საქართველო რატომ ვერ იტანს საზოგადოების ნაწილი, მიხეილ სააკაშვილს?__ მე მაქვს პასუხი 2021, 8 ოქტომბერი, 0:17 ალბათ იკითხავთ, რა გააკეთა ასეთი მიხეილ სააკაშვილმა, რომ ქართველი ერის უმრავლესობა ვერ ინელებს, მაშინ როცა, ახალ და უახლეს ისტორიაში, საქართველოს არ ჰყოლია მმართველი, რომელიც თანამდებობრივ უფლებამოსილებას არ აჭარბებს?__ მე მაქვს პასუხი: მიხეილ სააკაშვილი ქართულმა საზოგადოებამ ვერ აიტანა მრავალი მიზეზთა გამო, რომელიც შეგვიძლია დავყოთ რაციონალურ და ირაციონალურ მიზეზებად, ჯერ რაციონალურით დავიწყოთ:
1. ნაციონალურმა მოძრაობამ შეწყვიტა ხალხთან საუბარი, უმტკვივნეულესი რეფორმების გატარების დროს, მათ არ აუხსნეს საზოგადოებას რას ითვალისწინებმდა რეფორმა და რატომ იქნა დაშვებული ამდენი შეცდომა, რეჟიმმა ჩათვალა რომ საზოგადოების ნაწილი ამას მაინც ვერ გაიგებს, შედეგად შეცდა არა მხოლოდ ვარაუდში, არამედ უკმაყოფილოთა მოსალოდნელ რაოდენობაშიც, საზოგადოების უმრავლესობამ რეფორმების მნიშვნელობა და აუცილებლობა ვერ გაიგო;
2. სააკაშვილის პოლიტიკა და პოლიტიკის შემსრულებლები დაშორებულნი იყვნენ ერთმანეთს, ანუ ნაციონალური მოძრაობის წევრებს რეგიონებსა თუ საკვაძნო თანამდებობებზე, სულაც არ ესმოდათ რა არის მოდერნიზაცია, აბსოლუტურ უმრავლესობისთვის ეს გახლდათ "მისი დრო", ამიტომ იძალადეს ყველაზე, ვისი დაჩაგვრაც შეიძლებოდა;
3. მიხეილ სააკაშვილის მმართველობის დროს, განვითარებადი ბიზნესი განიცდიდა მუდმივ ზეწოლას რომელიც ხშირ შემთხვევაში შეიცავდა უსაშინლეს დანაშაულებს, როგორიცაა ქონების წართმევა, შანტაჟი, რეკეტი (მიზეზები იხილეთ მეორე პუნქტში). რეკეტი და ბიზნესის შევიწროება სისტემურად არ ხდებოდა ბიზნეს საქმიანობის ქვედა რგოლზე, მაგრამ მოსახლეობის უმრავლესობა, მაინც მსხვილი ბიზნესის შექმნილ სოციალურ განწყობაზეა ორიენტირებული, ეს ამბები კი უსწრაფესად ვრცელდებოდა საზოგადოებაში. საზოგადოების ნაწილი ეკონომიკურადაც უნარშეზღუდული აღმოჩნდა და გადავარდა ვალებში, ბანკისგან, ლომბარდისგან, მიკროსაფინანსოებისგან განხორციელებული ფინანსური პასუხისმგებლობა, აღქმული იყო სისტემური რეკეტად, რომელიც კავშირში იყო პოლიტიკურ ხელისუფლებასთან;
4. მიხეილ სააკაშვილმა ინტენსიური რეფორმებით დაზარალებულ, ან გაღიზიანებულ საზოგადოებას, პატივისცემის და ახსნა-განმარტების მაგიერ, "ჩარეცხილები" და "რუსების მონები" უწოდა. გაიზარდა დისტანცირება ხელისუფლებასა და ოპოზიციურად განწყობილ საზოგადოებას შორის;
5. სისტემამ ვერ მოახერხა 07.11.2007 და 26.05.2011 დარბევათა გამართლება. მიუხედავად იმისა რომ გამოქვეყნდა ფარული ჩანაწერების სერია, სისტემამ ვერ გაბედა დასახელებულ ეჭვმიტანილთა სამართლებრივი პასიხისმგებლობის საკითხის დაყენება, რამაც ჩანაწერთა აუთენტურობის რწმენა გააქარწყლა. ქართულმა ოცნებამ 20.06.2019 დარბევის შემდეგ გვიჩვენა, რომ რომ საზოგადოებაში არსებული კრიტიკული კითხვების იგნორირება დაუშვებელია და საჭიროა საპასუხო თავდასხმა, რაც დროთა განმავლობაში ამყარებს დისკურსს რომ დარბევა ლეგიტიმური იყო;
6. გაღიზიანების და დისტანცირების ფონზე მთავარ არგუმენტად იქცა "გირგვლიანის", "რობაქიძის" საქმეები, რომელშიც სისტემის დანაშაული აშკარა იყო. ხელისუფლებას ჩასვრილის გამოსწორების საშუალება აღარ ჰქონდა, ამიტომ, ბოლომდე დარჩა თავის მართლების მდგომარეობაში, მეტიც აირჩია ამ საკითხთა იგნორირება;
7. მიხეილ სააკაშვილმა ვერ აგვაცილა რუსული პროვოკაცია და ბოლომდე გაება რუსულ ხაფანგში. აგვისტოს ომი არის უმძიმესი შედეგი, ჩემთვის დანაშაული მდგომარეობს პროვიკაციის ვერ აცილების შეცდომაში, მოწინააღმდეგთათვის კი ეს დანაშაული დაკვალიფიცირდა როგორც "მიშას დაწყებული ომი", რომელშიც რუსული ინტერესები გაატარა.
ეხლა კი მოვიყვანოთ ირაციონალური მიზეზები:
1. ე.წ. "9 წელეეე" იყო ქართული საზოგადოების ფორსირებული მოდერნიზაციის პროცესი. საზოგადოება მოვიდა ერთგვარ კულტურულ კონფლიქტში თანამედროვე რეალობასთან. მისი რწმენა წარმოდგენები უცბად აღმოჩნდა "მოძველებული" ან შეგინებული. კულტურული რევოლუცია მოხდა ქსელური წარმოების და მართვის დანერგვით. ნაციონალური მოძრაობა მოვიდა საზოგადოების მმართველ კლასთან წინააღმდეგობაში. ე.წ. "ინწელიგენციამ" აღმოაჩინა რომ 2 და სამი დიპლომი არაფერს ნიშნავს, მეტიც საერთოდ პროფესია არ აქვს. მთელი კულტურული კაპიტალი, რომელსაც წითელი ინტელიგენცია აგროვებდა უფასურდებოდა! მიხეილ სააკაშვილი არ იყო ლიბერალი, მაგრამ პოლიტიკის და საზოგადოებრივი ცხოვრების ინსტიტუციონალიზაციით და სუბიექტური ფაქტორების ამოგდებით საქართველო შეიცვალა, მაგრამ არ შეიცვალა საზოგადოების კონსერვატიული ნაწილი, მათთვის ბათუმი არ აშენებულა, რადგან მოდერნიზებულ ბათუმში, ინფორმაციულ კაპიტალის განკარგვის უნარებით აღჭურვილი ინვესტორი შოულობს ფულს.
2. მოდერნიზაციის პროცესი ახსნილი იყო, როგორც ქართული საზოგადოების ევროპეიზაცია და ლიბერალიზაცია. ამიტომ საზოგადოების კონსერვატიული ნაწილისითვის ეს ცნებები იქცა ბოროტების, ქართული საზოგადოების შერყვნის, "ახალი ქართველის" გამოყვანის ექსპერიმენტად.
3. ქართული საზოგადოების უმრავლესობამ ვერც შეამჩნია, როგორ აღმოჩნდა ინფორმაციონალურ სირვცეში, სადაც სოციალური ტენდეციები უმართავად აღწევს ჩვენს საზოგადოებაში და ქმნის ახალ ტრენდებს. ასე და ამდაგვარად მოგვაკითხა გლობალიზაციამ და გამოაშკარავა ქართული მენტალობის დრომოჭმულობის ზოგიერთი ეპიზოდი, როგორიცაა პატრიარქალური ოჯახი, ქალიშვილობის ინსტიტუტი, ქალთა უუფლებობა მთელ რიგ საკითხებში, სექსუალურ უმცირესობათა უფლებები და ა.შ. სწორედ ამ გაურკვევლობამ შექმნა ნოყიერი ნიადაგი კონსპირაციული თეორიებისთვის.
4.. ლიდერობის ტექნიკაში მიხეილ სააკაშვილს ჰქონდა მთელი რიგი წინააღმდეგობები, რომელიც ქართულ საზოგადოებას აღიზიანებდა. ერთის მხრივ ავტორიტარული მმართვის სტილი, მეორეს მხრივ კი ინფანტილური კომუნიკაციის უნარები. კონსერვატიულ ქართველობას, არ უყვარს ამჩატებული ლიდერი, ხელმძღვანელი დისტანცირებული უნდა იყოს, ქარიზმა სწორედ მიუწვდომელობაშია, ის კი ცდილობდა მოქცეულიყო დასავლური ლიდერშიპის ტექნიკით: მიშა ტრაქტორზე, მიშა მეტროში, მიშა საწარმოში, მიშა ვენახში და ა.შ. კონსერვატიულ ქართველთათვის, ყველა ასეთი ქცევა სასაცილო გამაღიზიანებელი გახლდათ, რადგან არ ემთხვევა ქართული ლიდერშიპის სოციალურ მოლოდინებს და მიხეილ სააკაშვილი მათთვის არასერიოზული და ყალბი გახდა.
სწორედ ამიტომ მიშამ დააგროვა ამდენი მოწინააღმდეგე, რომლის აბსოლუტური უმრავლესობა, არც კი დაზარალებულა რეჟიმისგან, მაგრამ აღმოჩნდა კულტურულ კონფლიქტში თანამედროვე საქართველოსთან. შედეგად კონსერვატიულმა ქართველობამ დაამხო მოდერნიზაცია, თუნდაც მახინჯი, მაგრამ მაინც მოდერნიზაცია და დღეს გვაქვს მათთვის კომფორტული სოციალური გარემო, სადაც მძიმე რეფორმებს ხელისუფლება აღარ ახორციელებს.
296 2-ს მოსწონს
|