King David of the Jews, the same as David the psalmist, or David the prophet who defeated Goliath and who ruled the kingdom of Israel From 1005 BC to 965 BC, he describes in his Psalm 119, that he (Or Israel) was a captive of one of the the Georgian people - Meskhs, or Meshechs (or figuratively referring to the entire Jewish nation and not to himself personally). In general, the Jews had a hostile attitude towards this Georgian people and this can be seen in this psalm. The Meshechs or Mushkis lived in Mesopotamia back then and had their state (probably, one of the so called "Syro-Hittite states").

Psalms 120.5

"Woe is me, that I sojourn in Mesech,
That I dwell in the tents of Kedar!"

ებრაელთა დავით მეფე, იგივე დავით მეფსალმუნე, ან დავით წინასწარმეტყველი, რომელმაც გოლიათს სძლია და რომელიც ისრაელის სამეფოს მართავდა დაახ. ძვ.წ. 1005 წლიდან ძვ.წ. 965 წლამდე, თავის 119-ე ფსალმუნში აღწერს, რომ ის იყო ტყვე პროტო-მესხებისა ანუ მეშექების (ან გადატანითი მნიშვნელობით აქ მოიაზრებს მთელ ებრაელ ერს და არა თავის თავს პირადად). საერთოდ ებრაელებს ამ პროტო-ქართველი, მეომარი, დიდი ხალხის მიმართ მტრული დამოკიდებულება ჰქონდათ და ეს ამ ფსალმუნშიც ჩანს. მესხებს იმ პერიოდში ძლიერი სამეფო ჰქონდათ მესოპოტამიაში.

ფსალმუნი 119

"ვაიმე, ხიზანი ვარ მეშექისა, ვბინადრობ კედარის კარვებთან.
დიდხანს მკვიდრობდა ჩემი სული მშვიდობის მოძულეებთან.
მე მშვიდობა მსურს და რომ დავილაპარაკებ, ისინი საომრად ემზადებიან."