წვიმს......

სველი ქუჩები გახვეულან ცისფერ ბურუსში

ლოდინი მომკლავსს....

თავდახრილ ცაცხვთან ვიმეორებ ამ სიტყვებს ხშირად

და ვწუხვრ ღიმილს...

ამ მხიარული ნიღბის ტარებას ნუთუ აქვს ფასი

ადამიანებს არა აქვთ შანსი....

ეხლა ცხოველებს შეუძლიათ მოლხენა, ცეკვა

ადამიანებს აწვიმთ ცრემლები....

წვიმს....

და მარტო ვცურავ მორევში, ცრემლების ზღვაში

მარტოო და სველიი..

სად არინ ნეტავ ჩემი ანგელოზი, ჩემი სიცოცხლის

ერთადერთი მეოხე და მცველი..

ან ჩემი მკვლელი, რომ მიმატოვა ამ თავსხმაში

სევდის ტბის ფსკერზეე..

წვიმს....

წყალი რეცხავს კედლებზე შერჩენილ უხილავ გრძნობებს

სირცხვილს, სიყალბეს..

ალბათ ჩამორეცხს ჩემს წუხილსაც ცივი წვეთები

და წრფელ სიყვარულს უხილავად შეუერთდები.