სხვა სპორტი - შეჯიბრის ტრაიბალისტური კულტი 2022, 31 ივლისი, 21:57 სპორტი არის წმინდა წყლის ტრაიბალიზმი და საზოგადოების თუ ინდივიდის განვითარების ერთ-ერთი საუკეთესო ტრიგერი, ბიძგის მიმცემი. ზოგიერთი გლობალისტური, ანტი-ეროვნული და ინდივიდუალისტური აზროვნების ადამიანი ამბობს, რომ სპორტისადმი ასეთი მიდგომა "ურა-პატრიოტიზმია" და რომ სპორტი და პოლიტიკა უნდა გაიმიჯნოს, რომ თითქოს სპორტში გამარჯვებებს საზოგადოებამ არ უნდა მიანიჭოს მნიშვნელობა და არ უნდა იამაყოს ამით. რომ თურმე ერთადერთი მიზეზი, რატომაც რომელიმე ქვეყანა იმარჯვებს რომელიმე სპორტში არის ის, რომ ის კონკრეტული საზოგადოება იმ სპორტს აქცევს დიდ ყურადღებას და აქ ერის გენეტიკურ წინასწარგანწყობას და გენეტიკურ მოცემულობებს მნიშვნელობა არ აქვს - ასეთი მიდგომა სინამდვილეში წმინდა წყლის სიცრუეა, რომელიც არაინფორმირებულობის ან ინდივიდუალისტური და ერებს, მოდგმებს შორის შეჯიბრის დამგმობი იდეოლოგიით ინდოქტრინაციის შედეგია. ამ შემთხვევაში კონკრეტული რიცხვები შეგვიძლია ავიღოთ: მაგალითად, თუ ინდოეთში არის 100 ათასამდე მკლავჭიდელი, საქართველოში კი არის 100 მკლავჭიდელი და ამ დროს ინდოეთის ყველაზე ძლიერ მკლავჭიდელს უგებს ჩვენს ქვეყანაში მე-10 ადგილას მყოფი მკლავჭიდელი, ეს ნიშნავს, რომ ქართველებს ამ კონკრეტულ სპორტში გვაქვს გენეტიკური უპირატესობა და ეს მათემატიკურად დათვლადი და პრაქტიკაში ნაჩვენები ნათელი ფაქტია. იმის თქმა, რომ რომელიმე ერი მხოლოდ იმიტომაა რაღაცაში კარგი, რომ იმ რაღაცის განვითარებას აქცევს ყურადღებას, არასწორია. ყველა ერს აქვს თავისი გენეტიკური მიდრეკილებები და უპირატესობები სხვებთან შედარებით. მაგალითად არის ასეთი ტომი ოკეანიაში, წყნაროკეანური რასის წარმომადგენელი, რომლებსაც საუკეთესოდ შეუძლიათ ყვინთვა და წყალქვეშ გაჩერება 4 წუთამდე. გენეტიკურად ასე არიან ჩამოყალიბებულები მრავალათასწლოვანი ბუნებრივი გადარჩევის შედეგად. ამ მცირე ოდენობის ადამიანთაგან შემდგარ ტომს რომ გაერთიანებული ძალებით შეეჯიბროს ამ კონკრეტულ საქმიანობაში თუ სპორტში მთელი დანარჩენი მსოფლიოს საუკეთესო ათლეტები, ეს ტომი მაინც მოუგებს მთელ დანარჩენ მსოფლიოს, თუ რაიმე ხელოვნურ მანიპულაციას და გენეტიკურ ჩარევას არ ექნება ადგილი და გენური ინჟინერიით არ გამოიყვანენ სხვა ერები რაღაც აქვამენის მსგავს ათლეტებს. დიახ, ამ ტომის ხალხი სრულიად მართალი იქნება, თუ იტყვიან, რომ ამ საქმეში მსოფლიოში საუკეთესოები არიან და ამის თქმა "მჯიღის ცემა" კი არა, სამართლიანი სიამაყე და მეცნიერული ფაქტის აღნიშვნა იქნება. რეალობის გამამრუდებელი იდეოლოგიით ინდოქტრინირებული ზოგიერთი ადამიანი ამბობს, რომ ზოგიერთი ერის ამგვარი უპირატესობები სხვადასხვა საქმიანობაში არა გენეტიკით, არამედ ამ ერის კულტურითააო გამოწვეული, რაც ისევ და ისევ არასწორია და ასეთი შეხედულებები გამოწვეულია მარქსიზმის გავლენის ქვეშ მოქცეული ლიბერალიზმით, რომელიც ქადაგებს საყოველთაო თანასწორობას არა მხოლოდ კანონის წინაშე (რაც ცხადია, მისაღებია), არამედ შესაძლებლობების კუთხითაც. მათ უნდათ წარმოაჩინონ ისე, რომ თითქოს ადამიანი დაბადებისას "ცარიელი ფურცელია" და თუ როგორი იქნება ის მომავალში, დამოკიდებულია სრულად აღზრდაზე. მაგრამ ეს ასე არ არის. ადამიანი დაბადებისას უკვე უდიდესწილად დაწერილი წიგნია და აღზრდა დამატებით მხოლოდ დახვეწავს მასში ჩაწერილ წინადადებებს ან უმცირეს ტექსტებს მიუმატებს კიდეც, მაგრამ არა შესამჩნევ ნაწილს. ამაზე აკაკი წერეთელიც წერდა: "მაგრამ მხოლოდ წვრთნა რას უზამს, თუ ბუნებამც არ უშველა". ერ-სპეციფიკური გენეტიკური მიდრეკილებების კიდევ ერთი კარგი მაგალითია ჩინელები, რომლებიც ცხოვრობენ აშშ-ში ან სხვა დასავლურ ქვეყნებში. ისინი თუნდაც შავკანიანთა უბნებში ან საერთოდ ბავშვთა სახლებში გაიზარდონ, სადაც ყველა ჯურის და კულტურის ადამიანია, მაინც იგივენაირად არიან მიდრეკილები მათემატიკური და ზოგადად ტექნიკური აზროვნებისადმი, როგორც ჩინეთში გაზრდილი მათი თანატომელები იმიტომ, რომ ეს არის მათი მოდგმისთვის დამახასიათებელი გენეტიკური ნიშანი, რომელიც გამოვლინდება არა ყველა ჩინელში, მაგრამ პროცენტულად მილიონ ჩინელში ბევრად მეტი გამოვა ძლიერი მათემატიკოსი და ფიზიკოსი ვიდრე მაგალითად მილიონ აფრიკელში. სამაგიეროდ, აფრიკელების ზოგიერთი ქვერასა, მაგალითად კენიელები, ასეთივე გენეტიკური მიდრეკილების არიან სწრაფი სირბილისადმი და კენიელ მორბენლებთან მოგება გაუჭირდება მთელი მსოფლიოს პროფესიონალ მორბენლებს გაერთიანებულს, რომ არაფერი ვთქვათ ცალკე აღებულ ჩინეთზე ან ინდოეთზე. კენიელი პროფესიონალი მორბენლები თითქმის ყველა ჯერზე მოუგებენ ზემოთაღნიშნული ერების მორბენლებს რაც არ უნდა დიდი ფული და რესურსი ჩადონ ამაში ჩინელებმა და ინდოელებმა იმიტომ, რომ გენეტიკური მოცემულობა არ უწყობთ ხელს კონკრეტული საქმის (ამ შემთხვევაში მორბენლობის) საუკეთესოდ საკეთებლად. ეს არ ნიშნავს იმას, რომ ერები უნდა შეეგუონ ასეთ მოცემულობას. ადამიანების და ერების გენეტიკური გაუმჯობესება შესაძლებელია ხელოვნურად - ხელოვნური გადარჩევის გზით, გენეტიკური მანიპულაციით, ისეთი კანონების მიღებით, რომელიც კრძალავს ახლონათესაურ კავშირებს, საუკეთესო გენეტიკური მონაცემების ადამიანების გამრავლების წახალისებით, აღმზრდელობითი სისტემის და ინფრასტრუქტურის გამართვით და საუკეთესო მდგომარეობაში მოყვანით და ა.შ. ერები და ინდივიდები არ უნდა შეეგუონ დამარცხებას, წაგებას და ეს წაგება მხოლოდ ბიძგის მიმცემი უნდა გახდეს მათთვის მეტი განვითარებისთვის. სხვისი ჯობნის სურვილი - ეს ერთ-ერთი საუკეთესო სურვილია - ეს კაცობრიობის ევოლუციის ძრავაა. ეს არის სპორტული ინტერესი და აქედან მოდის პროგრესი. მაგალითად - ამას რატომ აქვს ჩემზე კარგი სახლი და მანქანა? მეც უნდა ავაშენო. რა უნდა ვქნა ამისთვის ისეთი, რომ ციხეშიც არ მოვხვდე და მთლად არ დამენგრეს ცხოვრება? უნდა ვიარო რამდენიმეთვიან პროფესიულ სასწავლებელში, ავითვისო ახალი, ბაზარზე მოთხოვნადი პროფესია, დავსაქმდე, ვიშოვო ფული, დავაგროვო ან გავაკეთო სესხი და გავიუმჯობესო ცხოვრების დონე. და როცა ამას ვიზამ და ცხოვრებას ავიწყობ, უნდა გავიხსენოთ საიდან დაიწყო ეს ყველაფერი, რა იყო ბიძგის მიმცემი? საიდან და სხვისი ჯობნა ან სხვასთან გათანაბრება რომ მინდოდა იქიდან. ეს არის საუკეთესო მოტივაცია, რომელიც ერთი შეხედვით შურს ჰგავს, მაგრამ სინამდვილეში ძალიან ჯანსაღია და სიკეთეა იმიტომ, რომ ინდივიდის და საბოლოოდ მთელი საზოგადოების განვითარებას და გაჯანსაღებას იწვევს, წინსვლას იწვევს - "ხე ნაყოფით იცნობა" - კარგია იმიტომ, რომ კარგი შედეგები აქვს. ასე მუშაობს ევოლუცია, ასე ვითარდებიან ერები. თუ აყვებით ლიბერალებს და ამ ყველაფერს "მჯიღის ცემას", "ურაპატრიოტიზმს" დაარქმევთ, საორთოდ სპორტის გაუქმებამდე მივალთ. სპორტში ის კი არაა საინტერესო და აზარტული, რომ მაგალითად უბრალოდ ვიღაც ადამიანი მეორეს ურტყამს, არამედ ის, რომ შენიანი ურტყამს სხვას და ჯობნის. თორემ უბრალოდ ის რომ მწვანე აცვია და მომწონს და მეორეს წითელი და არ მომწონს იმიტომ, რომ მწვანე ფერი უბრალოდ თვალებს მიმშვიდებსო, მაგ დონემდე თუ დავიდა სპორტი, მოკვდება საერთოდ. ერთი მოდგმა, ერთი ჯიში რომ ეჯიბრება მეორეს, ეგ იძლევა დიდ მოტივაციას და აზარტს, ეგ ავითარებს სპორტს. ამ დროს მთელი ერის დიდი ნაწილი ჩართული ხდება ამაში და მოტივაცია აქვს რომ ყველას მოუგოს, თავად მოიპოვოს სახელი, სხვა ერთა შორის დაიმკვიდროს თავი. სპორტი - ეს საერთაშორისო სივრცეში მოდგმის თვითდამკვიდრების ერთ-ერთი უმნიშვნელოვანესი ფაქტორია და თუ მხოლოდ ერთი რომელიმე ინდივიდუალური სპორტსმენის წარმატებამდე დავიდა, ჩალის ფასამდე დადის ასეთი გამარჯვებების ფასი. როცა მასები სპორტს უყურებენ, მძაფრი ემოციური შეგრძნება და ქომაგობა იბადება ზუსტად იქიდან რომ შენი მოდგმისას გულშემატკივრობ, შენნაირს, შენიანს, ამიტომ გაქვს რეალურად მძაფრი და სასიამოვნო შეგრძნებები. მძაფრი შეგრძნება უბრალოდ იმიტომ კი არ გაქვს რომ რომელიმე სპორტი მოგწონს, როგორც სპორტის სახეობა. ქომაგობის და ემოციების ის ხარისხი არასოდეს გექნება თუ ვიღაც პეტერბურგელი ეჯიბრება მოსკოველს ან პაკისტანელი ავღანელს. სპორტის მთელი ინტერესი განსხვავებული მოდგმების ჯახიდან მოდის. ამასობაში, როცა ერთ მოდგმას მეორის ჯობნის ჯინი აქვს და ამით ერთობა, მთელი ერები და საზოგადოებები გაჯანსაღებისკენ ნელა ან სწრაფი ტემპით მიდიან, ასეთ დროს შემოდის ხოლმე მოდაში ჯანსაღი ცხოვრების წესი და კულტურაში მკვიდრდება, მისი ნაწილი ხდება, რაც ყველაფრისთვის კარგია საბოლოო ჯამში. შენ თუ ამ მთავარ სამოტივაციო რაღაცებს დასცინე, ხაზი გადაუსვი, სახელები ეძახე, გააბანძე, ის მდგომარეობა იქნება ასეთ ერში, რაც ახლა ჩვენთანაა. 3.6 მილიონი მოსახლიდან მხოლოდ 18 ათასი სპორტსმენი რომ გვყავს და სამაგიეროდ 400 ათასი ნარკომანი და ამდენივე ლუდომანი (მაგრამ ამ კატასტროფის მიუხედავად მაინც სპორტის უამრავ სახეობაში არათუ დიდ, მილიარდიან ქვეყნებს ვჯობნით, არამედ ხშირად მთელ მსოფლიოსაც კი გაერთიანებულს. აქ რომ სპორტს სათანადო ყურადღება მიექცეს და ისე ჩაჯდეს კულტურაში, რაზეც ზევით გვქონდა საუბარი, ჩვენ საოცარ შედეგებს დავდებთ და საერთაშორისო სივრცეში თვითდამკვიდრების გარდა, ჩვენს საზოგადოებასაც ნამდვილად გავაჯანსაღებთ ფიზიკურად და მორალურად). ძველი ბერძნები თავის ხალხში გამორჩეულ ათლეტებს ძეგლებს უდგამდნენ ქალაქ-სახელმწიფოების ცენტრებში. რატომ? ძველ ბერძნებს ამით რა ხეირი? საერთოდ რატომ აქცევდნენ ყურადღებას თუ ერთი კაცი იყო მათში ყველაზე ძლიერი, ეს რატომ უხაროდათ? მერე დანარჩენებს რა? აი, ასეთი უაზრო კითხვები წამოეჭრებათ ხოლმე ინდივიდუალისტური იდეოლოგიით მოწამლულ და ტვინდაჩეხილ ადამიანებს. იმიტომ, რომ ესაა კულტურა. კულტურა ნიშნავს კომუნის მიერ, ერთობის მიერ, საზოგადოების მიერ, ერის მიერ ერთობლივად, საერთო ძალებით და საერთო შეთანხმებით რაღაცის კულტივაზიას, მოვლას, გაზრდას, სრულყოფას. რაღაც მნიშვნელოვანი ღირებულებების, რაც საყოველთაოა, რაც როგორც ყველა ცალკეული ინდივიდის, ადამიანის, ისე მთელი საზოგადოების, ეთნოსის, ერის, კოლექტივის, კრებულის, სახეობის დადებითი გზით ევოლუციას და წინსვლას იწვევს, რაც სასარგებლოა. დიადი მეცნიერების, მკვლევარების, მოაზროვნეების, ფილოსოფოსების, პოლიტიკოსების, მოღვაწეების, მეომრების, სამხედრო მეთაურების და ასევე დიდი სპორტსმენების დაფასება მთელი საზოგადოებისთვის მნიშვნელოვანია. რატომ სპორტსმენების? იმიტომ, რომ ეს არის ათელტიზმის, სულიერად, ფსიქიკურად და ფიზიკურად ძლიერი ადამიანის, ანთროპოსის კულტი, ძალის კულტი, ძლევამოსილების, ჯანმრთელობის, ლამაზი სხეულის, გამარჯვების და შეჯიბრების კულტი (და შეჯიბრი განვითარების უპირველესი ტრიგერია). მუდმივი სრულყოფისკენ და ყველას ჯობნისკენ სწრაფვა ყველა სფეროში - თითოეულ სფეროში სხვა ერებზე და მით უმეტეს მთელ მსოფლიოზე გამარჯვება უმნიშვნელოვანესია. ერს თუ ამბიცია და ჯიბრი არ აქვს, ნულია მისი ფასი და ნულს მიაღწევს. საერთოდ რატომ ცხოვრობს მაშინ? უბრალოდ მჭამელ-მომნელებელი პუნქტია, რომელიც ჭამს, ინელებს, კვდება და იხრწნება ბაქტერიასავით და არ ტოვებს კულტურას, რომელიც მასზე დიდია და რომელსაც აგრძელებენ მისი საზოგადოების დარჩენილი წევრები და სრულყოფენ მას (ეს დიდ შედეგებამდე გავა, რაც საბოლოოდ იქცევა მარადისობის კუთვნილებად, მაგრამ ეს სხვა თემაა). ეს ისეთი თემებია, რომელიც ერმა თუ არ გააღვივა და კულტურად არ აქცია, არაფერი გამოვა არცერთ სფეროში. როცა მაგალითად ბერძნების ერთ-ერთ ქალაქ-სახელმწიფოს ჰყავდა ათლეტი ან ათლეტები, რომლებიც ჯობდნენ დანარჩენი 2000 ქალაქ-სახელმწიფოს ათლეტებს, გამარჯვებული ქალაქ-სახელმწიფოს ყველა მოქალაქეს ემატებოდა დანარჩენების თვალში წონა, პრესტიჟი. დანარჩენი ბერძნები მართებულად თვლიდნენ, რომ ესეიგი ამ რაღაცებით გამორჩეულ ქალაქ-სახელმწიფოს პოპულაცია საერთო ჯამში აწარმოებდა ხარისხიან, ძლიერ ადამიანებს. ფიქრობდნენ: ესეიგი მათ შეუძლიათ, დიდი პოტენციალი აქვთ, მონაცემები აქვთ. ასე უყურებდნენ მათ და პატივს მეტად სცემდნენ. რომელ ერსაც ასეთი ამბიციები არ აქვს ის ცოცხალი მკვდარია და სიკვდილისთვის და ასიმილაციისთვის - სხვა ძლიერ და ამბიციური, ცოცხალი ერის სასუქად ქცევისთვისაა გამზადებული. ძველ ბერძნებს ჰყავდათ ახალგაზრდების აღსაზრდელად სამოდელო მაგალითებად: ჰერაკლე, პერსევსი, არგონავტები, აქილევსი... და ამათი მიბაძვით, ამათ ამბებზე აღზრდილი საზოგადოებიდან გამოდიოდნენ და იზრდებოდნენ ალექსანდრე მაკედონელის მსგავსი ფიგურები და თანდათან იქმნებოდა დიადი ბერძნულ-რომაული ცივილიზაცია, რომელიც მთელი კაცობრიობის აწმყოს და მომავალს უკეთესობისკენ ცვლიდნენ. ჩვენც გვყავს ჩვენი ჰერკულესები, დიდი სპორტსმენები, სამხედრო გმირები, გენიოსი მეცნიერები, დიდი მოაზროვნეები და მკვლევარები, მაგრამ არ არიან შესაბამისად დაფასებულები და ამ დაუფასებლობით იმათ ხომ აკლდებათ, მაგრამ ჩვენ, როგორც საზოგადოება, მილიონჯერ მეტად ვზიანდებით იმიტომ, რომ მართლა გმირებს და მისაბაძებს აღარ ბაძავენ ჩვენი ახალი თაობები (იმის გამო, რომ დაინახეს, რომ ეს მოდელი ამ საზოგადოებაში არ ფასდება) და დაიწყეს მაიმუნების, ნარკომანების, მოთამაშეების, მომპარავების მიბაძვა. ზოგი ლიბერალი ხდება, ზოგი ნარკომანი, ზოგი ცინიკოსი, რომელსაც არაფერი აინტერესებს ჭამის და მონელების გარდა. არ აქვს ერთობის შეგრძნება თავის ხალხთან, არ აქვს პიროვნული და საერთო სოციალური ამბიცია, გათითოკაცებულია (ატომიზებური, ინდივიდად ქცეული, გაეგოისტებული) და არ აქვს ღირსება, სიამაყე, ჯანმრთელობა და სიცოცხლის აზრი. ეს ყველაფერი მოსდევს შედეგად იმას, რომ საზოგადოება არ აფასებს თავის დიად სპორტსმენებს, მეცნიერებს, ფილოსოფოსებს და წარმატებულ სამხედრო და პოლიტიკურ ლიდერებს. აი, რას წერდა ამის შესახებ იულიუს ევოლა: "ერი, რომელსაც არ გააჩნია ეროვნული თვითშეგნება, თავმოყვარეობა და სიამაყე... ერი, რომელსაც არ გააჩნია საკუთარი სისხლის, ინდივიდუალურობის დამახასიათებელი თვისებების შენარჩუნების სურვილი და უნარი... რომელსაც არ აქვს პრეტენზია და სურვილი რომ იყოს პირველი, სხვაზე უკეთესი... ერი, რომელიც სხვას უფრო მეტ პატივს სცემს, ვიდრე საკუთარს, განწირულია დამარცხებისთვის და გაქრობისთვის. და მაინც, რა არის სპორტი? სპორტი, ეს თვით სიცოცხლის იმიტაციაა - სიცოცხლის ევოლუცია კი მარადიული ომია. მაგალითად, დედამიწის 4.6 მილიარდწლიანი ისტორია მოიცავს მასზე სიცოცხლის 4.5 - 4.1 - მილიარდწლიან ისტორიასაც. ამ დროის განმავლობაში ათობით მილიარდი ცოცხალი არსების სახეობაა გადაშენებული. ისინი გარესამყაროსა და ერთმანეთთან დიდ, უწყვეტ ევოლუციურ ბრძოლაში გაიცხრილნენ. იგივე დაემართა ადამიანების (ჰომოს გვარის) თუ ჰომინიდების უამრავ სახეობას და ქვესახეობას. შემდეგ კი, 300 ათასი წლის განმავლობაში რაც ჰომო საპიენსი არსებობს, ადამიანთა ათასობით ტომს და ეთნოსს. ისინი დრომ და დედაბუნებამ დაამარცხა. ქართველები კი დღემდე ვაგრძელებთ ბრძოლას ურთულეს პირობებში. ომი და შეჯიბრი - ეს სიცოცხლის მუდმივი თანმდევია. ომი და შეჯიბრი, როგორც გრავიტაცია - სამყაროს ფუნდამენტური კანონია. სანამ დედამიწა მზის გარშემო ბრუნავს, სანამ სიცივე და სითბო, ქარიშხალი და მზის შუქი არსებობს, ყოველთვის იარსებებს ბრძოლა - მათ შორის ხალხებსა და ერებს შორის. ხალხი რომ სამოთხეში ცხოვრობდეს, ისინი დეგრადირდებოდნენ. კაცობრიობა ბრძოლის წყალობით ჩამოყალიბდა ისეთად, როგორიც არის - ჩამოყალიბდა უდიდეს მტაცებლად, დედამიწის კვებითი ჯაჭვის მწვერვალად. ომი და შეჯიბრი ბუნებრივი, ჩვეულებრივი რამ არის. ომი და შეჯიბრი მარადიული და ყველგანმყოფია. მას არ აქვს არც დასაწყისი და არც დასასრული. ომი და შეჯიბრი თვით სიცოცხლეა. ომი და შეჯიბრი კაცობრიობის თანდაყოლილი მდგომარეობაა. ერნსტ იუნგერი აღნიშნავდა: "მანამ, სანამ ჩვენ გვეყოლება ახალგაზრდობა, რომლის საფუძველშიც იქნება ყველაფერი ის, რაც ძლიერებას და მამაკაცურობას შეიცავს - ჩვენი მომავალი გარანტირებული იქნება!". საქართველოს ამჟამინდელი მოსახლეობა 3.6 მილიონი ადამიანია. ინდოეთის კი - 1.4 მილიარდი. 1996-2020 წლებში ინდოეთმა ოლიმპიურ თამაშებზე სულ მოიპოვა 21 მედალი (ოქროს, ვერცხლის და ბრინჯაოს - ჯამში). ხოლო საქართველომ ამავე პერიოდში მოიპოვა ოლიმპიადებზე 40 მედალი. 1. ქართველი ოლიმპიური ჩემპიონები - ოქროს მედალოსნები; 2. ოლიმპიადის ქართველი ვერცხლის მედალოსნები; 3. ოლიმპიადის ქართველი ბრინჯაოს მედალოსნები; კრებულები:1. მეცნიერება 2. მეცნიერება - მე-2 ნაწილი 3. მეცნიერება - მე-3 ნაწილი 4. სხვადასხვა 5. სხვადასხვა - მე-2 ნაწილი 6. ქართული მითოლოგია 7. რელიგია 8. საქართველო 9. საქართველო - მე-2 ნაწილი 10. ქართული სახელმწიფოები 11. პროტოქართველები 12. კავკასიური კულტურები 13. პარანორმალი 14. ჰომოს გვარი 15. არქეოგენეტიკური მოდგმები ავტორი: თორნიკე ფხალაძე159 2-ს მოსწონს |
What is sport anyway? Sport is an imitation of life itself - and the evolution of life is an eternal war. For example, the 4.6-billion-year history of the Earth includes the 4.5-4.1-billion-year history of life on it. Tens of billions of living species have become extinct during this time. They were defeated in a great, continuous evolutionary struggle with the outside world and with each other. The same thing happened to many species and subspecies of humans (genus Homo) or hominids. And then, during the 300 thousand years that Homo Sapiens has existed, thousands of human tribes and ethnic groups. They were defeated by time and by the Mother Nature. We, Georgians continue to fight under the most difficult conditions. War and competition are a constant part of life. War and competition, like gravity, are a fundamental laws of the universe. As long as the earth revolves around the sun, as long as there is cold and heat, storm and sunlight, there will always be battle - including between peoples and Nations. If people lived in heaven, they would be degraded. Mankind has evolved into what it is through struggle, becoming the top predator, the top of the Earth's food chain. War and competition are natural, common things. War and competition are eternal and omnipresent. It has neither beginning nor end. War and competition is life itself. War and competition are the innate condition of humanity. Ernst Jünger noted: "As long as we have a youth, that is based on everything, that is strong and masculine - our future will be guaranteed!".
Что вообще такое спорт? Спорт — это имитация самой жизни, а эволюция жизни — это вечная война. Например, 4,6-миллиардная история Земли включает в себя 4,5-4,1-миллиардную историю жизни на ней. За это время вымерли десятки миллиардов живых видов. Они потерпели поражение в великой, непрерывной эволюционной борьбе с внешним миром и друг с другом. То же самое произошло со многими видами и подвидами человека (род Homo) или гоминидов. А потом, за 300 тысяч лет существования Homo Sapiens, тысячи человеческих племен и этнических групп. Они были побеждены временем и матерью-природой. Мы, грузины, продолжаем сражаться в тяжелейших условиях. Война и конкуренция - неотъемлемая часть жизни. Война и конкуренция, как и гравитация, являются фундаментальными законами мироздания. Пока земля вращается вокруг солнца, пока есть холод и жара, буря и солнечный свет, всегда будут битвы — в том числе между народами и нациями. Если бы люди жили на небесах, они бы деградировали. Человечество превратилось в то, чем оно является, путем борьбы, став главным хищником, вершиной пищевой цепи Земли. Война и конкуренция — естественные, обычные вещи. Война и конкуренция вечны и вездесущи. У него нет ни начала, ни конца. Война и конкуренция — это сама жизнь. Война и конкуренция — врожденное состояние человечества. Эрнст Юнгер отмечал: «Пока у нас есть молодежь, основанная на всем, сильная и мужественная — наше будущее будет обеспечено!».
თქვენ ასევე თქვით,რომ მათემატიკის მცოდნენი არიან ჩინელები,მაგრამ მათემატიკის მამა პითაგორა არის:) თუ ყველა ადამიანს ან ყველა ერს ექნება თანაბარი საცხოვრებელი პირობები,მაშინ თანაბარი რაოდენობით იქნება მაგარი მათემატიკოსი ან მაგარი ფეხბურთელი. ჩინელები იმდენი არიან და იმდენჯერ ითვლიან ბრინჯს რო კი ისწავლიან მათელატიკას,ხოლო კენიელი ბავშვი გადარჩენისთვის იბრძვის და საერთოდ არ ფიქრობს სხვა რამეზე,მხოლოდ გადარჩენა და გაქცევა საფრთხისგან,მშიერი ვეფხვი რო გამოგეკიდება და გაქცევი,ამას გააკეთებ ბავშვობიდან,ვიღაც გერმანელი რანაირად გაასწრებს? ან თუნდაც მე რანაირად გავასწრებ,როცა მხოლოდ ძაღლი გამომკიდებია და ისიც კარგად ნაჭამი,ხეზე ასვლის მერე უკან მიბრუნებულა. ჩამოვიდეს ეგ კენიელი და დამეჯიბროს ხეზე ასვლაში :)