დედაზე მე ისეთი რა უნდა ვთქვა, მაგრამ ჩემი მოსაყოლი მაინც უნდა მოვყვე. შარშან, გვიან შემოდგომაზე, ნოემბერში, ჩემს სოფელში ჩავედი. დამხვდა საცოდავი დედაჩემი თითებდამჭკნარი, მაჯებდაწვრილებული. მაინც მიღიმოდა და მეუბნებოდა: ხან ვწევარ, შვილო, ხან, აი, ასე დავრაცრაცებო.
ვიყავი ერთ ღამეს და ერთ დღეს, თითქოს ეზო-ყორის მ...
2020, 29 თებერვალი, 18:03
"ჩემო ერთადერთო ჟოზეფინა, შენგან მოშორებულს მთელი სამყარო უდაბნოდ მეჩვენება, რომელშიც მე მარტო ვარ.შენ ჩემი სიყვარული დაიპყარი და უფრო მეტიც, შენ ჩემი ერთადერთი ფიქრი ხარ. როცა მომბეზრდებიან მოსაწყენი არსებანი, ადამიანები, რომ ჰქვიათ, როცა მზად ვარ სიცოცხლე დავწყევლო, - ხელს გულზე დავიდებ. იქ შენი ხატება მაქვს, ვუყურებ მას. სიყვარული ჩეთვის აბსოლიტური ბედნიერებაა....
2020, 29 თებერვალი, 18:03
... ერთხელაც მომაკითხა და მომახალა: თუ გამომყვები, გამომყევი, თუ არადა, წავედიო, - მიტრიალდა და წავიდა... მივხვდი, რომ უმისოდ ცხოვრება არ შემეძლო. 22-23 წლის რომანტიკული გოგონა ვიყავი და თითქოს მიმზიდველიც იყო ეს ჩემთვის. ჩემს ოჯახს არ სურდა, გოდერძის გავყოლოდი, პატივს კი სცემდნენ, მაგრამ სიძედ არ უნდოდათ. მახსოვს, იმხანად ჩემს რძა...
2020, 29 თებერვალი, 18:02
იმიტომ რომ ქალები ყოველთვის გრძნობენ, რომ არიან ახალგაზრდები, დაბერების შემდეგაც კი;
იმიტომ რომ ქალები ყოველ ჯერზე იღიმიან, როცა მათ წინ ბავშვი ჩაივლის. იმიტომ რომ ქუჩაში ყოველთვის გამართულად სეირნობენ, იყურებიან წინ, არასდროს შემობრუნდებიან, რომ გითხრან მადლობა ან დაგიბრუნონ კომპლიმენტი და ღიმილი, რომელიც შენ აჩუქე; იმიტომ რომ ქალები აკეთებენ ყველაფერს სახლისთვის, ...
2020, 27 თებერვალი, 15:13
|
|
