თანამედროვე იაპონელი მწერალი რიუნოსკე აკუტაგავა ბევრისათვის საყვარელი შემოქმედია, მისი ნაწარმოებები ლირიზმით, უცნაურ-მისტიკური ამბებითა და პესიმიზმით არის გაჯერებული; აკუტაგავას შემოქმედების მწვერვალი-"ცხოვრება იდიოტისა" თვითმკვლელობამდე რამდენიმე ხნით ადრე დაწერა, სადაც იგრძნობა ავტორის შიში საზოგადოებაზე, დროისა და მარტოობის შეგრძნების ვერ დაძლევაზე.

გთავაზობთ ციტატებს მისი სევდისმომგვრელი, თუმცა სასიამოვნოდ წასაკითხი ნაწარმოებებიდან:

"-ოცნებობ სიკვდილზე?

-დიახ, არა სიკვდილზე კი არ ვოცნებობ... სიცოცხლემ მომაბეზრა თავი."

"წინ თუ არ წახვალ, აუცილებლად დაეცემი. ყველაზე მთავარია სცადო, ერთი ნაბიჯით მაინც წაიწიო წინ."

"ხანდახან იფიქრებ: წიგნის დანიშნულება ხომ მკითხველის გართობაა, და მაინც ვერ ეთანხმები ამ აზრს."

"მწერალს, არ შეიძლება მშვიდობიანი და წყნარი ცხოვრების იმედი ჰქონდეს, ამიტომ ის უნდა ეყრდნობოდეს მხოლოდ საკუთარ სასიცოცხლო ძალებს, ფულს და ცხოვრებისადმნი ფილოსოფიურ დამოკიდებულებას (შესწევდეს უნარი მოუწყობლად ცხოვრებისა). მტკიცედ უნდა გვახსოვდეს, რომ რარიგ მოულოდნელიც უნდა იყოს, ცნებები - მწერლობა და მშვიდი ცხოვრება შეუთავსებელია. ის, ვინც წყნარ ცხოვრებას ესწრაფვის, უმჯობესია, მწერლობას ნუ მოეკიდება. უნდა გვახსოვდეს - მწერალი, რომელზეც შეიძლება ითქვას, შედარებით მშვიდ ცხოვრებას ეწევაო, ის მწერალია, ვისი ბიოგრაფიის დეტალები უბრალოდ უცნობია."

"მშობლების სიყვარული ყველაზე უსასყიდლო სიყვარულია. მარგამ უსასყიდლო სიყვარული არც ისე ვარგა ბავშვის აღსაზრდელად. ასეთი სიყვარულის გავლენის ქვეშ ბავშვი დესპოტი ან თავისუფლებაშეზღუდული ხდება."