მეცნიერებმა დაამტკიცეს, რომ სიყვარული ყველაზე გავრცელებული ავადმყოფობაა, რომლის წამალიც არ არსებობს.იმ ადამიანის დახმარება, რომელიც სიყვარულით იტანჯება პრაქტიკულად შეუძლებელია.ფსიქოლოგების მტკიცებით ე.წ. "ჭეშმარიტ სიყვარულს" მხოლოდ დედამიწის მოსახლეობის 22% განიცდის.ხოლო ამ რაოდენობიდან 98%-ს საპასუხო გრძნობა არ გააჩნია.ეს ყველაფერი საკმაოდ მარტივად აიხსნება:თანამედროვე ადამიანს არ ჰყოფნის დრო ამისთანა ამაღლებული გრძნობისთვის.ყველაფერი ერთფეროვნად მიდის:სახლი-სამსახური-სახლი.ამასთან ერთად ბევრი ეგოისტი გახდა, თავის თავზე შეყვარებული იმ დონეზე, რომ მათ გულებში სხვისთვის ადგილი აღარ რჩება.პრაქტიკამ შემდეგი აჩვენა:შეყვარებული ადამიანი მზადაა ყველაფერი გააკეთოს თავის რჩეული ობიექტისთვის, მსხვერპლად გაიღოს თუნდაც ის დანაკარგი რაც მის პირად ცხოვრებას ან კარიერას დააზიანებს, ამ ურთიერთობას კი იქამდე მივყავართ, რომ შენი სიკეთით და დათმობით ნელ-ნელა თქვენს მიმართ ინტერესი ნელდება.ამისთანა ადამიანს აღარ აფასებენ და ისე იღებენ, თითქოს ასეც უნდა იყოს, ყურადღებას აღარ აქცევენ, არ აინტერესებს არავის მისი პირადი ინტერესები და მოთხოვნილებები, ცოტა ხანში საერთოდ ვეღარ გამჩნევენ.სამწუხაროდ ასეა ადამიანის ფსიქოლოგია მოწყობილი, რაც უფრო ძლიერ გვიყვარს ჩვენ, მით უფრო ნაკლებად ვუყვარვართ მათ.