პირველი მსოფლიო ომის დროს 25 წლის ინგლისელმა მეზღვაურმა, სახელად უოლტერ იეომ, გემის ბორტზე სახის საშინელი დაზიანებები მიიღო, ამ პრობლემის გადაწყვეტის იმედი არ არსებობდა. საბედნიეროდ, სულ რაღაც ერთი წლის შემდეგ, სერ ჰაროლდ გილისს ("პლასტიკური ქირურგიის მამას") გაუჩნდა ინოვაციური - და, დღევანდელი სტანდარტებით, სრულიად გიჟური - იდეა.
გილისმა ვალტერ იეოს სახესა და თვალებზე კანის ნიღაბი გადანერგა ახალი, ინოვაციური ტექნიკით, რომელსაც "ტუბულარული ფეხი" ეწოდა. ეს იმას ნიშნავს, რომ გილისმა იოჰს მკერდიდან კანის გრძელი ნაჭერი მოჭრა და იქამდე დაჭიმა სანამ არ დაფარა იოჰის სახის დასახიჩრებული ადგილი.
თუმცა, ახლახან სახეზე გადატანილი კანი მკერდს მთლიანად არ გამოეყო. ამგვარად, იეოს საკუთარი კანისგან დამზადებული „მილები“ აკავშირებდა მის მკერდსა და სახეს. ამან უზრუნველყო სისხლის მიმოქცევა და არ მისცა ინფექციას გავრცელების საშუალება. მილები საბოლოოდ ამოიღეს, როდესაც სახის ტრასპლანტი ადგლზე აღმოჩნდა.
