ამ დაპირისპირებამ წარმოშვა "ნაცი" და "ქოცი", რომელიც შეიძლება წარმოვიდგინოთ რაციონალურ დებატების ფორმაში, თუმცა აღსანიშავია ამ კულტურულ კონფლიქტზე წარმოქმნილი ფსიქიკური დევიაციის ახალი ფორმა, რომელსაც მე უწოდებ "პოლიტიკურ შიზოფრენიას", რომელიც გახლავთ პარანოიის სპეციფიური ფორმა და საჭიროებს დაზუსტებას, რომ მოვლენები სწორად ამოვხსნათ, რათა გვესმოდეს რა ტიპის ადამიანთან გვაქვს საქმე.

პარანოიდალური პიროვნების აშლილობის მქონე ადამიანს ახასიათებს უნდობლობა და ეჭვიანობა სხვა ადამიანების მიმართ, მათი მოტივების ინტერპრეტირება ახსნილია, როგორც ბოროტი. "პოლიტიკური შიზოფრენია" კოგნიტური აშლილობის სპეციფიური ფორმა, რომელიც თავს ავლენს საჯარო, საზოგადო მოვლენი ინტერპრეტაციის შემთხვევაში. მოვლენათა ახსნას ახასიათებს სპეკულაციური ინტერპრეტაცია გამოგონილი ბოროტმოქმედის მონაწილეობით. "პოლიტიკური შიზოფრენიის" ფობიათა აპოთეოზს წარმოადგენს ექსპრეზიდენტი მიხეილ სააკაშვილი. პოლიტიკური შიზოფრენიის ფობიათა ექსტრაპოლაცია ვრცელდება მიხეილ სააკაშვილის გუნდზე და მმართველობის 9 წელზე, შესაბამისად "პოლიტიკური შიზოფრენიის" პარანოიით შეპყრობილი ადამიანს აქვს ფობიური დამოკიდებულება მიხეილ სააკაშვილის მხარდამჭერთა მიმართაც, შესაბამისად მისთვის საჯარო მტერი (ანუ უცნობი ადამიანი, რომელიც გახლავთ მსოფლმხედველობრივი ოპონენტი) არის პირადი მტერი!

პოლიტიკური შიზოფრენიის პარანოიით შეპყრობილი ადამიანს საჯარო მტრის მიმართ აქვს ორგანული ზიზღი, დარწმუნებულია, რომ გახლავთ მორალურად მახინჯი სუბიექტი, ინტელექტურალურად განუვითარებელი და აღენიშნება ფიზიკური პათოლოგიებიც.

პოლიტიკური შიზოფრენიით შემყრობილ ადამიანს აშინებს ოპონენტი პოლიტიკური წესრიგის პერიოდთან დაკავშირებულ ადამიანთა გააქტიურება, რომლის პირიდაპირი თუ ირიბი ქვეტექსტი არის ძალაუფლების დაბრუნების შესაძლებლობა.

პოლიტიკური შიზოფრენიისს კოგნიტური კონსტრუქცია აგებულია მისთვის მისაღებ სიმბოლოთა ინტერპრეტაციით, რომელიც ჰარმონიულად გამოისახება გემაინშაფტურ, ან გეზელშაფტურ საზოგადოებრივ წესრიგში და ქართულ ოცნებაში/ნაციონალურ მოძრაობაში. მოვლენები, რომელიც არ თავსდება მის მიერ გამოგონილი კეთილი სამყაროს ინტერპრეტაციაში, კოგნიტური დისონანსის ფონზე "პოლიტიკურად შიზოფრენიკი" იგონებს ნაც/ქოც ბოროტმოქმედს, რომელიც ყველაფერში დამნაშავეა.

პოლიტიკური შიზოფრენია შეიძლება ავღწეროთ შემდეგ კატეგორიებში:

გულქვა - პარანოიდული პიროვნება, რომელსაც თან ახლავს ობსესიურ-კომპულსური პიროვნების თვისებები. პაციენტს ახასიათებს რეკურენტული (განმეორებადი) აკვიატებული აზრები: 25 ათასი გაუპატიურებული ვაჟკაცი, მიშამ 19 მლრდ მოიპარა, ძუძები მოაჭამა, სანდრამ საშვილოსნოებით ვაჭრობს, აგვისტოს ომი ჩვენ დავიწყეთ, სააკაშვილი რუსეთის აგენტია... და ა.შ.

ფანატიკოსი - პარანოიდული პიროვნება, რომელსაც თან ახლავს ნარცისული პიროვნების თვისებები. პაციენტს ახასიათებს მოვლენათა ინტეპრეტაცია ეგოისტური სარგებლის მოლოდინიდან საჯარო სამოქალაქო ემპათიის აბსოლუტური იგნორირების ფონზე. (პარტიული ნომენკლატურა ან მასთან დაახლოებული ადამიანები რომელიც სისტემიდან სარგებელს პოულობენ და მათთვის არსებული რეალობა ზნეობრივიცაა და სამართლიანიც)

წუწუნა - პარანოიდული პიროვნება, რომელსაც თან ახლავს პასიურ-აგრესიული პიროვნების თვისებები. პაციენტს ახასიათებს მისთვის საძულველ პოლიტიკურ სისტემის რეფორმათა მარგინალიზაციის, კრიტიკის, სიძულვილის, ნაკლოვანებათა აღმოჩენის, ზიზღის, წარსულის განდიდების რეკურენტული, აკვიატებული, ტანტრუმული რეაქცია.

შეზღუდული - პარანოიდული პიროვნება, რომელსაც თან ახლავს აცილებადი პიროვნების თვისებები. პაციენტს ახასიათებს ასოციალური დემოკიდებულება საჯარო სივცის და სამოქალაქო მოვალეობების მიმართ, შესაბამისად პარანოიის გაღრმავება დაკავშირებულია სამოქალაქო მოვალეობათა "იძულების" პარანოიასთან. (ძველბიჭა, ქურდულ, გლეხურ გემაინშაფტური წესრიგის შიში, რომ უთვალთვალებენ, ან აიძულებენ პოლიციასთან თანამშრომლობას, რომელიც დაკავშირებულია ღირსების წართმევის პარანოიდალურ ილუზიებთან)

ღვარძლიანი - პარანოიდული პიროვნება, რომელსაც თან ახლავს სადისტური პიროვნების თვისებები. პაციენტს ახასითებს საჯარო მტრის მიმართ სიძულვილი რომელიც გამოხატულია ორგანულ ზიზღში და გამოხატულია აგრესიაში რომლიც პირდაპირი თუ ირიბი სურვილი გახლავთ მტრის ფიზიკური განადგურება, ძალადობრივი მოწამეობრივი სიკვდილით.

ვითხოვ ჯანდაცვის მსოფლიო ორგანიზაციამ დაარეგისტრიროს აღნიშნული ფსიქიკური დევიაცია დაავადებად, რათა შემუშავდეს მკურნალობის ეფექტური კურსი.