სადღაც დავკარგე ჩემი განწყობა, სადღაც დავტოვე გულიანი
სიცილი–დაუსრულებელი, ბევრი სითბო და ყურადღება.სადღაც ადამიანებიც დავკარგე დიდი ხნის
განმავლობაში, რომ მომყვებოდნენ და ჩემ აწმყოს ქმნიდნენ. ბევრი გული დავკარგე, ბევრი ხელი ჩემ ხელის გულს რომ ათბობდა.სიყვარულის შეგრძნებაც დავკარგე
? არა, ალბათ არ დამიკარგავს, უბრალოდ სულ სხვანაირად დავიწყე მისი აღქმა, უფრო მეტი
სიცივით, ვიდრე სითბოთი, უფრო მეტი ეჭვით ვიდრე ადრე...ჩემი საკუთარი მე დავკარგე და
არვიცი როგორ, სად, რატო?