მსოფლიოს თითოეულ ხალხს აქვს თავისი მახასიათებლები, რაც მათთვის აბსოლუტურად ნორმალური და ჩვეულებრივია, მაგრამ თუ მათ შორის სხვა ეროვნების ადამიანი მოხვდება, მას შეიძლება ძალიან გაუკვირდეს ამ ქვეყნის მცხოვრებთა ჩვევები და ტრადიციები, რადგან ისინი არ დაემთხვევა საკუთარ იდეებს ცხოვრების შესახებ. გეპატიჟებით გაიგოთ ჩინელების 9 ეროვნული ჩვევა და მახასიათებელი, რომლებიც ნამდვილად გაგაოცებთ, მაგალითად, თქვენ თუ გიჩუქებიათ ვინმესთვის კუბო?

1 ერთმანეთს კუბოებს ჩუქნიან

რას იფიქრებდით, თუ მეგობრებმა სამახსოვრო პატარა დეკორატიული კუბო მოგცათ? დიდი ალბათობით, არაფერ კარგს. მაგრამ საშუალო ჩინელებს მოეწონებათ ასეთი საჩუქარი: ისინი კუბოს უკავშირებენ კარიერულ კიბეზე დაწინაურებას და ასეთი საჩუქარი აღიქმება, როგორც წარმატების სურვილი.

2. უფრთხიან ოთხიანს

ჩინელებს არ მოსწონთ რიცხვი ოთხი, რადგან ის ჟღერს სიტყვას "სიკვდილი". შუა სამეფოს მკვიდრი ყველაფერს გააკეთებს იმისათვის, რომ ფატალური ნომერი არ იყოს გამოყენებული მის ტელეფონის ნომერში და ბინაში. სასტუმროშიც კი ჩინელს ურჩევნია მეოთხე სართულზე არ იცხოვროს. ბევრ ჩინურ სასტუმროში, სხვათა შორის, არ არის დისონანსური ნომრის მქონე ოთახები: 113 ნომრის გვერდით არის 115-ე, ხოლო 123-ე არის 125-ის მიმდებარედ. სწორედ ამიტომ, ჩინეთში მეოთხე სართულზე აპარტამენტები შეიძლება ბევრად ნაკლები ღირდეს, ვიდრე სხვები.

3. ჭამენ ძაღლებს

არის ხუმრობა: ჩინელს შეუძლია ჭამოს ყველაფერი, თუ ეს არ არის მაგიდა ან სკამი. მართლაც, ციური იმპერიის მკვიდრთა მენიუ თავისებური და საშიშია. წყლის ვირთხები, გველები, გომბეშოები, კუები და გადაშენების პირას მყოფი გიგანტური სალამანდერებიც კი - ეს ცხოველები პირდაპირაა გამოფენილი რესტორნების წინ, ასე რომ თქვენ შეგიძლიათ აირჩიოთ რა მიირთვათ დღეს ლანჩზე. მაგრამ, ალბათ, ყველაზე ოდიოზური საკვები ჩვენი გადმოსახედიდან ძაღლის ხორცია. ჩინელები ჭამენ მხოლოდ ერთი ჯიშის ძაღლს - მას საკვები ძაღლი, ან ჩინური სოფლის ძაღლი ჰქვია. ცხოველთა უფლებების აქტივისტების ძალადობრივი პროტესტის მიუხედავად, ქალაქი იულინი ყოველწლიურად ატარებს ძაღლის ხორცის ფესტივალს. ტრადიციის მიხედვით, ზაფხულის მზედგომის დღეს ჩინელებმა უნდა მიირთვან ძაღლის კერძი და ლიჩის ნაყოფი, საპინდასებრთა ოჯახის სუბტროპიკული ხე. ოთხფეხა ცხოველების საჭმელები ხშირად პირდაპირ ქუჩებში იყიდება. ჩანციანძის გზამკვლევში მოცემულია საშინელი ჩინური დელიკატესის – ძაღლის ხორცი ქვაბში მომზადების რეცეპტი.

4. ყველაფერს ერთად აკეთებენ

ჩინელები გრძნობენ თავს, როგორც ჯგუფის ნაწილად და ყველგან ცდილობენ ამხანაგებს არ ჩამორჩნენ. დილით სკვერებსა და პარკებში აკეთებენ კოლექტიური ვარჯიშებს. საღამოობით კი ქუჩის ცეკვებზე იკრიბებიან – ხანდაზმული ქალები განსაკუთრებით ენერგიულად ცეკვავენ. ჩინეთშიც კი, სამუშაო დღის წინ ფორმირებები დღის წესრიგშია: როდესაც მზარეულები, ბანკის თანამშრომლები და ოფისის თანამშრომლები რიგებში დგანან, როგორც ჯარისკაცები, და უსმენენ დილის მითითებებს მენეჯმენტისგან. კოლექტივიზმის სული ცოცხალია საერთაშორისო ფრენების თვითმფრინავებზეც კი: თუ სავარჯიშოები ნაჩვენებია ეკრანზე, შუა სამეფოს ყველა მგზავრი ერთად ასრულებს მათ.


5. არიან ცრუმორწმუნეები

ჩინელები ალბათ ერთ-ერთი ყველაზე ცრუმორწმუნე ხალხია მსოფლიოში. ისინი არ აბიჯებენ ზღურბლს, რადგან ეს უბედურებას გვპირდება, ერთმანეთს არ აძლევენ საათებს, რადგან სიტყვა მოესმით როგორც „სიკვდილთან ყოფნა“. ციური იმპერიის მაცხოვრებლებს ასევე აქვთ მრავალი აკრძალვა დაკრძალვასთან დაკავშირებით: მათ მიაჩნიათ, რომ დიდხანს არ უნდა შეხედოთ საფლავებს, რადგან ამას უბედურებას მოაქვს. ამავე მიზეზით, საფლავების გადაღება შეუძლებელია, ისევე როგორც ბუდას ქანდაკებები ტაძარში. არც ერთი ჩინელი დედა არ დაუშვებს ბავშვებს ზედმეტად გახსნას ქოლგა ბინაში, რადგან ქოლგა ასევე სიკვდილის სიმბოლოა დაკრძალვის ცერემონიის დროს, ჩვეულებრივი, შავი ქოლგით ხელში ატარებენ გარდაცვლილის ფერფლის ჭურჭელს, რათა სული მზემ არ შეაწუხოს. ასევე, ჩინელი ძალიან განაწყენდება, თუ მას ფრინველის დაასკინტლავს ქუჩაში, რადგან ეს გარდაუვალი უბედურების ნიშანია.
რა თქმა უნდა, არსებობს კარგი ნიშნები: 9, 99 და 999 ითვლება ხელსაყრელ რიცხვებად - საყვარელ გოგონასთვის ამ რაოდენობის ყვავილის მიცემით, უსურვებ მას უკვდავებას. სიტყვა „შეშას“ აქვს დადებითი კონოტაცია, რადგან ის თანხმოვანია სიტყვა „სიმდიდრესთან“. მაგალითად, ჩანციანძის გეოლოგიურ პარკში, კლდეში არის სპეციალური ადგილი, სადაც ყველას შეუძლია განათავსოს თავისი ჯოხი, რომელიც სიმბოლოა შეშის - ეს ჰპირდება მატერიალურ სიმდიდრეს. 20.5 - ასე იწერება ჩინურად 20 მაისი - ის თითქმის იგივეა, რაც "მიყვარხარ", ასე რომ ბოლო დროს ციური იმპერიის ახალგაზრდები ამ დღეს უცხადებენ ერთმანეთის სიყვარულს.



6. გამაფრთხილებელი ნიშნები

იმდენი ადამიანია, ვისაც პეკინის აკრძალულ ქალაქში წასვლა სურს, რომ გასულ წელს მუზეუმის ადმინისტრაციას შესვლის ლიმიტი უნდა შემოეღო: დღეში არაუმეტეს 80 000 ვიზიტორი. ამავდროულად, ჩინეთის იმპერატორების ყოფილ რეზიდენციაში ყოველდღიური რუტინა იგივე დარჩა: როგორც ზაფხულში, ასევე ზამთარში ის იხურება 17:00 საათზე, ხოლო ბილეთები არ იყიდება 16:00 საათის შემდეგ. რატომ არ მუშაობენ გვიანობამდე, რათა ყველა ტურისტმა შეძლოს მსოფლიოში უდიდესი სასახლის კომპლექსის დათვალიერება? თურმე ადრეული დახურვის მიზეზი არსებობს და ეს ძალიან საინტერესოა: მუზეუმში აჩრდილები დადიან. დიახ, ჩინელებს საკმაოდ სერიოზულად სჯერათ, რომ თუ საღამოს ხუთის შემდეგ სასახლეში გაჩერდებით, შეგიძლიათ ნახოთ საშინელი მოვლენები და გაიგოთ უცნაური ხმები: მოახლე ქალბატონები და საჭურისები ჩნდებიან და ქრებიან აქეთ-იქით, ხანდახან გესმით კიდეც ტირილის ხმაც. ამიტომაც მუზეუმის მუშაკებსაც კი ეშინიათ გუნგუნში საღამოს ხუთის შემდეგ შესვლა.


7. ქორწილის წინ ტირიან

ტუჯია, 55 ოფიციალურად აღიარებული ეთნიკური ჯგუფიდან ერთ-ერთი, კვლავ ინარჩუნებს საინტერესო ტრადიციას: ქორწილამდე პატარძალი მეგობრებისა და ოჯახის თანდასწრებით უნდა ტიროდეს, როცა სტუმრები მიდიან საჩუქრებით. ტირილი არა მხოლოდ იმ გრძნობების ემოციური გამოხატულებაა, რომელიც წარმოიქმნება წარსულ ცხოვრებასა და სახლთან დამშვიდობებისას, არამედ მეგობრებთან და მშობლებთან მადლობის გადასახდელად მათზე ზრუნვისთვის. ტუჯია გოგონები ბავშვობიდან სწავლობენ სწორად ტირილს, თორემ სირცხვილისა და დაცინვის წინაშე აღმოჩნდებიან. თუმცა, თანამედროვეობამ საკუთარი კორექტირება მოახდინა: თუ ადრე პატარძალი ერთი თვის განმავლობაში ტიროდა, ახლა მას მხოლოდ ერთი დღე მწუხარება სჭირდება ქორწილამდე.

8. არიან რისკიანი მძღოლები

ჩინეთში ფეხით მოსიარულეობა საკმაოდ სახიფათოა: მძღოლები მათ ზებრა გადასასვლელებზეც კი არ უშვებენ, ეჯახებიან და აგრძელებენ მოძრაობას. გზის გადაკვეთის ერთადერთი შედარებით უსაფრთხო გზა არის შუქნიშანით აღჭურვილი გადასასვლელი ან ზებრა. მაგრამ მოპედები და მოტოციკლები იქაც ჩქარობენ: გზაჯვარედინებზე მათ შეუძლიათ ფეხით მოსიარულეებთან ერთად გადაკვეთონ ზებრა გადასასვლელი, როცა სიგნალი მწვანეა. სხვათა შორის, თუ ჩინეთში ნაქირავებ მანქანით მოგზაურობას გადაწყვეტთ, მოემზადეთ სტრესისთვის. ჯერ ერთი, ყველგან არ არის ინგლისურ ენაზე ნიშნები, თქვენ მოგიწევთ იეროგლიფების წაკითხვა და მეორეც, ადგილობრივი მძღოლები გამუდმებით უსიგნალებენ ფეხით მოსიარულეებს ან სხვა მძღოლებს.

9. ზედმეტად ბევრი მამაკაცი ჰყავთ

1979 წლიდან ჩინეთი ახორციელებდა „ერთი ოჯახი, ერთი შვილი“ პოლიტიკას მოსახლეობის ზრდის კონტროლის მიზნით. მეორე შვილის დაბადება ბოლო დრომდე უკიდურესად არასასურველად ითვლებოდა და ქალაქებში მნიშვნელოვანი ჯარიმით ისჯებოდა - 2015 წლის ოქტომბრამდე, როდესაც CPC ცენტრალური კომიტეტის პლენუმმა ჩინურ ოჯახებს ორი შვილის გაჩენის უფლება მისცა. თუმცა, ახლაც ჩინელი ქალები არ ჩქარობენ მეტი შვილის გაჩენას, რადგან პროპაგანდის წლების განმავლობაში ისინი უკვე მიეჩვივნენ ერთი ბავშვის იდეას. ამავდროულად, ოჯახების უმეტესობა ტრადიციულად ცდილობს ბიჭი მემკვიდრე ჰყავდეს. და ეს ყველაფერი იმიტომ, რომ შენარჩუნებულია უძველესი სტერეოტიპი: მხოლოდ მამაკაცი აგრძელებს ოჯახურ ხაზს - და წესი, რომ ეს არის ვაჟი და არა ქალიშვილი, ვინც უნდა უზრუნველყოს მოხუცი მშობლები. ბევრი ოჯახი ჯერ კიდევ ორსულად ყოფნისას იშორებდა გოგოებს ან ცდილობდა მათ დამალვას, რაც ხშირად ბავშვის სიკვდილით სრულდებოდა. ამან გამოიწვია ძალიან ბევრი მამაკაცი და ძალიან ცოტა ქალი დაბადებული ჩინეთში ბოლო სამი ათწლეულის განმავლობაში: 2015 წელს ძლიერი სქესის წარმომადგენლები სუსტ სქესს 33, 66 მილიონით აღემატებოდნენ. ეს ნიშნავს, რომ დაახლოებით 30 მილიონი მამაკაცი ვერ იპოვის თავის მეორე ნახევარს.