ამ კითხვებზე პასუხი არ მაქვს, არ ვიცი რაგაც უცნაური გრძნობა მაქვს: არც სიყვარულის, არც მოწონების და არც სინანულის. განზოგადებული ვარ გრძნობების მიმართ.
რა არის ბედნიერება? რითიც ადამიანი მხიარულობს, მაგრამ რაგაც წამებით ან წუთები, მერე?მერე რა ხდება?რატომ იცვლება ეს ყველაფერი რადიკალურად? არ დაკვირვებიხართ?ერთი დღე ძაან მაგარ ხასიაძე ხარ, მეგობრებთან ერთობი და ა.შ. მეორე დღეს კი ძაან ცუდ ხასიაძე ხარ და არავის ხმის გაგონება არ გინდა..... ძალიან ვცდილობ საკუთარი თავი დავარწმუნო ან მოვატყუო რომ ყველაპერი კარგად არის და ვიმხიარულო მაგრამ არ გამომდის, არა განა რამე პრობლემა მაქვს "არანაირი" მაგრამ შინაგანად ვარ ესე და სხვანაირად არ გამომდის ალბად არსებობს რაგაც რაც განაპირობებს ადამიანის გუნება განწყობილებას, მაგრამ რა არის ეს?რატომ არ შეუძლია ადამიანს მართოს იგი?ან რატომ არ არის დამოკიდებული ადამიანის სურვილზე?