ავტორიტეტულად და დიდი გამოცდილებით გეტყვით:

ნარკოტიკს არაფერი აქვს თავისუფლებასთან საერთო. გაკეთებისას, იმ წუთშივე მისი მოხვეული ბიოქიმიის/ფსიქიკური მდგომარეობის ტყვეობაში ხარ, ხოლო შემდეგ - დამოკიდებულების ტყვეობაში. როდესაც წამალზე "ზიხარ", შენ არ გაქვს არავითარი არჩევანი. ჩვეულებრივი მონა ხარ. მაშინაც კი, როდესაც ეს მამაოჩვენოსავით იცი, შენი საცოდავი ეგო ამ ყველაფერს უამრავ გამართლებას უძებნის, იგონებს უამრავ ხრიკს, რათა დაგიდუმოს საღი გონების ხმა და მისი მიღება გადაგაწყვეტინოს. პრინციპში, მექანიზმი ერთია, უბრალოდ გარკვეულ სფეროებში - ნარკომანიისა და ლუდომანიისას (თამაშების ვნება) - ეს განსაკუთრებული სიმძაფრით ვლინდება...