ბედნიერი, უდარდელი, ცეკვის მოყვარული სიფაკები, რომლებსაც ადამიანებს ამსგავსებენ

სხვა

2021, 9 აპრილი, 9:48

მადაგასკარის ადგილობრივი ტომები თვლიან, რომ სიკვდილის შემდეგ პლანეტის ყველაზე უდარდელ პრიმატებად გადაიქცევიან, რომელთაც სიფაკები ეწოდება. სიფაკი შეიძლება ადამიანში აგერიოთ-მსგავსი პროპორციები, მსგავსი მოხერხებული თითები, მსგავსი გამართული სიარული, მხოლოდ სიმაღლეა განსხვავებული, მათი სიმაღლე დაახლოებით ნახევარი მეტრია. ეს ის შემთხვევაა, როცა ყველა დამთხვევა მართლაც შემთხვევითია. სიფაკები მიეკუთვნებიან პროპითეკებს-ლემურების ევოლუციის გვერდით განშტოებას, ეს კი ნიშნავს, რომ მათი და ჩვენი საერთო წინაპრები 40-50 მილიონი წლის წინ ცხოვრობდნენ. ის მცირე მსგავსებაც კი, რაც ადამიანებსა და სიფაკებს შორის არის, მხოლოდ მსგავსი ცხოვრების წესით აიხსნება.

სიფაკები მხიარულად და უდარდელად ცხოვრობენ. მათი დღე მზის აბაზანებით იწყება. გათენდება თუ არა, მთელი გუნდი, ხის ტოტებზე რაც შეიძლება მაღლა მიემართება, რათა ცივი ღამის შემდეგ მზეზე გათბნენ.

როცა გულს იჯერებენ, ისინი ოპერატიულად ჯგუფდებიან და მთელი ჯგუფი რაიმე კალორიულის მოსაძებნად მიემართება. "საძმოს" მიუძღვება ადგილობრივი "ბებო-მატრიარქი". ოჯახის თავის "თანამდებობა" მას არც ძალის გამოყენებით მიუღია, არც მზაკვრობით, ბრძენ ბებოს გამოცდილების გამო აფასებენ: სწორედ მან იცის, სად იზრდება მადაგასკარზე ყველაზე მწვანე და ნორჩი ბალახი, წვნიანი ნაყოფი და სად არის უფრო მზიანი ადგილები. მიუხედავად თავისი პატივცემული ასაკისა, იგი ახალგაზრდებთან ერთად სიამოვნებით დაჰქრის.

სიფაკებს ძლიერი ფეხების წყალობით შეუძლიათ ხეებს შორის რვამეტრიან უფსკრულს გადაახტნენ, ხოლო თუ მიწაზე მოუხდათ გადაადგილება, ამას ისინი ხტუნვა-ხტუნვით აკეთებენ.

დროის დარჩენილ ნაწილს სიფაკები ატარებენ რწყილების მოცილებაში, დასდევენ ერთმენეთს და ცეკვავენ კიდეც! დროდადრო რომელიმე პრიმატი შეიძლება ადგეს და ადგილზე დაიწყოს ხტუნვა, მას მაშინვე მიბაძავენ ჯოგის დანარჩენი წევრებიც.

ერთადერთი, ვისაც მათი პერმანენტული "დროსტარება" შეუძლია გარანტირებულად ჩაშალოს, ეს ქორია. ისინი ქორის ნადავლი სულ ადვილად შეიძლება გახდნენ, როგორც ხეზე, ასევე მიწაზე. სიფაკების რაოდენობის დანაკარგი სწრაფად კომპენსირდება მათი მომავალი თაობებით. ისინი წყვილდებიან მთელი წლის განმავლობაში, თუმცა ჩვენ ბოლომდე არ ვიცით მათი დაწყვილების თავისებურებები. ცნობილია მხოლოდ ის, რომ მდედრი მაკედ დაახლოებით 5 თვის განმავლობაშია, და ამავე დროს მასზე 6 ნაშიერია "დაკიდული" და რძით იკვებება.

დედის დატოვების შემდეგაც კი, ახალგაზრდა ნაშიერები არ ცდილობენ საკუთარი შთამომავლობის ყოლას-გუშინდელი პატარები 2, 5 წელი დახტიან, ცელქობენ და ტყის ნობათით ნებივრობენ. მუდმივი სტრესების არარსებობა, მაღალი აქტივობა და ბალანსირებული კვება დადებითად მოქმედებს სიფაკების ცხოვრების ხანგრძლივობაზე. ისინი 25 წლამდე ცოცხლობენ! მაგრამ, მადაგასკარის ტყეების აქტიური განადგურების გამო ეს პრიმატები უკვე გადაშენების პირასაა.