ძვირფასო მკითხველო, წინასწარ მინდა გთხოვოთ, სუსტი ნერვების პატრონებმა უბრალოდ არ წაიკითხოთ ეს სტატია და უკიდურეს შემთხვევაში ეცადეთ, პროტესტი მხოლოდ ამ მთავრობისა და ხელისუფლების მიმართ გინებით გამოხატოთ! ის, რაზეც ახლა უნდა გესაუბროთ, ის, რაზეც ახლა უნდა მოგიყვეთ, თბილისში ერთი კვირის წინათ მომხდარი ერთ-ერთი (!) ტრაგედიაა, რომელიც მაქსიმალურად არ გახმაურებულა, რომელიც მაქსიმალურად მიჩუმათდა და რომელზე რეაგირებაც არავის მოუხდენია! ჩემი ინფორმაციით, ეს, ან წინასაარჩევნოდ კონკრეტული ჯგუფების მოუცლელობის ბრალია, ან სულაც, მათი მხრიდან პრობლემაზე შეგნებულად თვალის დახუჭვის მცდელობა!… ბედის როგორი ირონიაა არაა?!

ჩემი ინფორმატორის მოწოდებულ ცნობას თუ დავეყრდნობით, ერთი კვირის წინ, საშინელი ტრაგედია მოხდა საქართველოს ტექნიკური უნივერსიტეტის მეექვსე კორპუსის მეექვსე სართულზე: – გააუპატიურეს 20 წლის ახალგაზრდა, მესამე კურსის სტუდენტი… – ბიჭი! არა, არაფერი შემშლია და თქვენც არაფერი მოგჩვენებიათ, თანაჯგუფელებმა საკუთარი მეგობარი, თავანის დროზე არმიტანის გამო გააუპატიურეს!!!

ვიმეორებ, ეს ინფორმაცია მხოლოდ საკუთარ წყაროზე დაყრდნობითაა მოპოვებული და არაა გადამოწმებული არც შესაბამის ორგანოებში, არც თავად ტექნიკურ უნივერსიტეტში, ამაზე თავად სტუდენტები, ერთმანეთში ძალიან ჩუმად საუბრობენ!!!
თავანის ჩაბარება (წაგებული ფულის) 20 წლის ყმაწვილს ძალიან დაუგვიანდა, „მეგობრებმა” კი, დაგვიანება არ აპატიეს და მისი გაუპატიურებით „გაერთნენ”, მეექვსე კორპუსის მეექვსე სართულზე, - ქალების ტუალეტში! როგორც ამბობენ, მხოლოდ ამ სართულზეა მოთავსებული ქალთა საპირფარეშო! მიყენებული ფიზიკური და მძიმე ფსიქოლოგიური ტრავმის გამო, ახალგაზრდა გარდაიცვალა!!! სასტიკი სიკვდილი მოქმედებიდან რამდენიმე საათში დადგა!!!

* * *
ორიოდ კვირის წინ, თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ბაღში, მომხდარი მკვლელობის ამბავი კი, პრესამ ოპერატიულად გააშუქა, რადგან იგი დღისით, 2 საათზე მოხდა (წინა შემთხვევაც ამ დროისათვის მოხდა, მხოლოდ იმ განსახვავებით, რომ დახურულ სივრცეში – ქალთა საპირფარეშოში), ბაღში მდგარ ფოტოგრაფს შეხუმრებული სტუდენტი სიკვდილს მისსავე ტოლმა გამოასალმა, ერთი საბაბით – როგორ გაბედე ფოტოგრაფის დაცინვა და გახუმრებაო?! მკვლელობა უნივერსიტეტის ბაღში მდგარ ტაძართან ახლოს მოხდა!!!… ტრაგედია შედგა!!!
* * *
მას შემდეგ, რაც საქართველოში დემოკრატია და სიტყვის თავისუფლება საყოველთაო ცნებები გახდა, აღარაფრის დაწერა, აღარაფრის ჩვენება არ იკრძალება, აღარ არსებობს ცენზურა, აღარ არსებობს ჩარჩო - თუ საიდან სადამდე და როდიდან როდემდე შეიძლება უსინდისობა, უზნეობა, კაცთმოძულეობა, შეუბრალებლობა და ცინიზმი!!! დაუსჯელობის სინდრომიც ამის შემდეგ გაღვივდა, რადგან ტრაგედიის ფიქსაცია დასჯის გარეშე, ყოველდღიურ ამბად იქცა! აღარ არსებობს ტრაგედიის ანალიზისა და დასკვნების გამოტანის არავითარი მოთხოვნილება, ის მხოლოდ დაზარალებული პირის საახლობლოს თუ უჩნდება ხოლმე! სამწუხაროდ, ერთი ადამიანის ტრაგედია აღარაა ყველას ტკივილი! რატომ არის ასე წარმოუდგენელი, რომ იმ გაუპატიურებული 20 წლის ახალგაზრდა ყმაწვილის ადგილას, ჩვენი შვილებიც არ აღმოჩნდნენ? რატომ არის წარმოუდგენელი, რომ ტაძრის გვერდით ჩვენ არ გველის მოულოდნელი და ტრაგიკული სიკვდილი? რატომ არის წარმოუდგენელი, რომ მიწისძვრა ჩვენს სახლს არ დაანგრევს? რატომ არის დაუჯერებელი, რომ მკაცრი სიკვდილი ჩვენამდე არ მოვა? ამ კითხვებზე პასუხგაუცემლობამ ქნა, რომ უპასუხისმგებლონი გავხდით ჯერ საკუთარი თავის და მხოლოდ, ამის შემდეგ სხვის მიმართ! დანაშაული კი ხდება, მიზეზს ეწირება თაობა, გენოფონდი საქართველოს მომავლისა!
როცა ქვეყანაში, რომელსაც ჰყავდა დავით მეფე, ერეკლე, ვახტანგი, ფარნავაზი, რომელსაც ჰყავდა კონსტანტინე გამსახურდია, მერაბ კოსტავა, ვაჟა ფშაველა, აკაკი წერეთელი, ერი, რომელიც ილიას შთამომავალია, არ ებრძვიან საქართველოში მოდად ქცეულ ავადმყოფობას – ჰომოსექსუალიზმს და პირიქით ასეთ, ადამიანებს საზოგადოებაში გაცილებით მაღალი როლიც კი აკისრიათ, როცა საქართველოში ჰომოსექსუალისტობას ელიტაში დამკვიდრების პირველ (!) საშუალებად თვლიან, როცა აღარაა მიუღებელი ის, რასაც ჩვენი შვილები ტაშს უკრავენ ქართულ სცენაზე - მაშინ ვართ ცოდონი! ავადმყოფობასა და დანაშაულს შორის დიდი განსხვავება…
* * *
ალბათ მალე, სხვა ჟურნალ-გაზეთებიც დაწერენ „გეპეიში” მომხდარი ვანდალური მკვლელობის შესახებ! ალბათ მათ კომენტარებიც ექნებათ, ალბათ ისინი რექტორსაც დაურეკავენ, პოლიციასაც და ფაქტის უფრო გახმაურებისათვის (რადგან ეს მომგებიანი და სკანდალური თემაა), ყველაფერზე წავლენ! იმ ბიჭს კი, რომელსაც შეყვარებული ელოდა, „გეპეის” მეექვსე კორპუსის ქვეშ არაადამიანი, ავადმყოფი და დამნაშავე ჰომოსექსუალისტები ქალების ტუალეტში აუპატიურებდნენ! ტრაგედია მოხდა!!!

* * *
სანამ საქართველოში იქნება დაუსჯელობის სინდრომი, სანამ საქართველოში იქნება დაუფარავი თუ დაფარული აგიტაცია–პროპაგანდა ჰომოსექსუალიზმისა, სანამ საქართველოს უმაღლეს და საკანონმდებლო ხელისუფლებაში იჯეჯილებენ ასეთები, სანამ ქართულ კულტურასა და სპორტში არ მოსპობენ, არ მოკვეთენ ასეთ ადამიანებს, მანამ უნდა გვეშინოდეს, რომ ოდესმე ისინი შეიძლება ჩვენამდეც მოვიდნენ!!!

2003 წელი, ბესო ჩუბინიძე