ახალი — ყოველთვის კარგად დავიწყებული ძველი არ არის, განსაკუთრებით იმ შემთხვევაში, თუ ეს ძველი, გამოყენების შემთხვევაში, არც ისე კარგ შედეგს იძლევა. თუ ბისკვიტმა უკვე მეასედ არ იწია, ხორცი კი, გამომშრალი და მაგარია, ხოლო პასტა, არც ისეთი გემრიელია, როგორც მას იტალიელები აქებენ, ე. ი. ცვლილებების დრო დადგა.

აქ სწორედ იმ შეცდომებზე მიგითითებთ, რომელიც წინა თაობებისგან გადმგვეცა და მონდომების მიუხედავად, კერძი ისეთი გემრიელი არ გამოდის, როგორიც, მაგ., რესტორნებშია. ყველაფერი კი, წარმოუდგენლად მარტივია, უბრალოდ, ქვემოთ ჩამოთვლილი შეცდომები აღარ უნდა დავუშვათ:

რა ხდება, როდესაც ჩაის კოვზ სოდას ძმარს ან ლიმონის წვენს ვასხავთ? კოვზში ქიმიური რეაქცია იწყება, რომლის შედეგად, ნახშირორჟანგი გამოიყოფა. იდეაში, ბისკვიტი სწორედ მან უნდა «აწიოს». ასეც მოხდებოდა, ეს რეაქცია ცომის შიგნით რომ ხდებოდეს და არა ცომის თავზე. ასე კი, კოვზში ქაფი წარმოიქმნება და შიგნით მოხვედრილი სოდა აღარ მუშაობს.

დასკვნა: სოდა და ძმარი პირდაპირ ცომში უნდა დაამატოთ, ცალ–ცალკე, რომ ნახშირორჟანგი ცხობის დროს გამოიყოს! ასეთ შემთხვევაში, ბისკვიტი ბევრად უფრო მაღალი და ფუმფულა იქნება.

ტეფლონის ტაფა, ანტიმიწვის საფარით, მხოლოდ კვერცხის შესაწვავად გამოდგება. ასეთი საფარის მქონე ჭურჭლით სარგებლობისას, მთავარია, რომ ის ძალიან არ გახურდეს. მაგრამ, ხორცის და ბოსტნეულის მოსამზადებლად, მაღალი ტემპერატურა არის საჭირო!

დასკვნა: თუ ხორცზე ან თევზზე კარამელის ქერქის მიღება გინდათ — გამოიყენეთ ფოლადის ან თუჯის ტაფა. გავრცელებული მითების მიუხედავად, ეს ჭურჭელი არაფერს იწვავს.

ვიდრე რამეს მოთუშავთ, ბოსტნეულს, თუ ხორცს, მანამდე მისი წვენი პროდუქტში უნდა «ჩაკეტოთ». ამისთვის კი, ყველა ინდრედიენტი მსუბუქად უნდა შეწვათ. იმ შემთხვევაშიც კი, თუ რეცეპტში მითითებულია, რომ ბოსტნეული ან ხორცი, მოთუშული უნდა იყოს, ტაფის გადატვირთვა არ შეიძლება — მასში დიდი რაოდენობით პროდუქტის ერთდროულად მოთავსების შემთხვევაში, წვის ტემპერატურა დაბლა დაიწევს, შემწვარი ქერქი ვერ იქმნება და მთელი წვენი გარეთ გამოვა.

დასკვნა: ნუ იჩქარებთ! ყველაფერი მცირე ულუფებით მობრაწეთ და შემდეგ მოთუშეთ.

ზეითუნის ზეთს წვის საკმაოდ დაბალი ტემპერატურა აქვს. ამიტომ, მაღალ ტემპერატურაზე, ის მანამდე იწყებს ბოლვას, ვიდრე ხორცი ტაფაში მოხვდება. ჯერ ერთი, ასე მომზადებული კერძი გემრიელი არ არის და ამის გარდა, ეს ყველაფერი, არც ისე უსაფრთხოა.

დასკვნა: ხორცის მომზადებისას, სხვა ზეთი გამოიყენეთ. მაგ., მზესუმზირის. ხოლო, ზეითურის ზეთი, შეგიძლიათ, უკვე მომზადებულ ხორცს დააწვეთოთ.

ჩვეულებრივ, უმრავლესობა, მოხარშულ პასტას საწებელს ზემოდან ამატებს. ამიტომ, ის მასზე, თანაბრად არასდროს ნაწილდება. იდეაში, კერძი გემრიელი რომ იყოს, ყველა ინგრედიენტი ერთმანეთს სრულად უნდა შეერწყას.

დასკვნა: თუ გინდათ, რომ პასტა სოუსით მოამზადოთ, საწებელი პასტას, დუღილის დროს, ქვაბშივე დაამატეთ და ეს, ყველა არომატს, ერთმანეთთან შერევის საშუალებას მისცემს.

მიუხედავად იმისა, რომ სალათის მომზადება რთული არა არის, კერძის გაფუჭება მაინც შეიძლება, თუ შემდეგ 3 წესს არ დავიცავთ:

I. სალათის სველი ფოთლები ძალიან კარგად უნდა შეამშრალოთ, წინააღმდეგ შემთხვევაში, წყლის წვეთები ზეთს მასზე მოხვედრის საშუალებას არ მისცემს და სანელებელი ინგრედიენტებს არ შეერევა.

II. თასში ჯერ ზეთი ჩაასხით და მხოლოდ ამის შემდეგ მოათავსეთ სხვა ინგრედიენტები, რომ ზეთის განაწილება თანამრად მოხდეს.

III. მშრალი სანელებლები სალათში, უშუალოდ, სუფრასთან მიტანის წინ დაამატეთ, რომ ბოსტნეული არ დაარბილოს.

კლასიკური რეცეპტით მომზადებისას, ბლინის ცომი ძალიან «გლუვი» არ უნდა იყოს. მისი თქვეფა ძალიან ფრთხილად არის საჭირო. ცომი კი, რაც შეიძლება, ნაკლებად ერთფეროვანი უნდა იყოს. იდეალურ ვარიანტში, ინგრედიენტები ერთმანეთს მხოლოდ უნდა ეხებოდეს — მაში ცომს სუნთქვის საშუალება ექნება და ბლინი ფუმფულა გამოვა.