ჰიტლერს უყვარდა ქვეყნის მეთაურების სადილზე მიპატიჟება და სუფრის გარშემო საუბრები. მას მოწონდა მისი გამოსვლის ჩაწერაც: შთამომავლებს, რომლებიც მის მიერ შექმნილ "ათასწლოვან რაიხში" იცხოვრებენ, მოუწევთ იცოდეთ, რაზე საუბრობდა დიდი ფიურერი.

და მან, სხვათა შორის, ისაუბრა სსრკ-ზე და მის ლიდერზე - ი. სტალინზე. ძალიან საინტერესოა იმის ნახვა, თუ როგორ იცვლება ფიურერის ტონი წლიდან წლამდე. თავიდან მან შეურაცხმყოფელი ტექსტით ისაუბრა სტალინზე

რატომღაც ჰიტლერმა გადაწყვიტა, რომ წითელმა არმიამ თავი ცუდად გამოიჩინა. დიდი ფიურერისთვის ჩრდილოეთის ზამთრის მკაცრი მანერჰემის ხაზის შტურმი იყო უსარგებლო არმიის მაჩვენებელი.

ჯერ კიდევ 1941 წელს ჰიტლერი ადარებს რუსეთს კოლოსს თიხის ფეხებით. მაგრამ შემდეგ წელს, მთავარი ნაცისტის ტონი იცვლება. აღმოჩნდა, რომ სტალინმა შექმნა ჯარი, რომელიც უარს ამბობს ვერმახტისგან დამარცხების აღიარებაზე. უფრო მეტიც, სტალინმა მოახერხა რეზერვისტების გამოძახება და საბჭოთა ეკონომიკამ მათ იარაღი და სამხედრო ტექნიკა მიაწოდა.

ამის მერე ჰიტლერმა სტალინის პატივისცემა დაიწყო. მან გააცნობიერა, რომ სასტიკი წინააღმდეგობა, რომელსაც საბჭოთა არმია აჩვენებდა გერმანელებს, ძლიერი ეკონომიკის გამო იყო.

ჰიტლერი აფასებდა სსრკ-ს სახელმწიფო სისტემას და იმას, თუ როგორ მოახერხა სტალინმა საბჭოთა საზოგადოების შეკრება. მან საზოგადოება დისციპლინიანი გახადა, რამაც შთამბეჭდავი წარმატების მიღწევის საშუალება მისცა.

ფიურერი თავად აპირებდა სსრკ ხალხის განადგურებას. მათი მხოლოდ მცირე ნაწილი უნდა დარჩენილიყო არიული რასის საჭიროებების შესასრულებლად. დანარჩენი უნდა გამქრალიყვნენ. ამისათვის ჰიტლერმა თქვა, რომ აღმოსავლეთში საჭიროა მინიმუმ სახელმწიფო ადმინისტრაციის დატოვება. ჰიტლერი აფასებდა საბჭოთა კავშირის განათლების სისტემას, რომელიც გერმანული მოდელიდან იყო აღებული, მაგრამ მაინც განსხვავდებოდა გერმანულისგან.

" მე იძულებული გავხდი ვაღიარო, რომ საბჭოთა ხალხმა დიდ წარმატებას მიაღწია განათლებაში, მათ შორის ტექნიკური და სამეცნიერო", - ამბონდა ერთ-ერთ ჩანაწერში ჰიტლერი.

ომის ბოლოს ჰიტლერმა თქვა, რომ საბჭოეთის გამარჯვება შესაძლებელია, რადგან სტალინი, ჯერ კიდევ ომამდე, აძლიერებდა არმიას. ფიურერის აზრით, წითელ არმიას სტალინური სიმკაცრე აძლიერებს, იშორებს რა მტრებს, მოღალატეებსა და მავნებლებს. ფიურერი აღფრთოვანებული იყო საბჭოთა მარშლებით, უკვირდა, რომ ისინი ახალგაზრდები იყვნენ, ძლიერი ჯანმრთელობა ჰქონდათ და მთლიანად გლეხთა და მშრომელთა ფენისგან იყვნენ გამოსული.

ამავე დროს, ის ნანობდა, რომ ომამდე, სტალინის მსგავსად, არ გაყარა თავისი არმიიდან "არისტოკრატები, ძველი და უსუსური სულელები". უფრო მეტიც, ისინი მოღალატეები აღმოჩნდნენ - ჰიტლერის აზრით, "ვერმახტის დამარცხება მთლიანად გენერლების ღალატით იყო განპირობებული".

ასე აფასებდა ჰიტლერი სტალინს, როგორც სსრკ-ს ლიდერს.

ამდენად, სულაც არ იყო ჰიტლერი არაადეკვატური