ქართული და კოლხური ენა გაიყო უკვე დიდი ხანია. კოლხური ენა იყო მეგრულ-ლაზურის გაყოფამდე რა ენაც იყო ის. კოლხური და ქართული გაიყვნენ მტკვარ-არაქსის დროს. მტკვარ-არაქსელები იყვნენ ქართულენოვანი უკვე როგორც ჩანს. მინიმუმ მაგ კულტურის არსებობის დასასრულს უკვე გაყოფილები იყვნენ. ხოდა აღმოსავლეთ საქართველოს მთელი ეს ტომები რაც ადრე იყო: გუგარები, მუშქები, ლბინები, ჭილბები, კახები, კუხები, წანარები და სხვები იყვნენ მტკვარ-არაქსელების შთამომავლობა ანუ ქართული ენის სხვადასხვა დიალექტზე მოლაპარაკეები. მერე უკვე მესხებმა (მუშქებმა) დააარსეს მაშინდელ კავკასიაში ერთ-ერთი ყველაზე დიდი ქალაქი - მესხთა ანუ მცხეთა. ეს დიდი გალავნიანი ქალაქი იყო. ამ გალავნის არსებობის გამო უწოდეს კოლხებმა ამ ქალაქს ქართა, ხოლო მის მცხოვრებლებს ქართები ან ქართელები, რაც მერე მთელი აღმოსავლეთ საქართველოს ხალხის სინონიმად დამკვიდრდა თვითონ ქართულ ენაშიც.
სვანები, მეგრელები და ლაზები მცხეთას ასე ეძახდნენ (ქართა) იმიტომ რომ გალავნიანი ქალაქი იყო. ამ ქალაქის მკვიდრებს ქართელებს ან ქართალებს და დამკვიდრდა მერე ეს სახელწოდება მთელი აღმოსავლეთ საქართველოს სახელად იმიტომ რომ მათ დედაქალაქს ეძახდნენ ასე.