" ზოგჯერ დედაჩვენები რომ ვიშვილოთ. კალთაში ჩავისვათ, მკერდზე მივიყუდოთ დაჭაღარავებული თავები, ცხელ შუბლებზე ხელები შემოვაწყოთ, დავარწიოთ და ვუღიღინოთ, დავარწიოთ, დავუნანაოთ: ნანა, ნანა დედასაო, ჩემ გამჩენელს, ჩემგან გაჩენილსაო. შენი დარდი მე, დედი, შენი ცრემლი მე, შენი ცეცხლი მე, შენი ნაღველი მე, მე დამწვას, მე დამლიოს, დამნაცროს, მიწას გამრიოს...
``ექვსი თვე გავიდა, როგორც იქნა, გავბედე და შენს ჩანაწერებს ვათვალიერებ ექვსი თვე დამჭირდა, რომ შენს ნივთებს შევეხო, სურათებში შეგხედო. ვიდეო ჩანაწერებს ჯერ ვერ ვეკარები, შენი ხმის გაგონება აუტანელ ტანჯვას მაყენებს სიმართლე რომ ითქვას, ჯერაც არ ვარ მზად ამ ყველაფრისთვის, მაგრამ დაგვიანება არ შეიძლება მალე შენი დაბადების დღეა, უსაჩუქროდ არა...
2019, 11 ოქტომბერი, 18:08
იმიტომ რომ ქალები ყოველთვის გრძნობენ, რომ არიან ახალგაზრდები, დაბერების შემდეგაც კი;
იმიტომ რომ ქალები ყოველ ჯერზე იღიმიან, როცა მათ წინ ბავშვი ჩაივლის. იმიტომ რომ ქუჩაში ყოველთვის გამართულად სეირნობენ, იყურებიან წინ, არასდროს შემობრუნდებიან, რომ გითხრან მადლობა ან დაგიბრუნონ კომპლიმენტი და ღიმილი, რომელიც შენ აჩუქე; იმიტომ რომ ქალები აკეთებენ ყველაფერს სახლისთვის, ...
2020, 27 თებერვალი, 15:13
|
|
