1456 წლის მიწისძვრების კვლევისას, იტალიელი გეოლოგი შემთხვევით წააწყდა ათასეულიი წლის წინანდელი მოვლენების ჩანაწერებს. როგორც ირკვევა, 1446 წლის ებრაული ლოცვების წიგნში ჩაწერილია მიწისძვრების სერია, რომელიც რამდენიმე თვე გრძელდაებოდ.

გეოლოგი, რომელიც ვატიკანის ისტორიულ ჩანაწერებს ათვალიერებდა, წააწყდა უძველეს ჩანაწერს ებრაულ ლოცვებში. ეს ჩანაწერი ნათელს ჰფენს მიწისძვრების სერიას, რომლებმაც შეძრეს იტალია მე-15 საუკუნეში. შემთხვევითი აღმოჩენა მოგვითხრობს 1446 წელს მიწისძვრების სერიის შესახებ, რომელიც მოხდა კამერინოში, იტალიაში, წერს Live Science.

პაოლო გალი, მიწისძვრის ექსპერტი, რომელიც მუშაობს იტალიის სამოქალაქო დაცვის დეპარტამენტში, ეძებდა ჩანაწერებს 1456 წელს კიდევ ერთი მიწისძვრის შესახებ, როდესაც აღმოაჩინა ეს ჩანაწერი. 1446 წელს ქალაქ კამერინოში შუა საუკუნეების ებრაულ ენაზე დაწერილი ებრაული ლოცვის წიგნი შეიცავდა ხელნაწერს, რომელიც აღწერდა მიწისძვრების სერიას, რომელიც თავს დაატყდა რეგიონს რამდენიმე თვის განმავლობაში.

ჩანაწერში საუბარია მარტიდან აგვისტომდე მომხდარ მრავალრიცხოვან მიწისძვრებზე, რომლებმაც გაანადგურეს მრავალი სახლი კამერინოში, ასევე, მის გარშემო რამდენიმე სხვა დასახლება. ასობით ადამიანი ჩავიდა კამერინოში, რათა დახმარებოდა ხალხს და მიეტანა მათთვის ღვინო, საკვები და ყველა მარაგი. ჩანაწერში ასევე საუბარია ებრაული თემის ერთიანობაზე და იმაზე, თუ როგორ ეხმარებოდნენ ისინი ერთმანეთს ებრაული ანდაზის თანახმად: „მთელი ისრაელი- მეგობარია“ (chaverim kol Yisrael).

ეს მოულოდნელი აღმოჩენა ხსნის უნიკალურ ფანჯარას ისტორიული სეისმური აქტივობის შესასწავლად. გალის კვლევა აჩვენებს ამ უძველესი აღწერილობის მნიშვნელობას მიწისძვრის ნიმუშების გასაგებად.

1456 წლის მიწისძვრების შემდგომი სერია შედარებით კარგად არის დადასტურებული, ეს მოვლენები შეადგენს მე-15 საუკუნის იტალიაში დაფიქსირებული 450 მიწისძვრის დაკვირვების დაახლოებით ნახევარს. თუმცა, აღწერილობებში არაა ისეთი მნიშვნელოვანი დეტალები, როგორიცაა მიწისძვრის ეპიცენტრების მდებარეობა, მათი სეისმური წყაროები. სწორედ აქ ხდება ახლად ნაპოვნი ჩანაწერი ფასდაუდებელი.

გალიმ, გააცნობიერა სპეციალისტების საჭიროება, რათა ეთარგმნა შუა საუკუნეების ტექსტი. მოკლე, მაგრამ ცალსახა აღწერამ გამოავლინა მიწისძვრების ინტენსივობა, რაც მიუთითებს მერკალის შეცვლილი ინტენსივობის შკალაზე ეპიცენტრში დაახლოებით 8 რეიტინგზე. ეს მასშტაბი მერყეობს 1-დან (ძლივს აღქმადი) 10-მდე (უძლიერესი). ეს ისტორიული ანგარიში არა მხოლოდ წარსულის მიმოხილვის საშუალებას იძლევა, არამედ, მნიშვნელოვან ინფორმაციას გვთავაზობს თანამედროვე სეისმოლოგებისთვის.

გალი აღნიშნავს, რომ 1446 წლის მიწისძვრას, სავარაუდოდ, საერთო წარმოშობა აქვს 1799 წელს კამერინოს იმავე რეგიონში მომხდარ უახლეს მოვლენასთან. რეგიონის სეისმური ისტორიის გაგება საკვანძოა მომავალი მიწისძვრების პროგნოზირებისთვის და მათთან დაკავშირებული რისკების შესაფასებლად.

„თუნდაც ერთი ახალი კატალოგის მსგავსი ჩანაწერი გვეხმარება გავიგოთ სეისმური ციკლი, რომელიც ხდება თითოეულ ცალკეულ რეგიონში.“-განმარტავს გალი.

პრაქტიკული თვალსაზრისით, ეს აღმოჩენა მხოლოდ წარსულში ჩაღრმავებას არ ნიშნავს. მას აქვს პირდაპირი გავლენა სეისმური საშიშროების პროგნოზირებაზე. წარსული მიწისძვრების უფრო დეტალური მონაცემთა ბაზის შექმნით, მეცნიერებს შეუძლიათ გააუმჯობესონ მომავალი მოვლენების პროგნოზირებისა და მომზადების უნარი, რაც საბოლოო ჯამში ხელს შეუწყობს თემების უსაფრთხოებასა და მდგრადობას მიწისძვრისადმი მიდრეკილ რეგიონებში.