ამ სტატიაში მინდა გადმოგცეთ ჩემთვის გამორჩეული ფრაზები ერიხ მარია რემარკის ტრიუმფალური თაღიდან, შეიძლება ბევრი რამ გამომრჩეს რისთვისაც ბოდიში მომითხოვია.

>> რწმენას ადვილად მიჰყავს ადამიანი ფანატიზმამდე. აი რატომ დაიღვარა ამდენი სისიხლი რელიგიისთვის.მთელი რელიგიური მრწამსის მიუხედავად, უფრო აგრესიულად განწყობილი ხართ ჩემდამი, ვიდრე მე, ხელიდან წასული უღმერთო–თქვენს მიმართ.

>>სიკვდილი - აი, რაშია ჭეშმარიტი სიდიადე, მასში აღწევს ადამიანი სრულყოფილებას, და ისიც მოკლე ხნით.

>>ადამიანი დიდია თავის ზრახვებში, მაგრამ უძლურია მათ განხორციელებაში. ამაშია მისი უბედურებაც და მომხიბვლელობაც

>>დედამიწაზე ყველაფრისათვის საკმარისია ადგილი. მხოლოდ ადამიანებს არა აქვთ ადგილი.

>>ესმით კი საერთოდ ადამიანებს ერთმანეთის? ამას მოსდევს ყველა გაუგებრობა ქვეყანაზე

>>იცხოვრო - ნიშნავს, იცხოვრო სხვებისთვის

>>მორალი სუსტების მოგონილია. მარცხიან ადამიანთა საცოდავი კვნესა.

>>სინანული ყველაზე უსარგებლო რამ არის ამქვეყნად

>>თუ რაიმეს გაკეთება გინდა არასოდეს იკითხო ამას რა მოჰყვება, თორემ ვერაფერს გააკეთებ.

>>იმ ქალთა შორის, რომლებიც მამაკაცის გვერდით არასოდეს დაწოლილან, მეტი მეძავია, ვიდრე მათ შორის, ვისთვისაც ეს ამბავი მწარე ლუკმა-პურად ქცეულა.

>>თუ სისულელეების ჩადენაზე ხელი ავიღეთ, ჩანს დავბერებულვართ.

>>სიყვარულს ჩირქს არ სცხებენ მეგობრობით. დასასრული არის დასასრული.

>>ყველაფერი, რისი მოგვარებაც ფულით ხერხდება, იაფია.