ღმერთი თავის ნებას უცხადებს ხალხს თვალსაჩინო ამბების საშუალებით. ეს არის გაურკვეველი ნაწერი იდუმალ ენაზე. ოღონდ ამოკითხვა უნდა ამ ნაწერს. ხალხიც მაშინვე იწყებს ამ ნაწერის გარჩევას და თარგმნას, სთარგმნის აჩქარებულად, შეცდომებით, ხარვეზებით და უაზროდ.
ძალიან ცოტა მოიპოვება ხალხში ღვთიური ენის მცოდნე, და ვინც უბრძნესი არის, მშვიდი, ღრმად მცოდნე, ნელ-ნელა არჩევს ამ წარწერას;

როდესაც გაარჩევს და ხალხში გაიტანს, საქმე დიდი ხნის წინათ გათავებული დახვდება - თარგმანი უკვე გამოტანილი იქნება, შექნილი ცალკე უაზრო და უშინაარსო ჯგუფები და თითოეული მათგანის რწმენები რომ ჭეშმარიტი თარგმანი მარტო მათ აქვთ, ყველა ჭეშმარიტება მარტო მათ ემსახურება.