობას.

ერთხელაც მეზობელმა კარგ ხასიათზე გაიღვიძა. გამოვიდა ვერანდაზე და ხედავს, რომ მისი სახლის წინ ისევ ნარეცხით სავსე ვედრო დგას. მან აიღო ვედრო ისე გარეცხა რომ სარკესავით ბზინავდა. მოაგროვა ყველაზე მწიფე, დიდი და გემრიელი ვაშლები და წავიდა მეზობელთან.

მეზობელს როდესაც კაკუნი შემოესმა კარებზე, იფიქრა რომ უკვე მიაღწია მის გამოწვევას და სწრაფად გააღო კარები სკანდალის მოლოდინში. მაგრამ მეზობელმა მას ვაშლებით სავსე ვედრო გაუწოდა და უთხრა:

–ვინც რით არის მდიდარი მას უნაწილებს სხვებსაც!–