2006 წელს ენით აღუწერელი საშინელება და ბარბაროსობა მოხდა დმანისის სიონის ისტორიულ საკათედრო ტაძარში, რომელიც არავინ შეიმჩნია და ამდენი წელია არავის ხმა არ ამოუღია. დმანისის ეპისკოპოს ზენონის მოწადინებით იატაკის გამოცვლის დროს წარმოებული არქეოლოგიური გათხრების შემდგომ არქეოლოგმა ჯუმბერ კოპალიანმა ამოთხარა მე-17-18 საუკუნეების ორბელიანთა ნეშტები და ერთად ჩამარხა ტაძრის ერთერთ ეკვდერში, ხოლო ეპიგრაფიკული საფლავის ქვები ტაძრის გარეთ კარიბჭეში გამოყარა და დაყარა. ტაძარში დააგეს ახალი იატაკი (იმერეთის ყვითელი გამარმარილოებული კირქვა, სვეტიცხოვლის და სამთავროს ახალი იატაკების მსგავსი), ხოლო ტაძარში ყველა საფლავი გაანადგურეს. ეს საფლავები და მათი წარწერები თავის დროზე დეტალურად შეისწავლა და აღწერა ექვთიმე თაყაიშვილმა (იხ. მისი "სომხით-საორბელოს ძეგლების წარწერები"). ექვთიმე თაყაიშვილი წერს, რომ ჭუჭყით დაფარულ იატაკში 12 საფლავის ქვა გამოავლინა, აქედან 10 წარწერიანი, ორი კი უწარწერო. 10 წარწერიანი ქვიდან 9 ქვაზე ირკვეოდა დაკრძალულთა ვინაობა, ერთზე კი წარწერის დიდი დაზიანების გამო წაშლილი იყო ვინაობა. დიდი მეცნიერი შენიშნავს, რომ საჭიროა მომავალში მკვლევარებმა უფრო გულდასმით შეისწავლონ ტაძარში არსებული საფლავების წარწერებიო. კომენტარებში დავდებ სქრინებს ექვთიმეს ნაშრომიდან. ამ თორმეტი საფლავიდან დღეს მხოლოდ ერთია შენარჩუნებული- დასავლეთის კარიბჭეში დაკრძალული დმანელი ეპისკოპოსი, ხოლო 11 საფლავი ტაძრის ინტერიერში იყო და 2006 წელს გაანადგურეს. რას იფიქრებდა ექვთიმე ღვთისკაცი, რომ ასი წლის მერე თავად ქართველები საკუთარი ხელით წაშლიდნენ ამ ისტორიას ახალი "მომეტლახებული" გაპრიალებული იატაკის სურვილით აღვსილნი, ფეხი არ წამოეკრათ ძველ საფლავებზე, აბა რაა... აი, ასე არ დაინდეს წინაპართა საძვალე.