საქართველოში ნათელმირონობა წმინდათაწმინდა ღირებულებაა, იმდენად წმინდა, რომ ამ კავშირზე დამყარებული ნათესაობა შვიდ თაობაზე ვრცელდება. ამიტომ ამ კავშირის დარღვევას საზოგადოება მკაცრად აფასებს.

თამრიკო თავის ისტორიას გვიამბობს:

ეს სტატია ჩემმა ახლობლებმა რომ წაიკითხონ, ვიცი, ამით კიდევ უფრო მეტად გამწვავდება ჩვენი ურთიერთობა, გამკიცხავენ, მაგრამ დასაკარგი არაფერი მაქვს. ყველამ ზურგი მაქცია, არავინ ისურვა ჩემი მოსმენა და იმის გაგება, რომ მე ის მიყვარს. შეუძლებელია, ადამიანი ამ გრძნობას მოერიოს. რა არის ცუდი, რომ საყვარელი მამაკაცისგან შვილი გავაჩინე? ეს შეცდომად არ მიმაჩნია. - თქვენ ხომ რიგითი მამაკაცი არ შეგყვარებიათ, ის თქვენი ნათლია იყო. მასთან ნათელმირონობა, ნათესაობა გაკავშირებდათ.

- როგორც ჩანს, თქვენც სხვებივით აზროვნებთ. ნუთუ არ შეგიძლიათ, ადამიანს გაუგოთ? კარგად ვიცი, რა პასუხისმგებლობაა ნათელმირონობა, მაგრამ გულს ვერ უბრძანებ. მეხუთე კლასში ვიყავი, ზურამ რომ მომნათლა. ჩემზე 9 წლით უფროსია. ბავშვობიდან მანებივრებდა. ხშირად დავყავდი სასეირნოდ და სიურპრიზებს მიკეთებდა. როცა წამოვიზარდე, მივხვდი, რომ მის მიმართ რაღაც განსაკუთრებული გრძნობა მქონდა. მის გარეშე ყოფნა მიჭირდა. ხშირად ვურეკავდი და ვთხოვდი, ჩემთან მოსულიყო. სახლშიც უპრობლემოდ რჩებოდა, ჩემი მშობლებიც ძალიან ენდობოდნენ. ორი წლით რუსეთში წავიდა სამუშაოდ და ეს ჩემთვის მძიმე აღმოჩნდა. მენატრებოდა და მივხვდი, რომ მის მიმართ განსაკუთრებული გრძნობა მქონდა. ხშირად მირეკავდა და ვეხვეწებოდი დროზე ჩამოსულიყო. როგორც აღმოჩნდა მასაც ვუყვარდი და ერთ დღეს სიყვარულში გამოვუტყდით.

- თქვენს მდგომარეობაზე არ დაფიქრებულხართ?

- რა თქმა უნდა. შემაფერხებელი ფაქტორიც სწორედ ის იყო, რომ ჩემი ნათლია გახლდათ. ორივე ვეძებდით გამოსავალს და ერთ დღეს მითხრა, რომ ასეთი რამ არსებობდა. აღმოჩნდა, რომ შესაძლებელი იყო, ეს პრობლემა ეკლესიურად მოგვარებულიყო.

- როგორ?

- ხელი მომკიდა და ტაძარში წამიყვანა. იქ სპეციალური რიტუალი ჩატარდა, რითაც ამონათვლა მოხდა. ასე რომ, ამ რიტუალით ჩვენი ნათელმირონობა გაბათილდა და უკვე შეგვეძლო, გვექორწინა. ამჯერად იმის პრობლემა გაჩნდა, როგორ შეხვდებოდნენ ახლობლები და ოჯახის წევრები ამ ამბავს. როცა ეს ამბავი გახმაურდა, კინაღამ ჩაგვქოლეს. არადა მოძღვრის გარეშე არაფერი გაგვიკეთებია, ვკითხეთ და გვითხრა, რომ იმ რიტუალის შემდეგ ჩვენ შეგვეძლო ქორწინება. თავიდან ახლობლებს ყველაფერი დავუმალეთ, ხელსაყრელ მომენტს ველოდით. იმ პერიოდში ერთმანეთს ზურას ბინაში ვხვდებოდით. როცა ფეხმძიმედ დავრჩი, გადავწყვიტეთ, ეს სხვებისთვისაც გვეთქვა.

- როცა თქვენი ამბავი გახმაურდა, ოჯახს რა რეაქცია ჰქონდა?

- იმაზე ბევრად საშინელი, რასაც მოველოდით. ხუთი თვის ფეხმძიმე ვიყავი, მე და ზურა სახლში რომ მივედით და მათ ჩვენს ურთიერთობაზე ვუთხარით. საშინელება მოხდა - მამაჩემმა ზურა დანით დაჭრა. სისხლისაგან იცლებოდა და სასწრაფოს გამოძახების საშუალებას არ მაძლევდნენ. არც თვითონ გამოიძახეს. ამის შემდეგ მეც მომვარდა და წიხლებით შედგა, ფეხმძიმე ქალი საშინელ დღეში ჩამაგდო. დედაჩემი შორიდან უყურებდა ამ ყველაფერს. ბოლოს მამაჩემს მივარდა, თავი არ დაიღუპო, ცხოვრებას ნუ გაიუბედურებო.

ჩემი განწირული ხმა მეზობელმა გაიგო და სახლში შემოვიდა. მან ზურა საავადმყოფოში გადაიყვანა. საბედნიეროდ გადარჩა, მუცელში იყო დაჭრილი. საავადმყოფოში მე ვერ გავყევი, რადგან ფეხზე ვერ ვდგებოდი. მამაჩემი ამ ამბის შემდეგ სახლიდან წავიდა. ორი დღე სახლში გავატარე, რადგან იქიდან წასვლა არ შემეძლო. ამ ორი დღის განმავლობაში დედაჩემი ჩემს ტანჯვას შორიდან უყურებდა, მეუბნებოდა მაინც ვერსად გამოჩნდები და ჯობია, თავი მოიკლაო. როგორც კი წამოდგომა შევძელი, ზურას ბინაში წავედი.

- ზურას ოჯახსაც ასეთივე რეაქცია ჰქონდა?

- ზურა დედისერთაა, მას მხოლოდ დედა ჰყავს. მისი მშობლები დიდი ხანია დაშორდნენ ერთმანეთს და დედამ მარტო გაზარდა. მისთვისაც მძიმე აღმოჩნდა ეს ამბავი, მაგრამ ისეთი საშინელი რეაქცია არ ჰქონია, როგორც ჩემს მშობლებს.

ჩემმა მშობლებმა მაინც არ მოისვენეს. სახლში გვივარდებოდნენ და ზურა იძულებული გახდა საქართველოდან წასულიყო. მამაჩემი ისე იყო გაცოფებული, რომ აუცილებლად მოკლავდა. მეც ვთხოვე, რუსეთში თავის მეგობრებთან წასულიყო.

ამასობაში შვილი გამიჩნდა. ზურა ხანდახან ჩამოდის და შვილს ნახულობს. საქმე უკვე ააწყო და უახლოეს მომავალში მასთან წავალთ.

ჩემებმა საშინელი ტკივილი მომაყენეს და ალბათ ვერასოდეს შევძლებ მათ ვაპატიო. საკუთარმა დამაც მაქცია ზურგი. იცის, შვილი რომ მყავს და ერთხელაც არ უცდია ნახვა.

- იმაზე არ გიფიქრიათ, თქვენი ნაბიჯით მათ რა ტკივილი მიაყენეთ?

- ჩვენ სამარცხვინო არაფერი გაგვიკეთებია. დარწმუნებულები ვიყავით, რომ ერთმანეთი გვიყვარდა. პრობლემა ეკლესიურადაც მოვაგვარეთ და ხელისშემშლელი ფაქტორები არ არსებობდა.

ჯვრისწერამდე თავიდან მოვინათლები, ნათლია უკვე შერჩეული მყავს.

მიღებულია თუ არა მართლმადიდებელ ეკლესიაში ამონთვლის, ანუ ნათელმირონის გაბათილება ამაზე მამა გურამი ამბობს:

მრწამსი სარწმუნოებრივი სიმბოლოა, სადაც წერია - ვაღიარებ ერთსა ნათლისღებასა მისატევებელად ცოდვათა. ეს იმას ნიშნავს, რომ მართლმადიდებელი ადამიანის ნათლობა სიცოცხლეში ერთხელ ხდება და ეკლესიურად არ არსებობს ტერმინი ამონათვლა. თუ ქალმა ნათლიისაგან შვილი გააჩინა, მძიმე ცოდვა ჩაუდენია. ამონათვლას არცერთი მართლმადიდებელი მოძღვარი არ გააკეთებდა.