ქარი არავის დაეკითხება, მით უფრო კაბიან ქალებს თუ გოგონებს, როდის გაბერავს მათ კაბებს ან სულაც თავზე წამოაცვამს.
ყოველივე დაფარული საინტერესოაო ნათქვამია, ცნობისმოყვარეობა კი ბავშვების და საერთოდ ადამიანთა მოდგმისათვის დამახასიათებელი თვისებაა.
სკოლაში დაბალ კლასებში სწავლისას ასაკის და შეუცნობადობის გამო ნაკლებადაა საინტერესო, ქარის მიერ კაბის წამოწევის მომენტი, მაგრამ უფრო მაღალ კლასებში უკვე ცნობისმოყვარეობა მატულობს და ქარის მიერ კაბა აფრიალებული გოგონებისა თუ ქალების მიმართ შეფარული და ირიბი მზერა მატულობს.
სახარებაში ერთერთ მცნებაში გარკვევით წერია: "არა იმრუშო", რაც მხოლოდ ინტიმურ კავშირს არ გულისხმობს. თუმცა არა მგონია იყოს თინეიჯერი ან მამაკაცი, რომელსაც ერთხელ მაინც არ გაქცევია თვალი ქარის მიერ "გაშიშვლებული" ფეხების, თეძოების და დუნდულების მიმართულებით.
2 წელი ვიმსახურე სამეგრელოს რეგიონში ერთერთ ზღვისპირა დასახლებაში, სადაც ქარი იშვიათი ნამდვილად არაა, და ხშირად თავი მიმიბრუნებია უხერხულობისაგან თავის ასარიდებლად.
დარწმუნებული ვარ თქვენც ყოფილხართ აღნიშნულ სიტუაციაში და თუ ყოველთვის არა თავი უმეტესად მაინც მიგიბრუნებიათ.
რას ვიზამთ, როგორც ნათქვამია კაცნი ვართ!!!
