დილით ნისლები დაწურეს,
აგვიკანკალდა მუხლები,
მაღლა მთის წვერებს შემორჩა
სითეთრე მთლად ხელ უხლები.
აღარც კოცონმა გვიშველა,
არც შეშა იყო სამყოფი,
ღამით კურატი გვიტევდა,
არც გზაზე გვყვავდა გამყოლი.
ერთურთს ბურუსმა გაგვყარა,
ჩვენგანღა დარჩა ლაქები,
კვნესა თოფივით გავარდა,
შეშინებული ქალების.
შუადღით გამოიდარა,
სიყვითლე ცაზე აბურთდა,
საბან...
გთხოვთ დამანახეთ მთები,
უკვე დილიდან ვკვდები,
გტხოვთ მომიტანოთ მიწა,
მიწა რომელიც მიცავს.
გთხოვთ მომიტანოთ წყალი,
კლდიდან გადმომდინარი.
თოვლი მაყარეთ ცივი,
დედა საფლავთან მიცდის,
დედა ჩაიცმევს შავებს,
კვნესას გაატანს ქარებს.
ჩემთან არავინ რჩებით,
ჩემი არავის გქვიათ,
უჩემობაზე ტირით,
დამასაფლავებთგვიან.
ცოცხალს ვერავინ მგუობთ,
თავსაც დაახლით კუბოს
... |
|
