ეს იყო დრო როცა კუჭი უფრო მეტ ბაქტერიას უძლებდა და ნაკლებად აზიზები გახლდით, აბა სეფაში სუფრა რა ასატანია, სიცივის დროს დუბლიონკებით; ქარის დროს აფრიალებული სალფეთქებით; წვიმის დროს ჩამობერილი ბრეზენტით... არც თეფში იყო ნორმალურად გარეცხილი და არც ჭიქა! საჭმელი მზადდებოდა მრავალჯერად, გაურეცხავ გაუხეხავ ქვაბებში, რომელიც სახელდახელოდ მოწყობილ გახვრეტილ მომრგვალებული მილის გაზქურების გამო, გარედან ერთ სანტიმეტრიანი სისქის შავი ჭვარტლით იყო დაფარული. სუფრაზე სერვისს უზრუნველყოფდა "თავდადებული" მეზობლები, რომელიც საჭმელების სუფრაში საჭმლის ჩაყრას უფრო ახერხებდნენ ვიდრე მომსახურებას, არც ისე იშვიათად საჭმლის ქურდობას. სუფრას თან ახლდა მეზობელის დაუპატიჟებელი ბავშვები, რომელებიც ქურდბაცაცობდნენ, რაც რატომღაც ტკბილად გვახსენდება, მოწყენილობის გამო შეიძლება აყოლოდნენ დაპატიჟებული სტუმრის შვილებიც, იმიტომ რომ ბავშვებისთვის ცალკე სუფრა არ იშლებოდა, რადგან იმ პერიოდში ბავშვებს არასერიოზულად აღიქვამდნენ და პიროვნების შესაფერ პატივისცემას არ მიაგებდნენ. მანქანა ყველას არ ყავდა, ამიტომ მაყრიონის მანქანების თვალიერება ცალკე სანახაობა და ჭორაობის საგანი იყო. სუფრის გაშლამდე ნარდი და სეკას თამაში ნაღდ ფულზე (შეიძლება თავანზეც), იამაჰაზე აწყობილი უგემოვნო ფანოღი, მანქანაზე დამაგრებული თოჯინა კი უგემოვნობის პიკი!... არც ერთს არ გაგისწორდებათ მაშინდელი ქორწილი, უბრალოდ ახალგაზრდობა, ან ბავშვობა გვენატრება, თორე რა არის სავოკში სანატრელი?! ახალგაზრდებო არ დაუჯეროთ უფროსებს, მათ უკეთესი ცხოვრება არ ჰქონდათ, უბრალოდ მაშინ უკეთესი ცხოვრება არ ვიცოდით.