ჰანა ალიასკაზე ცხოვრობს უკვე 25 წელია. მისი ფანჯრიდან ველური ბუნების მშვენიერი ხედი იშლება. ის ცხოვრობს კანადისა და აშშ-ის საზღვარზე თავის ძაღლებთნ ერთად. რამოდენიმე ხნის წინ ჰანამ თავისი საყვარელი ძაღლი-მეისონი დაკარგა. ქალი გულისტკივილით ყვება, თუ როგორ გადაარჩინა მეისონმა მისი და კიდევ სამი პატარა ძაღლის სიცოცხლე საკუთარი სიცოცხლის სანაცვლოდ.

"მეისონი-ყველაზე არაჩვეულებრივი ძაღლი იყო, რაც მე ოდესმე მინახავს. ის ჩემი საუკეთესო მეგობარი იყო უკანასკნელი 16 წლის მანძილზე. მეისონი ჰასკისა და ლაბრადორის ნაჯვარი იყო არაჩვეულებრივად ფუმფულა ყურებით და სახეზე ისეთი ხალებით, გეგონებოდათ, ჰარი პოტერის სათვალეებს ატარებსო.

ჩვენ ერთად უამრავი თავგადასავალი გადავიტანეთ, უამრავი მთის თუ გორაკის მწვერვალზე ავსულვართ ერთად. როცა ძალიან დავიღლებოდი, მეისონი ყურებს მაგრად შეკრავდა და ისეთი საზრიანი თვალებით მიყურებდა, თითქოს მამხნევებდა ძალაგამოცლილს.

მეისონი ნამდვილი საყრდენი იყო ჩემი ძმისათვის, როცა მას მძიმე წლები ჰქონდა.მათ ძალიან უყვარდათ ერთმანეთი. როგორც კი ჩემ ძმას დაინახავდა, მეისონი მაშინვე პატარა ლეკვივით შეახტებოდა ხოლმე.

ბოლო 2 წლის განმავლობაში მეისონი დაბერდა, მხედველობა და სმენაც დაუქვეითდა. მე მზარავდა იმის გაფიქრებაც კი, რომ ის სიბერისაგან დაიტანჯებოდა და მე მომიწევდა მისი დაძინებით მოკვლა, რომ ამ ტანჯვისაგან მეხსნა. არ ვიცი, შევძლებდი კი ამას ამდენი წლის მეგობრობის და სიყვარულის შემდეგ?

მე ვცდილობდი, მასთან რას შეიძლება მეტი დრო გამეტარებინა, რადგან ვგრძნობდი, რომ ეს ჩვენი ურთიერთობის უკანასკნელი წელი იყო.

5 მარტს მე მეისონთან და კიდევ სამ პატარა ძაღლთან ერთად გავეშურე ჩვენი სამფლობელოების შემოსავლელად. დაახლოებით 2 კილომეტრით ვიყავით სახლს დაშორებული, როცა ვიგრძენი, რომ ზურგს უკან ვიღაც დგას და გვიყურებს. მოვიხედე და დავინახე, რომ 500 მეტრში უზარმაზარი მგელი იდგა. ჩვენს მიდამოებში მგლები დიდი ხანია არ მენახა. ისინი გაურბიან ადამიანებთან შეხვედრას, მით უმეტეს, როცა თან ძაღლები გახლავს, ამიტომ სრულებით არ შემშინებია, გავაგრძელე გზა დარწმუნებულმა, რომ მგელი თავისი გზით წავიდოდა.

ხუთოდე წუთის შემდეგ ერთმა პატარა ძაღლმა გაბრაზებული ხმების გამოცემა დაიწყო. მოვიხედე და და დავინახე, რომ მგელი ოროდე ნაბიჯზე იდგა ჩვენგან. ის იყო უზარმაზარი, ცოტათი შეშინებული, მაგრამ ჩვენზე კონცენტრირებული და რაც მთავარია ეტყობოდა, რომ ძალიან მშიერი იყო...

ჩვენ განსაცდელში ჩავვარდით-მგელი თავს დაგვესხა, ჩვენ ოცი წუთის განმავლობაში ვცდილობდით თავი დაგვეცვა მისგან, ძაღლები ცდილობდნენ მისთვის ეკბინათ, მე კი თხილამურების ჯოხით ვცდილობდი მომეგერიებინა, მაგრამ ჩვენი ცდა ამაო იყო. შიმშილმა მგელს ძალა გაუორმაგა და აშკარა იყო, რომ მე თუ არა, რომელიმე ძაღლი მაინც მისი მსხვერპლი გახდებოდა. მგელი მე პირდაპირ თვალებში მიყურებდა, თუმცა ამ დროს პატარა ძაღლზე აპირებდა თავდასხმას. მან მისი ყელი კბილებში მოიქცია და უნდა გამოეღადრა, რომ ამ დროს მეისონი ეცა მას. პატარა ძაღლი გვერდზე მოისროლა და თვითონ ჩაება არათანასწორ ბრძოლაში. მგელმა მეისონს წამებში გამოღადრა ყელი....მე ისე ხმამაღლა ვყვიროდი, მეგონა ჩემი ხმა მთელ მსოფლიოს ესმოდა. ვხედავდი, როგორ გლეჯდა მგელი მეისონის ჯერ კიდევ მოძრავ სხეულს. მინდოდა მგელს შიშველი ხელებით ვცემოდი და მიმეხრჩო, მაგრამ ის ისე იყო გამძვინვარებული, რომ მე და ჩემს სამივე ძაღლს იქვე მოგვკლავდა. სასწრაფოდ უნდა გავცლოდით ამ ადგილს. მე ქვითინით მოვდიოდი და დროგამოშვებით უკან ვიყურებოდი, სადაც მგელი ფლეთდა მეისონის უსულო სხეულს.

მე ვიცი, რომ არაფრის გაკეთება არ შემეძლო, მაგრამ მაინც მტანჯავს იმაზე ფიქრი, შემეძლო თუ არა ჩემი მეგობრის გადარჩენა, თუმცა ღირდა კი ეს? ძაღლების უმეტესობა სიბერით ტანჯვაში კვდებიან, მეისონი კი გმირულად დაიღუპა, გადაარჩინა რა ჩემი და სხვა ძაღლების სიცოცხლე.

მშვიდობით, მეგობარო!"