მითოლოგიაში მთავარი მოტივი არის ბრძოლა სიკეთესა და ბოროტებას შორის. თითოეულ მხარეს მხარს უჭერს მთელი რიგი არსებები. ზოგიერთ მათგანს, ვინც ბოროტების მხარეს „თამაშობს“, დღესაც შეუძლია ხალხის შეშინება.

1. ჯინები

ჯინები ისლამში და პრეისლამურ ეპოქაში არიან ნამდვილი სულები, რომლებიც შექმნილია სუფთა უკვამლო ცეცხლისგან. ჯინები ცხოვრობენ ადამიანებთან პარალელურად, მაგრამ არ აღიქმებიან ხუთი გრძნობით.
სალაფიზმის მიხედვით, ჯინებს შეუძლიათ პიროვნების, ცხოველის ან მცენარის სახით გამოჩნდნენ ადამიანის წინაშე. მათ შეუძლიათ აითვისონ ცოცხალი არსებების გონება და სხეული, ზოგჯერ ამას აკეთებენ ზიანის მიყენების მიზნით, ან თუ შეუყვარდებათ ადამიანი.
ჯინთან არასასურველი კონტაქტისგან თავის დასაცავად მუსლიმანმა სახლში უფრო ხშირად უნდა წაიკითხოს ყურანი. თუ ჯინი დაეუფლება ადამიანს, მისი განდევნა შესაძლებელია მხოლოდ ალაჰის სახელით. ბოროტი ჯინები ან შაიტანები ადამიანს უბიძგებს მანკიერებასა და კერპთაყვანისმცემლობას. იმისთვის, რომ ჯინი სახლში არ შევიდეს, მუსლიმი შესვლის წინ ამბობს "ბისმილას".
ჯინები ემსახურებიან იბლისს, სატანის ისლამურ ეკვივალენტს. მან ღმერთს რომ დაშორდა, ღმერთს სხვა სულებიც ჩამოაშორა, ასე გაჩნდა ჯინი, დევები და პერისი.
ისლამურ მითოლოგიაში ჯინი არის ერთადერთი არსება, გარდა ადამიანებისა, რომლებსაც აქვთ თავისუფალი ნება. ჯინები, ისევე როგორც ადამიანები, იბადებიან, ქორწინდებიან, შობენ შთამომავლობას და კვდებიან. მაგრამ ჯინები თავისუფალნი არიან აირჩიონ, დაიჯერონ თუ არა ალლაჰის არსებობა. არსებობს სხვადასხვა ტიპის ჯინები, მაგრამ მათგან ყველაზე ბოროტები არიან იფრიტები: უზარმაზარი, ფრთიანი, ბოროტი და ცბიერი არსებები, რომლებიც ცხოვრობენ მიწისქვეშეთში.

2. დიბუკი

"დიბუკი" ებრაულიდან ითარგმნება როგორც "მიწებებული". ეს არის ბოროტი სული აშკენაზის ებრაულ ფოლკლორში, რომელიც გარდაცვლილი ბოროტი ადამიანის სულია. დიბუკი სულს არ შეუძლია განეშოროს მიწიერ არსებობას ადამიანის მიერ ჩადენილი სერიოზული დანაშაულებისა და ცოდვების გამო, მაგალითად, თუ ადამიანმა თავი მოიკლა.
დიბუკები კაბალისტურ ლიტერატურაში მე-17 საუკუნიდან მოიხსენიება. დიბუკს აძევებენ ცადდიკი (მართალი კაცი) და ებრაული საზოგადოების ათი სხვა წევრი, რომლებიც სამგლოვიარო პერანგებში არიან გამოწყობილნი. დიბუკის გამოდევნის პროცესში იწვება არომატული ნივთიერებები, კითხულობენ ლოცვებს და აბოლებენ შოფარს. დიბუკები შეიძლება ასოცირდეს დემონებთან და სულებთან, რომლებიც კათოლიკურ ეკლესიაში განდევნილნი არიან ეგზორციზმის რიტუალის მეშვეობით.

3. ბასილისკო

ბასილისკო ზოომორფული არსებაა. მას ჩვეულებრივ გამოსახავდნენ როგორც ურჩხულს მამლის თავით, გომბეშოს თვალებით, ღამურის ფრთებით და დრაკონის სხეულით. მისი მზერა ან სუნთქვა ყველა ცოცხალ არსებას ქვად აქცევს. ერთადერთი, რასაც ბასილისკოს მოკვლა შეუძლია, არის მისი ანარეკლი სარკეში; ეს არსებები იკვებებიან ქვებით.
შუა საუკუნეებში ითვლებოდა, რომ ბასილისკო იბადებოდა მამლის მიერ დადებული და გომბეშოს მიერ ნაყარის საწოლზე გამოჩეკილი კვერცხიდან.
ის ვერ იტანს მამლის ყივილს (ამიტომაც გამოქვაბულებიდან მხოლოდ ღამით გამოდის) და ეშინია “უნიქორნების", რადგან ეს ზედმეტად "სუფთა" ცხოველია.
ბასილისკომ თავისი სახელი მიიღო თავზე კეფის ან დიადემის გამო, რომელიც გვირგვინს ჰგავს.

4. რაკშასები

რაკშასები უკიდურესად უსიამოვნო არსებები არიან. ისინი მოხსენიებულია როგორც ბუდიზმში, ასევე ინდუიზმში. იქ რაკშასებს უწოდებენ კანიბალ დემონებს და ბოროტ სულებს.
ინდუიზმში რაქშასები ბნელი პრინციპის (ტამას) კოლექტიური გამოსახულებაა, ანუ ყველაფერი, რაც ტანჯვას, უსამართლობას და ბოროტებას მოაქვს არსებულ სამყაროში, არღვევს დჰარმიულ წესრიგს.
რაკშასები არაფერს აკეთებენ, გარდა ყველაფრის გაფუჭებისა: ერევიან სასულიერო მსახურებაში, ბილწავენ საფლავებს, შეუძლიათ დაიპყრონ ადამიანი, როცა ის ჭამს ან სვამს, იწყებენ მის ტანჯვას და შეუძლიათ თვითმკვლელობამდეც კი მიიყვანონ. რაკშასებს ასევე შეუძლიათ სხვადასხვა ცხოველებად გადაქცევა და ადამიანის ფორმაც კი. ყოველთვის - ბოროტი განზრახვა აქვთ- ბოროტების გამოწვევა, ჩხუბი, ადამიანის გასაჭირში მიყვანა...

5. აბაასები

აბაასი არის იაკუტების მითოლოგიაში ზედა, შუა და ქვედა სამყაროების უამრავი ბოროტი ღვთაებისა და სულების ზოგადი სახელი. თავად სიტყვა მომდინარეობს ძირიდან "აბა" - ბოროტება. იაკუტის ეპოსში "ოლონხო", ზეციურ და მიწისქვეშა აბას ხშირად ასევე "ადიარაი"-ს (ურჩხული) უწოდებენ.
იაკუტების ერთ-ერთ რწმენაში არსებობს ლეგენდა, რომ აბაასი იბადება შავი ქვისგან, რომელიც ბავშვს ჰგავს. თავიდან აბაასი არაფრით განსხვავდება ადამიანებისგან და ერთსა და იმავეს ჭამს, მაგრამ როცა იზრდება, თვითონ იწყებს ხალხის ჭამას.
აბაასი აცდუნებს ადამიანებს ცუდი საქციელის, დანაშაულის ჩადენისკენ, შიშის აღძვრისთვის, ტანჯვისა და ავადმყოფობისკენ და შეუძლია თვითმკვლელობამდე მიიყვანოს. ხშირად ავადმყოფის ან გარდაცვლილის ახლობლები აბაასს სწირავდნენ ცხოველს, თითქოს მის სულს ცვლიდნენ იმ ადამიანის სულზე, რომელსაც ემუქრებოდნენ.
აბაასი აბსოლუტური ბოროტებაა. ყველა მავნე და საშიში ნივთი, ცხოველი და მცენარე აბაასის მიერ შეიქმნა.

6. ლერნეის ჰიდრა

ლერნეული ჰიდრა ("ჰიდრა" ძველი ბერძნულიდან ითარგმნება როგორც "წყალი") ჩვენთვის ბავშვობიდან ნაცნობია - ეს არის ერთ-ერთი მათგანი, ვისაც ჰერკულესი ამარცხებს. ეს არის გველის მსგავსი მონსტრი შხამიანი სუნთქვით, რომელიც ცხოვრობდა მიწისქვეშა წყლებში. ძველ ბერძნულ მითოლოგიაში ჰიდრა ტიფონისა და ექიდნას ქალიშვილად ითვლებოდა.
ჰიდრას აღწერილობები განსხვავებულია. ჩვეულებრივ, ის მრავალთავიანია და აქვს ძალიან მნიშვნელოვანი გამოყენებითი "უნარი" - მოწყვეტილი თავის ადგილას, ის იზრდება რამდენიმე ახალი. ჰიდრას ერთი თავი სრულიად უკვდავია.
ჰერკულესმა ჰიდრა გამოქვაბულიდან ცეცხლმოკიდებული ისრებით გამოიყვანა, შემდეგ კი იოლაუსის დახმარებით, რომელიც თავის მოკვეთის ადგილებს ასუფთავებდა, დაამარცხა ურჩხული. ჰერკულესმა დამარხა უკვდავი თავი და მძიმე ქვით დაფარა.


7. გაკი

საშინელი არსებების შესახებ ერთ-ერთი ყველაზე ნაყოფიერი მითოლოგია იაპონურია.იაპონურ მითოლოგიაში არიან მარად მშიერი დემონები, რომლებსაც გაკი ჰქვიათ. ითვლება, რომ ისინი, ვისაც სიხარბე სძლევთ ან საკვებს გადაყრიან, სიკვდილის შემდეგ ხელახლა იბადებიან ამ არსებად.
გაკის მუდმივად სურს ჭამა, მაგრამ შიმშილით ვერ კვდება. მათ შეუძლიათ ყველაფრის ჭამა, მათ შორის შვილების ჩათვლით როდესაც გაკები ადამიანთა სამყაროში შედიან, ისინი კანიბალები ხდებიან.

8. შიკომე

იაპონურ მითოლოგიაში სხვა "ცუდი ბიჭები" არიან შიკომეები. ისინი ჩვეულებრივ გამოსახულნი არიან როგორც სისხლისმსმელი გიგანტები, გარკვეულწილად ჰგავს ევროპული მითოლოგიური ტრადიციის გობლინებს. შიკომეს აქვს ბასრი კბილები და ანთებული თვალები, ისინი არაფერს აკეთებენ გარდა ომებისა და ჩხუბისა და ხშირად აწყდებიან ხალხს მთებსა და გამოქვაბულებში.



9. კუმო

ადამიანის სახით კუმო მშვენიერი ქალია, რომელიც მამაკაცს თავის ხაფანგში იტყუებს, კუმო არის უზარმაზარი ობობა, ზომით შედარებული ადამიანთან, მათ აქვთ შხამიანი კლანჭები თათებზე და ანთებული თვალები. რას უზამს კუმო კაცს, რომელიც მისმა სილამაზემ შეაცდინა? რა თქმა უნდა ჭამს მას.

10. ჰუნდუნი

ჰუნდუნის გამოსახულებაში თქვენ ვერ ნახავთ თვალებს, პირს ან ყურებს, რადგან ჰუნდუნი არის ქაოსის პერსონიფიკაცია, აბსოლუტურად უსახო ღვთაება ჩინური ხალხური რწმენიდან. ჰუნდუნი აღწერილია, როგორც ჰუმანოიდი არსება, რომელიც წააგავს ცოცხალ, უფორმო ჩანთას ხვრელების გარეშე.
ჰუნდუნი მავნე არსება იყო და უბედურება გააცოცხლა. მას საკმაოდ ტრაგიკული ბედი აქვს. ჩინელმა ღმერთებმა შუ და ჰუ, რომლებიც მას მახინჯად თვლიდნენ, გადაწყვიტეს ჰუნდუნზე “პლასტიკური ოპერაციის" გაკეთება და თვალების, პირის და ცხვირის გაბურღვა, მაგრამ პაციენტი ოპერაციას ვერ გადაურჩა...